Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών αναπτέρωσαν φιλοδοξίες, γέννησαν ελπίδες και δημιούργησαν φόβους στο πολιτικό προσωπικό που κυβερνά, κυβέρνησε και θέλει να κυβερνήσει πάλι. Τα μη αναμενόμενα ποσοστά 28% – 15% – 13% – 2% για ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠαΣοΚ και Νέα Αριστερά, αντιστοίχως, αποτελούν ήττα και για τα τέσσερα κόμματα: για το πρώτο επειδή έχασε πολύ, για τα επόμενα δύο επειδή δεν επωφελήθηκαν από την πτώση, για το τέταρτο επειδή αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να επιβιώσει.
Στο τέταρτο, δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο από το να περιμένουν να δουν πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στα άλλα τρία. Οι εξελίξεις σε αυτά δεν είναι καθόλου ευχάριστες για τις ηγεσίες του: στο ΠαΣοΚ τέθηκε αμέσως και έντονα θέμα εκλογής νέου προέδρου, ο ΣΥΡΙΖΑ απειλείται με νέα διάσπαση, στη Νέα Δημοκρατία η επιφάνεια είναι ήρεμη, αναδεύεται όμως ο κομματικός πυθμένας και μάλλον πολύ λίγοι είναι σε θέση να διακρίνουν κάτι μέσα στη θολούρα.
Και δεν είναι μόνο τα δομημένα –ας τα πούμε έτσι χάριν ευωνυμίας– κόμματα: Όσοι επισκέπτονται την ιστοσελίδα του «Ινστιτούτου Τσίπρα», κατανοούν αμέσως ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν νιώθει συνταξιούχος, διεκδικεί ρόλο. Ισχύει βέβαια για την περίπτωσή του το ερώτημα του Στάλιν για τον πάπα: «πόσες μεραρχίες έχει;». Δεν έχει πολλές – και επιπλέον ίσως αποδείξουν οι εχθροί του πως δεν διαθέτει ούτε καν το ηθικό κύρος που διέθετε ο πάπας. Ο κύριος Κασσελάκης δεν θα έχει κανέναν ενδοιασμό να δώσει μάχη σώμα με σώμα για τη θέση του μέσα στο βούρκο.
Στη ΝΔ, δεν φαίνεται να αμφισβητείται η ηγεσία, ανακατανομή ρόλων επιδιώκεται, συμμετοχή σε αξιώματα – όπως πχ του προέδρου της Δημοκρατίας. Θεωρητικά, ο κύριος Μητσοτάκης δεν πιέζεται, έχει τρία χρόνια μπροστά του να κυβερνήσει και να προσπαθήσει να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Έχει όμως την ισχύ να φερθεί όπως το 2019, να μην ενδώσει στις απαιτήσεις των δεξιών διεκδικητών θέσεων και να επιβεβαιώσει την ηγεμονία του;
Έχει πρόβλημα: ο πολιτικός κανιβαλισμός μας πιθανώτατα θα οδηγήσει –αν πχ αμφισβητηθεί σοβαρά από βουλευτές της ΝΔ η προεδρία της κυρίας Σακελλαροπούλου που θα έχει επιλέξει ο κύριος Μητσοτάκης– να μη στηριχθεί η υποψηφιότητά της από την Κεντροαριστερά απλώς και μόνο για να ηττηθεί πολιτικά ο πρωθυπουργός μέσα στο ίδιο του το κόμμα.
Το Βήμα έγραψε σοφά σε κύριο άρθρο την Τρίτη «Χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας: Ίσως ήρθε η ώρα και εδώ τα κόμματα να μην βλέπουν απέναντι τους μόνο αντιπάλους αλλά και δυνητικούς συμμάχους». Για την ώρα, είμαστε στην κατάσταση μέσα στα ίδια τα κόμματα υπάρχουν μόνο αντίπαλοι.