Η επικύρωση της καταδίκης και της ποινής φυλάκισης του Φρέντι Μπελέρη από το εφετείο της Αλβανίας δημιούργησε μια σειρά από ερωτήματα για το τι θα γίνει με την έδρα του στην Ευρωβουλή όπου εξελέγη κι αν μπορεί, τυπικά, να αναλάβει καθήκοντα μέσα από τη φυλακή. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λοιπόν, η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί, όπως μου εξηγούσε πηγή μου, εάν οποιοσδήποτε εκλεγείς ευρωβουλευτής δεν εμφανιστεί στις 16 Ιουλίου στην εναρκτήρια, «συντακτική» συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου στην έδρα της ολομέλειας στο Στρασβούργο και δεν ολοκληρώσει, εκεί, τις απαιτούμενες διοικητικές ενέργειες, θεωρείται ότι δεν έχει αναλάβει τα καθήκοντά του. Σημειώνεται ότι οι εκλεγέντες ευρωβουλευτές, ακόμη και πριν αναλάβουν τυπικά, απολαύουν κατά τον νόμο της ευρωβουλευτικής ασυλίας και των προνομίων της και στα 27 κράτη-μέλη. Η Αλβανία, ωστόσο, όπου αναμένεται να παραμείνει φυλακισμένος ο Μπελέρης ως τον Σεπτέμβριο, δεν ανήκει ακόμη στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα.
Η έκθεση του ΟΟΣΑ για το πολιτικό χρήμα
Εχετε ακούσει, φαντάζομαι, το λαϊκό ρητό «όλο λάδι κι από τηγανίτα τίποτα». Κάπως έτσι περιγράφει την πρόοδο της Ελλάδας στην καταπολέμηση της διαφθοράς ο ΟΟΣΑ στη σχετική ετήσια έκθεσή του («OECD Anti-Corruption and Integrity Outlook: Country Fact Sheet 2024») που αναγνωρίζει ότι το θεσμικό πλαίσιο είναι γενικώς καλό, αλλά η εφαρμογή του παραμένει «σημαντικά ασθενής». Σημειώνω δύο στοιχεία που έχουν ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον. Το πρώτο αφορά τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, για την οποία ο ΟΟΣΑ αναφέρει πως το θεσμικό πλαίσιο έχει αρκετά κενά, όπως η απουσία απαγορεύσεων των ανώνυμων δωρεών και των «συνεισφορών» από ξένους φορείς. Ως αρνητικό αναφέρεται επίσης το ότι δεν ορίζεται από τον νόμο πλαφόν στα έξοδα εκλογικής εκστρατείας. Ενώ ο ΟΟΣΑ θέτει και ζήτημα διαφάνειας και περιορισμένης πληροφόρησης σχετικά με τις χρηματοδοτήσεις, τους σχετικούς κανονισμούς και τυχόν παραβάσεις και κυρώσεις. Το δεύτερο πολιτικά ενδιαφέρον στοιχείο που αναφέρει η έκθεση είναι πως, παρότι η Ελλάδα έχει νομοθετήσει θεσμικό πλαίσιο για τη διαφάνεια του lobbying, τα ποσοστά υποβολής δηλώσεων των λεγόμενων «δραστηριοτήτων επιρροής» παραμένουν πολύ χαμηλά.
Η υπογραφή που ενόχλησε την Αγκυρα
Ενοχλήθηκε η Τουρκία με την υπογραφή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην κοινή διακήρυξη των συμμετεχόντων στη διεθνή διάσκεψη για την Ουκρανία, που είχε πραγματοποιηθεί την προηγούμενη εβδομάδα στην Ελβετία. Η είδηση όμως δεν έγκειται εκεί (διότι δεν μας εξέπληξε), όσο στο ότι απαίτησε και πέτυχε την αφαίρεσή της. Θυμίζω καταρχάς ότι μιλάμε για μια διακήρυξη υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου στην Ουκρανία, την οποία υπέγραψαν 80 χώρες (μεταξύ αυτών και η Τουρκία, τονίζω) και διεθνείς οργανισμοί, ενώ στη σύνοδο είχαν κληθεί ως διεθνείς παρατηρητές θρησκευτικοί ηγέτες και εκπρόσωποι του Βατικανού.
Σύμφωνα, όμως, με όσα δήλωσε ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Ονσού Κετσελί, η Αγκυρα αποφάσισε να ζητήσει εξηγήσεις για τη συμπερίληψη της υπογραφής του Βαρθολομαίου στο συγκεκριμένο κείμενο, ξεκαθαρίζοντας πως «όταν προστέθηκε η υπογραφή της Τουρκίας στην κοινή δήλωση, δεν υπήρχε η υπογραφή του Ελληνικού Πατριαρχείου (σ.σ. έτσι το αποκαλεί η Τουρκία)» και προστέθηκε λίγες μέρες μετά. Αυτή η ανάδειξη του Πατριάρχη σε διεθνή παράγοντα προκάλεσε τόση πια αναστάτωση στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών που αποφάσισε να το κάνει θέμα στις ελβετικές και τις ουκρανικές Αρχές. Οπότε η διακήρυξη αυτή τη στιγμή που σας γράφω και τη βλέπω, κάτω από τις υπογραφές έχει την υποσημείωση «το Οικουμενικό Πατριαρχείο συμμετείχε στη σύνοδο ως παρατηρητής και υποστηρίζει τις αρχές που διατυπώνονται στο κοινό ανακοινωθέν».
Οι δικηγορικοί σύλλογοι στην ΕΕ
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και συγκεκριμένα στην Επιτροπή Αναφορών για το κράτος δικαίου προσφεύγουν οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, αντιδρώντας με τον τρόπο αυτό στην τελευταία κοινή τοποθέτηση του Αρείου Πάγου, που, όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωσή τους, επιχειρεί «να απαξιώσει και να μεταθέσει στο δικηγορικό σώμα τα δεινά της ελληνικής Δικαιοσύνης». «Η προάσπιση του Κράτους Δικαίου αποτελεί πρόταγμα για το δικηγορικό σώμα. Αφορά στον πυρήνα της Δημοκρατίας και στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας», τονίζει χαρακτηριστικά η συντονιστική επιτροπή των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, προαναγγέλλοντας και άλλες θεσμικές κινήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μεταξύ άλλων και την υποβολή αναφοράς στον Ευρωπαϊκό Δικηγορικό Σύλλογο (CCBE), ζητώντας του να παρέμβει δημόσια, κατά τον λόγο της αρμοδιότητάς του.
