Η κυβερνητική παράταξη εξακολουθεί να διανύει φάση (μια προσπάθεια, καλύτερα) μετεκλογικής ανασύνταξης δυνάμεων. Εναν μήνα (και βάλε) μετά τον δυσάρεστο εκλογικό αιφνιδιασμό της ΝΔ και ακόμη χωρίς στιβαρό αντίπαλο, αναζητούνται οι προαναγγελθέντες υψηλότεροι ρυθμοί παραγωγής έργου και «μετρήσιμου αποτελέσματος». Εξού και το βάρος πέφτει συντονισμένα στην προβολή, ίσως και υπέρμετρα μερικές φορές, κάθε «θετικής» εξέλιξης, μικρής ή μεγαλύτερης, που θα μπορούσε να δίνει σινιάλο βελτίωσης στην καθημερινότητα του πολίτη. Η ανάγκη για γείωση της κυβέρνησης με τα προβλήματα της καθημερινής ζωής και για ουσιαστική αντιμετώπιση παθογενειών στην κρατική λειτουργία ήταν άλλωστε ένα από τα μηνύματα της ευρωκάλπης, σύμφωνα με τις αναλύσεις του Μαξίμου. Οι γαλάζιοι όμως διαπιστώνουν ότι η διαχειριστική αντίληψη, η οποία σε προηγούμενες περιόδους πράγματι έχει δώσει πόντους στην κυβερνητική εικόνα, δεν είναι πλέον αρκετή για την ανάκτηση της προ των ευρωεκλογών πολιτικής ηγεμονίας της.

Η επιχείρηση «αντιστροφή του κλίματος», η οποία χρειάστηκε πολλάκις και κατά τη διάρκεια της πρώτης τετραετίας έπειτα από γεγονότα που προκαλούσαν ρωγμές στο κυβερνητικό προφίλ, αποδεικνύεται ότι υπό το βάρος της φθοράς της δεύτερης θητείας δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Τώρα απαιτούνται πειστικές αλλαγές, πραγματικό αποτέλεσμα και ρεαλιστικές, νέες δεσμεύσεις (όχι επαναδιατύπωση παλαιότερων υποσχέσεων) προκειμένου το Μαξίμου να ρίξει ξανά γέφυρες προς τους πιο επιφυλακτικούς, καχύποπτους ψηφοφόρους. Για να φτιάξει πάλι, εν ολίγοις, εκείνες τις κοινωνικές συμμαχίες πάνω στις οποίες η ΝΔ πέτυχε διαδοχικές εκλογικές νίκες. Τη δυσκολία του εγχειρήματος και το γεγονός ότι η κυβέρνηση περνά δύσκολη περίοδο μαρτυρούν όσα συζητούνται στο γαλάζιο παρασκήνιο: η προοπτική ενός εκλογικού αιφνιδιασμού ή και η πιθανότητα τροποποίησης του εκλογικού νόμου.

Τι κι αν οι κυβερνώντες διαψεύδουν ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις; Η σεναριολογία δεν σταματά, κυβερνητικά και κομματικά στελέχη τα συζητούν όλα στις ιδιωτικές συνομιλίες τους. Οι… πειρασμοί, λοιπόν, είναι πραγματικοί. Μένει να φανεί εάν το Μαξίμου βρει ό,τι χρειάζεται (ένα δυνατό επιχείρημα) προκειμένου να δικαιολογήσει το ενδεχόμενο να υποκύψει τελικά σε αυτούς.