Αναζήτηση
«Πάμε μαζί για να το κάνουμε ξανά»: η επιλογή του Μανώλη Χριστοδουλάκη να στηρίξει την επικείμενη υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ανακάτεψε την πασοκική τράπουλα. Ο ίδιος λέει στα «ΝΕΑ» πως η ένωση των δυνάμεων είναι ένας τρόπος η παράταξη «να ανοιχτεί στην κοινωνία» και να «νικήσει τη ΝΔ». Για τις αντιρρήσεις που εγείρονται για τη θέση του δημάρχου ο Χριστοδουλάκης σχολιάζει πως οι δύο ιδιότητες δεν είναι αντιθετικές, αλλά «αλληλοσυμπληρούμενες», ενώ περιγράφει το ΠΑΣΟΚ ως «πολιτικό πυλώνα συσπείρωσης των προοδευτικών δυνάμεων».
Κύριε Χριστοδουλάκη, ανοίξατε τα χαρτιά σας ενόψει της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και «δείξατε» προς το μέρος του Χάρη Δούκα. Τι ήταν αυτό που ζύγισε περισσότερο στην απόφασή σας;
Πιστεύω βαθιά ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική συγκυρία για το ΠΑΣΟΚ. Και στη συγκυρία αυτή είναι υποχρέωση όλων μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να αφήσουμε στην άκρη τα «εγώ» και τις προσωπικές φιλοδοξίες, να προτάξουμε το «εμείς» και την προοπτική της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Επέλεξα και επιλέξαμε να κάνουμε την υπέρβαση. Να ενώσουμε δυνάμεις, να ανοιχτούμε στην κοινωνία με εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση, να νικήσουμε τη ΝΔ. Ο Χάρης Δούκας απέδειξε ότι μπορεί να το κάνει. Πάμε μαζί για να το κάνουμε ξανά, για την παράταξη και την αλλαγή στην πατρίδα μας.
Ενα επιχείρημα που ακούγεται απέναντι στην ενδεχόμενη υποψηφιότητα Δούκα είναι η θέση του στο Δημαρχείο της Αθήνας. Εσείς γιατί θεωρείτε πως δεν υπάρχει ασυμβίβαστο;
Γιατί οι δύο ιδιότητες δεν είναι αντιπαραθετικές, αλλά συμπληρωματικές μεταξύ τους. Αυτή του προέδρου του κόμματος ενδυναμώνει τον θεσμό του δημάρχου. Τα προβλήματα και οι αποφάσεις σε τοπικό επίπεδο, και ειδικά στον Δήμο Αθηναίων, είναι άμεσα συσχετισμένα με το εθνικό και η κεντρική πολιτική γειώνεται κοινωνικά μέσα από τα φίλτρα της Αυτοδιοίκησης, ενός θεσμού που αφορά άμεσα την κοινωνία και τους πολίτες. Οχι απλά δεν υπάρχει ασυμβίβαστο, αλλά γίνεται πράξη η ανάγκη η πραγματική πολιτική να διαμορφώνεται από τα κάτω προς τα πάνω, συνδυάζοντας τα στοιχεία της τεχνογνωσίας, της ενότητας και της συλλογικότητας.
Είναι, τελικά, θέμα προσώπου, θέμα πολιτικής ή θέμα λειτουργίας η σημερινή κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ; Εχει ευθύνες ο Νίκος Ανδρουλάκης;
Σέβομαι και τιμώ τον Νίκο Ανδρουλάκη για τη συνεισφορά του στην ενδυνάμωση της παράταξης. Εκανε το επόμενο βήμα παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τη Φώφη Γεννηματά, που κατάφερε να ενώσει τα κομμάτια μας και να μας κρατήσει όρθιους στα δύσκολα. Είναι όμως πραγματικότητα ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν δημιουργεί την προσδοκία στην κοινωνία και τους ανθρώπους της παράταξης ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Χρειαζόμαστε μια πολιτική επανεκκίνηση που θα εστιάσει στην ουσιαστική ενότητα του χώρου, την πολιτική του ευρύτητα και τη διεισδυτικότητα σε κοινωνικά ακροατήρια που δεν μας είχαν μέχρι σήμερα ως εκλογική επιλογή. Επανεκκίνηση που θα ενώσει γενιές, θα εγγυηθεί την ανοιχτή, θεσμική και συμμετοχική λειτουργία της παράταξης. Θα διαμορφώσει, με καθαρό λόγο και θέσεις, την προοπτική για την εναλλακτική διακυβέρνηση του τόπου. Αυτή που μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κάνει πράξη απέναντι στη ΝΔ.
Στις αποφάσεις και τις κινήσεις σας αυτές τις μέρες δεν παίζει κανέναν ρόλο η προσωπική σας φιλοδοξία;
Ακριβώς το αντίθετο. Η προσωπική φιλοδοξία θα προέτασσε το πρόσωπο. Εγώ προτάσσω την ανάγκη. Να μη χαθεί ακόμα μία μεγάλη ευκαιρία για την παράταξη, εγκλωβισμένη σε προσωπικούς διαγκωνισμούς, με γνώμονα την ανέλιξη στο προσωποκεντρικό κομματικό χρηματιστήριο. Στη μικρή μου πολιτική διαδρομή, είχα την τιμή να βρεθώ δίπλα σε ανθρώπους που μου έμαθαν να προτάσσω τις αρχές, τις ιδέες και την πολιτική. Και ακόμα και αν δεν βρίσκονται σήμερα μαζί μας, τους υποσχέθηκα ότι δεν θα τους απογοητεύσω. Αυτό για εμένα είναι και η μοναδική πυξίδα για τις επιλογές μου.
Σας ανησυχεί που το κόμμα σας ενδεχομένως να μπαίνει, με όλα όσα συμβαίνουν, σε έναν παρατεταμένο κύκλο εσωστρέφειας;
Το πιστεύω και το επαναλαμβάνω συχνά: η βάση της παράταξης είναι η δύναμή της, όχι ο φόβος της. Και οι δημοκρατικές διαδικασίες ήταν πάντα ουσία συνθετική που μετατρεπόταν σε δύναμη εξωστρέφειας και ενότητας. Είναι χρέος όλων να εγγυηθούμε την ενότητα αυτή. Είναι χρέος όλων να συζητήσουμε πολιτικά με επιχειρήματα, κοιτώντας στα μάτια τους προοδευτικούς πολίτες που απαιτούν από εμάς το αυτονόητο: να μην παίξει κανείς με τις αγωνίες και τις προσδοκίες τους, ώστε το ΠΑΣΟΚ να γίνει καταλύτης για αλλαγές και λύσεις στα εμπόδια και τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως τα έχει διαμορφώσει η υφιστάμενη κυβερνητική πολιτική. Ο στόχος δεν μπορεί να περιορίζεται ποτέ και για κανέναν εντός των παραταξιακών τειχών. Οφείλει να αφορά την κοινωνία που δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου. Και για αυτό ακριβώς η ώρα είναι τώρα.
Θεωρείτε πως, σε αυτή τη χρονική στιγμή, έχει βάση η συζήτηση για την ενιαία Κεντροαριστερά; Βλέπετε εμπόδια στο ενδεχόμενο δημιουργίας μετώπου; Ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ σ’ αυτό;
Ενα μεγάλο και ισχυρό ΠΑΣΟΚ όχι μόνο μπορεί, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα γίνει ο πολιτικός πυλώνας συσπείρωσης των ευρύτερων προοδευτικών δυνάμεων του χώρου της Κεντροαριστεράς. Εχουμε την αυτοπεποίθηση της ιστορίας μας, των πολιτικών μας θέσεων, του στελεχιακού μας δυναμικού, της γείωσης με την κοινωνία. Και αυτή η αυτοπεποίθηση μας επιβάλλει να μη βολευόμαστε με τίποτα λιγότερο από τον διαχρονικά πρωταγωνιστικό ρόλο της προοδευτικής και δημοκρατικής παράταξης. Ρόλο ικανό να διαμορφώνει διευρυμένα κοινωνικά μέτωπα, στο πλευρό των δυνάμεων της δημιουργίας και της προόδου, στο πλευρό όσων δεν συμβιβάζονται με τον βολικό πήχη μιας κοινωνίας χαμηλών προσδοκιών. Θα βάλουμε τον πήχη ψηλά. Και θα περάσουμε από πάνω.
