Κανένα πλήγμα δεν είναι χειρότερο για ένα κράτος, όσο στις υποδομές ύδρευσής του. Αυτό φαίνεται να κατάλαβαν οι Φιλανδοί που είδαν ανήσυχοι, μέσα στο καλοκαίρι, υποδομές νερού να δέχονται εισβολή από αγνώστους.

Μέχρι τα μέσα Ιουλίου, είχαν γίνει 11 απόπειρες διάρρηξης σε φινλανδικές δεξαμενές και εγκαταστάσεις επεξεργασίας. «Οι διαρρήξεις που αναφέρθηκαν μέχρι στιγμής δεν ήταν σοβαρές και δεν στοχεύουν στις πιο κρίσιμες τοποθεσίες, οι οποίες είναι πιο ασφαλείς, αλλά το ανησυχητικό είναι ότι ο αριθμός των διαρρήξεων έχει αυξηθεί αυτή τη στιγμή», είπε ο υποστράτηγος ε.α.  Άρτο Ρέτι.

Οι επιθέσεις ξεκίνησαν στην νότια πόλη Πόρβο, όπου οι αρχές ανέφεραν ότι κάποιος είχε προσπαθήσει να διαρρήξει την δεξαμενή νερού της πόλης δύο φορές. Στη συνέχεια, το Σίπο, κοντά στο Ελσίνκι, επίσης στη νότια ακτή της Φινλανδίας, ανέφερε επίσης απόπειρες διάρρηξης στο εργοστάσιό του νερού.

Οι εισβολείς δεν έκλεψαν τίποτα, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς θα υπήρχαν λίγα για να κλέψουν. Η προοπτική να βλάψει ένας εισβολέας το νερό κάποιου είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει ανησυχίες, καθώς είναι επικίνδυνο να δηλητηριάσει το πόσιμο νερό.

Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιοι να εισβάλουν σε μονάδες επεξεργασίας νερού: για να τις εντοπίσουν για μελλοντικές επιθέσεις – ή για να ανησυχήσουν το κοινό για την ασφάλεια του νερού στις βρύσες τους. Απενεργοποιώντας την επεξεργασία του νερού ή προσθέτοντας έναν ρύπο, ένας εισβολέας θα μπορούσε να μετατρέψει το ζωογόνο υγρό σε πηγή ασθένειας.

Οι εισβολείς δεν έφτασαν σε ευαίσθητα μέρη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού και δεξαμενών, αλλά με μια τέτοια αξιοσημείωτη σειρά επιθέσεων να μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι φινλανδικές αρχές πρέπει να προετοιμαστούν για περισσότερα. Πολλά δημοτικά συμβούλια έχουν ήδη αποφασίσει να ενισχύσουν την ασφάλεια γύρω από τις υδάτινες εγκαταστάσεις τους, ξεκινώντας με περισσότερους φράχτες και περισσότερη παρακολούθηση από κάμερα.

Μέχρι στιγμής, οι φινλανδικές αρχές δεν έχουν συλλάβει κανέναν ύποπτο, ωστόσο, δεδομένης της ρωσοφοβίας που καλλιεργείται στη Δύση, τα βλέμματα στρέφονται στον  συνήθη, βολικό για πολλούς, ύποπτο, Ρωσία.

Όπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy, οι ενέργειες αυτές είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της μη στρατιωτικής επιθετικότητας που έχει τελειοποιήσει η Ρωσία.

Μέχρι στιγμής, δεν έχει συλληφθεί κανείς ή δεν έχουν αναγνωρίσει οι αρχές δημόσια κάποιον ύποπτο. Οι εισβολείς, ωστόσο, είναι απίθανο να ήταν απλοί εγκληματίες. «Αυτές δεν είναι το είδος των διαρρήξεων που θα διέπρατταν οι εγκληματίες», είπε ο στρατηγός ε.α. Πέκα Τοβέρι, πρώην αρχηγός της φινλανδικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών που είναι τώρα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πράγματι, οι εισβολείς γνωρίζουν ότι είναι δύσκολο να προσεγγίσουν τα ευαίσθητα μέρη των εγκαταστάσεων νερού και, σε κάθε περίπτωση, η ακριβή τεχνολογία θα ήταν ευκολότερο να κλαπεί αλλού. Κάποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί περιβαλλοντικούς εξτρεμιστές, αλλά αυτοί διοργανώνουν άκρως δημόσιες διαμαρτυρίες, όχι διαρρήξεις υπό την κάλυψη του σκότους, και ούτε καν ο πιο φανατικός περιβαλλοντικός εξτρεμιστής δεν θα το θεωρούσε καλή ιδέα να επιτεθεί σε πηγές νερού.

Οι τρομοκράτες, επίσης, καταφεύγουν σε επιθέσεις που δημιουργούν τη μέγιστη δημοσιότητα, και καμία γνωστή τρομοκρατική ομάδα δεν έχει σχέση με Φινλανδούς φορείς εκμετάλλευσης κρίσιμων εθνικών υποδομών.

Έτσι, οι Φινλανδοί δείχνουν το Κρεμλίνο. «Οι εταιρείες επεξεργασίας νερού είπαν ότι οι διαρρήξεις δεν είναι μια φυσιολογική κατάσταση και αυτό κάνει τους ανθρώπους να ανησυχούν», είπε ο Τοβέρι. «Και ένας στόχος της επιθετικότητας της Ρωσίας στη γκρίζα ζώνη είναι να δημιουργήσει φόβο». Ο Άρτο Ρέτι πρόσθεσε: «Δεν έχουμε στοιχεία που να δείχνουν ποιος βρίσκεται πίσω από αυτές τις ενέργειες, αλλά φυσικά στις εικασίες το δάχτυλο δείχνει προς την ανατολή».

Το αμερικανικό περιοδικό υποστηρίζει ότι η Ρωσία έχει σαφές συμφέρον να βλάψει τις κρίσιμες εθνικές υποδομές της Φινλανδίας, ώστε να περάσει το μήνυμα ότι οι υποδομές δεν είναι ασφαλείς.

Το Foreign Policy σημειώνει ότι κόμη και πριν από την ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, το Κρεμλίνο ήταν χτυπούσε δυτικές χώρες με μη στρατιωτικούς τρόπους, όπως η κυβερνοεπίθεση με κακόβουλο λογισμικό στους αμερικανικούς αγωγούς καυσίμων Colonial Pipeline, ή η μεταφορά μεταναστών στα σύνορα της Φινλανδίας, η οποία αναγκάστηκε να κλείσει τα σύνορά της.

Οι δυτικές κυβερνήσεις μπορούν να υποψιάζονται μια σύνδεση μεταξύ φαινομενικά ανεξάρτητων δραστών και του Κρεμλίνου, αλλά η απόδειξη τέτοιων δεσμών είναι ουσιαστικά αδύνατη. «Η Ρωσία θα μπορούσε απλώς να είχε πληρώσει κάποιους εγκληματίες για να διαρρήξουν τα εργοστάσια νερού – απλά δεν ξέρουμε», είπε ο Tοβέρι. «Αλλά αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι οι διαρρήξεις δεσμεύουν τους πόρους των αρχών και δημιουργούν φόβο στους ανθρώπους».

Ανεξάρτητα από το αν η Ρωσία συνδέεται με τις εισβολές σε φινλανδικές εγκαταστάσεις ύδρευσης, η ανησυχία που θα προκύψει σίγουρα θα ευχαριστήσει το Κρεμλίνο.

Βέβαια, υπενθυμίζεται ότι η Ρωσία κατηγορούνταν επίσης για την επίθεση στον αγωγό Νοτντ Στριμ, το 2022, αλλά, ένοχο ήταν το… φιλοδυτικό Κίεβο.