Μου λένε ότι ο Παύλος Σαράκης, ανεξάρτητος βουλευτής πλέον, κυκλοφορεί στη Βουλή έχοντας πάνω του τις έγγραφες αποδείξεις της καταβολής του φόρου για την αμοιβή των 30 εκατομμυρίων από την υπόθεση της Novartis και τις επιδεικνύει στους συνομιλητές του. Είναι προφανές ότι η αποκάλυψη του Κυριάκου Βελόπουλου για το ύψος της αμοιβής του έχει κάνει ζημία και τον έχει φέρει στη θέση του απολογούμενου. Αν όμως είναι τόσο κακό και μεμπτό ότι ο δικηγόρος Σαράκης κονόμησε μια τριαντάρα από την ιστορία αυτή, ποιος τον διόρισε βουλευτή, τοποθετώντας τον στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας; Εκείνος που σήμερα τον καταγγέλλει για την αμοιβή, τον λένε Κυριάκο Βελόπουλο. Για να έχει επιλέξει το συγκεκριμένο πρόσωπο για τη θέση του επικεφαλής του ψηφοδελτίου, δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης» είχε τεράστια εκτίμηση για τον Παύλο Σαράκη. Μάλλον κάτι θα συνέβη μεταξύ τους, δεν θέλω να το ξέρω, ούτε έχει σημασία.
Σημασία έχει μάλλον πόσο αδίστακτος αποδεικνύεται ο Κυριάκος Βελόπουλος, διότι στρεφόμενος κατά του επίλεκτου στελέχους του στρέφεται και κατά του εαυτού του. Είναι σαν να πετάει μια χειροβομβίδα στον εχθρό (που μέχρι χθες ήταν φίλος), ξέροντας ότι θα τραυματιστεί και ο ίδιος από τα θραύσματα. Δεν τον πειράζει όμως, του αρκεί ότι θα ξεπαστρέψει τον άλλο. Ως άνθρωπος της αγοράς, ο Βελόπουλος ξέρει πολύ καλά ότι ο φθόνος για τα τριάντα εκατομμύρια θα καλύψει την όποια ζημία για τον ίδιο.
Βέβαια, επειδή ο πρόεδρος είναι της αγοράς, όπως είπαμε, δεν αποκλείω την περίπτωση να μη γνώριζε για τα τριάντα εκατομμύρια όταν επέλεξε τον Παύλο Σαράκη ως επικεφαλής του Επικρατείας. Μπορεί να το έμαθε αργότερα και να ήταν αυτό ο λόγος της διάρρηξης των σχέσεων. Το λέω, γιατί αν κάποιος θα έσκασε από τη ζήλια του για τα τριάντα πρέπει να είναι ο ίδιος ο πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης». Δεν λέω, είναι εργατικός, ευφάνταστος, ακατάβλητος, κάτι θα έχει βάλει στην άκρη οπωσδήποτε. Τριάντα εκατομμύρια, όμως, αποκλείεται να είναι! Σκεφτείτε, επίσης, με πόσο κόπο και πόση κακομοιριά έβγαλε ο πρόεδρος όσα έχει βγάλει: πουλώντας από επιστολές του Ιησού μέχρι αλοιφές για τη φαλάκρα. Σίγουρα θα ζήλεψε πολύ. Πάνω από όλα τα άλλα, είναι άνθρωπος της αγοράς…
ANCIEN REGIME
Είναι πλεονέκτημα να υποστηρίζει την υποψηφιότητά σου ο πρίγκιψ Νικόλαος των Παπανδρέου; Ρωτώ, επειδή δεν έχω σαφή απάντηση. Κρίνετε μόνοι σας από τον λόγο (τον έναν από τους δύο), για τον οποίο ο πρίγκιψ Νικόλαος υποστηρίζει την υποψηφιότητα Γερουλάνου, όπως ακριβώς το έθεσε ο ίδιος με τα απαράμιλλα ελληνικά του: «Δεν είναι αντιπαπανδρεϊκός. (Σ.σ.: ο Γερουλάνος). Αυτό το απλό κριτήριο: να μη βγάλουμε αντιπαπανδρεϊκό αρχηγό. Είχαμε αρχηγούς που δεν ήθελαν να βλέπουν Παπανδρέου. Θέλουν τους ψηφοφόρους του Παπανδρέου, δεν θέλουν τους Παπανδρέου. Και τον Ανδρέα τον θυμούνται μόνο όταν δεν πάνε καλά». Ο ευρωβουλευτής, ο διατελέσας και επικεφαλής της μονομελούς κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ στην Ευρωβουλή, μιλάει με την αφέλεια του ανθρώπου που πιστεύει ότι η βιολογική συνέχεια εξασφαλίζει και την πολιτική συνέχεια. Κατά πάσα πιθανότητα δε, το κάνει χωρίς να έχει επίγνωση. Γι’ αυτό ρωτώ, συμφέρει να σε υποστηρίζει ο Νικόλαος των Παπανδρέου ή μήπως όχι;
Η προτίμηση του πρίγκιπος στον Παύλο Γερουλάνο ήταν πάντως αναμενόμενη. Αν αντιλαμβάνεσαι το όνομά σου ως επάγγελμα, τότε αναγκαστικά Γερουλάνο θα στηρίξεις – ει μη τι άλλο, επειδή όνομα έχει έναν απόηχο από ancien regime. Σε τελευταία ανάλυση, πάντως, όποια και αν είναι η υποστήριξη δεν νομίζω ότι σώζει την υποψηφιότητα του Παύλου. Η είσοδος της Αννας Διαμαντοπούλου στην κούρσα της διεκδίκησης αποδυναμώνει τη δική του υποψηφιότητα, διότι της στερεί το συγκριτικό της πλεονέκτημα. Χωρίς τη Διαμαντοπούλου στην εικόνα, ο Παύλος είχε το πλεονέκτημα ότι, εκτός της τοποθέτησής του στην Αριστερά, μπορούσε να μιλάει και να συνεννοείται με την άλλη πλευρά, της Δεξιάς, από την οποία άλλωστε προέρχεται ο ίδιος. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τον Χάρη Δούκα, ο οποίος ανοίγεται μόνο προς τα αριστερά, ο Γερουλάνος αντιπροσώπευε τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να ανοιχτεί και προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος. Οχι πια. Η Διαμαντοπούλου μπορεί να απευθυνθεί πολύ πιο πειστικά στο συγκεκριμένο κοινό ψηφοφόρων, οπότε η υποψηφιότητα του Παύλου αυτομάτως παύει να διαφέρει από εκείνη του Χάρη. Υποθέτω ότι, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να τα βρει μαζί του…
