Ο Τζέρεμι Ρένερ παραχώρησε συνέντευξη στο Men’s Health και φωτογραφήθηκε δείχνοντας τις ουλές από το ατύχημα. Μιλώντας για εκείνη τη μέρα, ο ηθοποιός περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές του, καθώς είχε υποστεί σοβαρά τραύματα.
«Θυμάμαι το κεφάλι μου να σπάει πάνω στο μηχάνημα και να με πιέζει – είναι ακριβώς όπως νομίζεις ότι θα αισθανόσουν» είπε στην αρχή.
Η ανατριχιαστική περιγραφή του ατυχήματος
«Είναι ένα ακίνητο αντικείμενο με μια συντριπτική δύναμη και κάτι πρέπει να υποχωρήσει. Αλλά δόξα τω Θεώ, το κρανίο μου δεν υποχώρησε εντελώς. Το ζυγωματικό έσπασε, η κόγχη του ματιού έσπασε, και μετά, από τη συντριβή του μηχανήματος, το μάτι μου διογκώθηκε. Μπορούσα να δω τον αριστερό μου βολβό με τον δεξί μου βολβό» συνέχισε ο ηθοποιός.
Λίγο μετά τη συντριβή με το εκχιονιστικό, ο Ρένερ κατέβαλλε για αρκετή ώρα, μεγάλες προσπάθειες για να πάρει αέρα.
«Ήταν ένας μυς που έπρεπε να χρησιμοποιήσω για να πιέσω, και είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσεις τους μύες του στομάχου σου όταν έχεις 14 σπασμένα πλευρά και έναν πνεύμονα που έσκασε. Δεν το ήξερα αυτό εκείνη τη στιγμή – απλά χρειαζόμουν να πάρω αέρα. Τα πρώτα πέντε λεπτά είχαν να κάνουν με το πώς θα αναπνεύσω» θυμάται.
Τα 45 βασανιστικά λεπτά
Πέρασαν περίπου 45 βασανιστικά, όπως τα περιέγραψε, λεπτά που προσπαθούσε να αναπνεύσει και παράλληλα, σκεφτόταν συνεχώς την οικογένειά του.
«Στη συνέχεια, μετά από περίπου δέκα λεπτά, οι γείτονές μου που ήταν εκεί, κάλεσαν το 911, και έβαλα τον ανιψιό μου να κρατήσει το χέρι μου σε μια συγκεκριμένη θέση, γιατί προφανώς τα πλευρά μου με τρυπούσαν και έβγαζαν τον πνεύμονά μου. Το πόδι μου ήταν στριμμένο σαν κουλουράκι – δεν το ένιωσα. Σκέφτομαι: «Σκα.., αυτό θα πονέσει μετά. Αυτό είναι το μάτι μου – είναι κάπως περίεργο! Σκέφτομαι «σκ…» αναρωτιέμαι αν αυτό το πρόβλημα με την αναπνοή είναι απλά μια κράμπα. «Αφήστε με να αναπνεύσω σωστά και μετά μπορώ να πάω να πω στην οικογένεια ότι δεν θα πάμε για σκι σήμερα». Αλλά μετά άρχισα να κουράζομαι πολύ.
Οι καρδιακοί μου παλμοί μειώνονται, μειώνονται, μειώνονται
«Μόνο αυτή η εξαντλητική αναπνοή για 45 λεπτά. Αλλά μαζί με την εξάντληση υπήρχε σχεδόν γαλήνη. Έφτασαν οι τραυματιοφορείς και σκέφτηκα ότι πρέπει να τους παραδώσω το σώμα μου. Δεν σηκώνομαι. Αυτές δεν είναι απλώς κράμπες. Δεν πρόκειται να περπατήσω πίσω στο δρόμο για να δω την οικογένειά μου» συνέχισε ο Ρένερ.
Στο τέλος, κατέληξε ότι μετά την περιπέτεια με την υγεία του, άλλαξε εντελώς ο τρόπος που βλέπει τη ζωή και τα προβλήματά της. «Θεέ μου. Δεν θα ξαναπεράσω κακή μέρα, φίλε» αναφώνησε.
