Η Κάμαλα Χάρις έσπασε το ρεκόρ χρηματοδότησης για την προεκλογική της εκστρατεία, συγκεντρώνοντας μόλις σε μία εβδομάδα 200 εκατομμύρια δολάρια.

Ωστόσο για να φτάσει στον τελικό της στόχο, που δεν είναι άλλος από τον Λευκό Οίκο, θα πρέπει να σπάσει και μια ακόμη… κατάρα.

Μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο,  η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις θα επιβεβαιωθεί ως η πιθανή υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ και θα εμπλακεί σε μια ολοκληρωτική μάχη για τον Λευκό Οίκο με τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ.

Η Χάρις αν και εφόσον φτάσει στη λεωφόρο Πενσυλβανία 1600 North West – ή, όπως είναι πιο γνωστό, στον Λευκό Οίκο, θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, αλλά και μια έγχρωμη γυναίκα με ινδική και τζαμαϊκανή κληρονομιά.

Αλλά θα είναι επίσης η πρώτη Δημοκρατική που θα κερδίσει τις εκλογές από την πολιτική βάση εξουσίας στην Καλιφόρνια.

Και εξηγούμε…

Γιατί είναι σημαντική η Καλιφόρνια για την Κάμαλα

Στην των ΗΠΑ, η Καλιφόρνια είναι πραγματικά εξαιρετική – και αυτό ενοχλεί μεγάλο μέρος της υπόλοιπης χώρας.

Η συγκεκριμένη πολιτεία και οι άνθρωποι που κατάγονται από αυτή, είναι ιδιαίτερα πλούσιοι. Οι επιχειρήσεις που φιλοξενεί η Καλιφόρνια είναι κυρίως κολοσσοί. Μεταξύ αυτών η  Apple, η Meta και η Google, αλλά και άλλες όπως η Visa, η Chevron και η Wells Fargo.

Αν η Καλιφόρνια ήταν έθνος, θα είχε την πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Συνεισφέρει περίπου το 15% του ΑΕΠ των ΗΠΑ, πολύ περισσότερο από ό,τι άλλες πολιτείες.

Η πολιτεία της Καλιφόρνια φιλοξενεί τεχνολογικούς κολοσσούς και όχι μόνο Πηγή φωτο: california.com

Και λίγο πιο κάτω από τη Silicon Valley θα βρείτε τους λόφους του Χόλιγουντ, το σπίτι του μύθου και του μυστηρίου της κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Το Χόλιγουντ μάς έχει δώσει πολιτικούς της Καλιφόρνιας όπως ο πρώην κυβερνήτης Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, ο Κλιντ Ίστγουντ – δήμαρχος του Carmel-by-the-Sea το 1986 και ένας Ρόναλντ Γουίλσον Ρέιγκαν, ο οποίος έκανε το πολιτικό ταξίδι από Δημοκρατικός σε συντηρητικός Ρεπουμπλικάνος.

Η πολιτεία της Καλιφόρνια όπως αποδεικνύεται περίτρανα από την ιστορία, χαρακτηρίζεται σταθερά ρεπουμπλικανική και μετριοπαθώς δημοκρατική.

Για την ενδοχώρα των ΗΠΑ, η Καλιφόρνια μοιάζει με ξεχωριστή χώρα.

Ποια είναι η κατάρα της Καλιφόρνια;

Κατά κάποιο τρόπο, το γεγονός ότι βρίσκεται πολύ δυτικά την έχει μετατρέψει – και ιδιαίτερα τους Δημοκρατικούς πολιτικούς της – σε πολύ αριστερά στο μυαλό αυτών των Μεσοδυτικών.

Η κατάρα της είναι ότι  δεν υπάρχει σχεδόν καμία ιστορία σημαντικών υποψηφιοτήτων για την προεδρία από πολιτικούς που να έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην πρωτεύουσά της, το Σακραμέντο.

Η Κάμαλα Χάρις θα είναι η πρώτη Δημοκρατική από την πολυπληθέστερη πολιτεία της χώρας που θα είναι υποψήφια σε προεδρικό ψηφοδέλτιο μεγάλου κόμματος.

Κατά κάποιον τρόπο, η υποψηφιότητά της φαίνεται να αντικατοπτρίζει την πολιτεία της.

Είναι κόρη μεταναστών, ο πατέρας της από την Τζαμάικα και η μητέρα της από την Ινδία. Ήρθαν για να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, σε μια πολιτεία που έχει προσελκύσει μεγάλο αριθμό μεταναστών.

Η Κάμαλα Χάρις παιδάκι στο σπίτι της στην Καλιφόρνια

Αν εξαιρέσει κανείς τη δική της υποψηφιότητα  το 2020, θα πρέπει να ανατρέξει στο 1992 για την τελευταία σοβαρή προσπάθεια των Καλιφορνέζων να διεκδικήσουν την προεδρία.

Ο τότε κυβερνήτης, Τζέρι Μπράουν, προχωρούσε στην τελευταία του υποψηφιότητα, προσφέροντας μια σοβαρή πρόκληση στον Μπιλ Κλίντον, προτού επιλέξει τον αιδεσιμότατο Τζέσι Τζάκσον ως αντιπρόεδρο, κάτι για το οποίο μια μικρή συντηρητική χώρα δεν ήταν έτοιμη. Και πριν από τον Μπράουν; Σχεδόν τίποτα.

Από πού θα πρέπει λοιπόν να αναζητήσει έμπνευση

Από πού θα πρέπει λοιπόν να αναζητήσει έμπνευση η  Κάμαλα Χάρις;

Μπορεί να κοιτάξει τις Diane Feinstein και Barbara Boxer, οι οποίες έσπασαν το γυάλινο ταβάνι της Καλιφόρνιας όταν εξελέγησαν το 1992 ως οι πρώτες γυναίκες γερουσιαστές της πολιτείας.

Τη φιλελεύθερη Boxer διαδέχθηκε μάλιστα στη Γερουσία η Κάμαλα Χάρις, η οποία στη συνέχεια υπηρέτησε στο πλευρό της Feinstein στο Κογκρέσο.

Η Feinstein με τον πρόεδρο Τζορτζ Μπους και τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαντσενέγκερ το 2007

Η Feinstein, η οποία πέθανε πέρυσι, έγινε γνωστή ως δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο και υπηρέτησε στη Γερουσία για περισσότερα από 30 χρόνια.

Και αν η Χάρις χρειάζεται περαιτέρω έμπνευση για μια επιτυχημένη γυναίκα στην Ουάσιγκτον, δεν χρειάζεται να κοιτάξει περισσότερο από τη Νάνσι Πελόζι ως την πρώτη γυναίκα πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων και, μέχρι την αποχώρησή της από την προεδρία, μια από τις βασικές ηγετικές φυσιογνωμίες της νομοθετικής κυβέρνησης.

Μόνο άνδρες

Η πραγματικότητα είναι, βέβαια, ότι η Καλιφόρνια έχει αναδείξει μια σειρά από επιτυχημένους πολιτικούς στο υψηλότερο επίπεδο – αλλά μέχρι σήμερα ήταν άνδρες και ήταν Ρεπουμπλικανοί.

Ενώ ο Τζον Φρίμοντ πλησίασε το 1856, μόλις έξι χρόνια μετά την είσοδο της Καλιφόρνιας στην Ένωση, ο πρώτος Ρεπουμπλικανός πρόεδρος από την πολιτεία ήταν ο Χέρμπερτ Χούβερ το 1928. Σάρωσε τη χώρα εκτός από τον Νότο του Ντίξι και τη Νέα Υόρκη, κάνοντας εκστρατεία για τη διατήρηση της ευημερίας των ΗΠΑ.

Το κραχ της Γουόλ Στριτ και η Ύφεση ανέτρεψαν μια δεύτερη θητεία του Χούβερ και ενώ οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν ξανά την προεδρία υπό τον Αϊζενχάουερ το 1952.

Ο πιο σημαντικός διορισμός Καλιφορνέζου στη δεκαετία του 1950 ήταν ο Ερλ Γουόρεν ως αρχιδικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ. Προήδρευσε ενός δικαστηρίου που αναμορφώθηκε, κυρίως όσον αφορά τα πολιτικά δικαιώματα.

Επόμενος υποψήφιος για την προεδρία ήταν ο πρώην αντιπρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος επωφελήθηκε από το χάος μεταξύ των Δημοκρατικών το 1968 μετά την απόφαση του LBJ να μην είναι υποψήφιος, για να νικήσει τον εν ενεργεία Δημοκρατικό αντιπρόεδρο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ – γεγονός που αποτελεί σίγουρα ένα μάθημα για την Χάρις.

Τέλος, η Κάμαλα Χάρις θα μπορούσε να αναζητήσει έμπνευση στον Ρίγκαν – πρώην ηθοποιό, πρώην ηγέτη εργατικών οργανώσεων, πρώην κυβερνήτη και αποτυχημένο υποψήφιο το 1976.

Θα μπορέσει η Κάμαλα Χάρις;

Το 198 0 Ρίγκαν κέρδισε την προεδρία λόγω της βαθιάς οικονομικής δυσπραγίας, αλλά μέχρι το 1984 το μείγμα της παλαιάς λαϊκότητας που αναμείχθηκε με την ατσάλινη αποφασιστικότητα τον έκανε ασταμάτητο.

Για μια ολόκληρη γενιά ήταν σίγουρα «Πρωί ξανά στην Αμερική», όπως ήταν το προεκλογικό του σύνθημα.

Αν η Χάρις μπορέσει να αποτυπώσει την ίδια αίσθηση ελπίδας, ενσυναίσθησης και θετικότητας, μπορεί να ανακτήσει το έδαφος που έχασε ο Τζο Μπάιντεν από τον αντίπαλό του και να μπορέσει να σπάσει την κατάρα των Δημοκρατικών στην Καλιφόρνια.

Τελευταία Νέα