Σοβαρή προειδοποίηση ότι η Βρετανία – και ολόκληρη η Δύση – πρέπει να είναι έτοιμη σε τρία χρόνια να πολεμήσει ενάντια σε έναν «άξονα αναταραχής» που θα μπορούσε να οδηγήσει σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς Ρωσία, Κίνα, Ιράν και Βόρεια Κορέα συνεργάζονται όλο και περισσότερο, διατυπώνει ο νέος αρχηγός των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων σερ Ρόλι Γουόκερ, υπογραμμίζοντας πως ό,τι κι αν συμβεί με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία θα είναι «πολύ πολύ επικίνδυνη» και θα επιδιώξει «αντίποινα» εναντίον χωρών που στήριξαν τις ουκρανικές δυνάμεις.
«Εχουμε ελάχιστο χρόνο για να προετοιμαστούμε, να δράσουμε και να διασφαλίσουμε αξιόπιστες χερσαίες δυνάμεις που θα υποστηρίξουν μια στρατηγική αποτροπής» είπε σε διάσκεψη που διοργάνωσε το Royal United Services Institute, η παλιότερη δεξαμενή σκέψης στη Βρετανία για θέματα άμυνας και ασφάλειας. H «ανάγκη είναι επείγουσα» τόνισε, παρά το γεγονός ότι η Βρετανία δεν βρίσκεται αναπόφευκτα σε μια πορεία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο.
Η νέα κυβέρνηση των Εργατικών προχωρά σε αναθεώρηση όσων ισχύουν για τις αμυντικές δαπάνες – έχοντας δεσμευτεί να τις αυξήσει στο 2,5% του ΑΕΠ – και ο Γουόκερ, πρώην αρχηγός των ειδικών δυνάμεων που επέζησε βομβιστικής επίθεσης των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, υπογράμμισε πως θέλει να κάνει τον βρετανικό στρατό ακόμη πιο αποτελεσματικό, ώστε να μπορεί να καταστρέψει μια δύναμη τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερη.
Μέσα σε τρία χρόνια ο Γουόκερ θέλει να διπλασιάσει τις μαχητικές δυνατότητες του βρετανικού στρατού και να τις τριπλασιάσει μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Η προσέγγισή του ταυτίζεται με εκείνη των ΗΠΑ, που έχουν προειδοποιήσει ότι το Πεκίνο μπορεί να εισβάλει στην Ταϊβάν έως το 2027, ενώ μεγάλη είναι η ανησυχία του και για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν.
Εκτίμηση του βρετανού ανώτερου στρατιωτικού είναι ότι μέχρι το 2027 η Ρωσία θα μπορούσε να έχει επανεξοπλιστεί επαρκώς με τη βοήθεια χωρών όπως η Κίνα, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Η Μόσχα θα αισθάνεται «οργισμένη και αγανακτισμένη» μέχρι τότε, ανεξαρτήτως της έκβασης του πολέμου στην Ουκρανία, και μια νέα σύγκρουση θα μπορούσε να ξεσπάσει σε μια άλλη περιοχή. Οι βλέψεις του Κρεμλίνου, άλλωστε, ξεπερνούν την Ουκρανία και σε αυτές περιλαμβάνεται η διάλυση της ευρωατλαντικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
