Το να σε βραβεύει το Shakespeare Birthplace Trust (ανεξάρτητο ίδρυμα κι ένας από τους φορείς που διαχειρίζονται την πολιτιστική κληρονομιά του Σαίξπηρ στη γενέτειρά του) για δουλειά σου σχετική με τον μεγάλο άγγλο συγγραφέα είναι, ούτως ή άλλως, σημαντικό. Πόσω μάλλον όταν είσαι μαθητής ή μαθήτρια της Πέμπτης Δημοτικού και το 10λεπτο ντοκιμαντέρ που δημιούργησες με τους συμμαθητές σου στη διάρκεια του μαθήματος βραβεύεται πριν από λίγες μέρες από το εν λόγω ίδρυμα ως «η καλύτερη ταινία ή κινούμενο σχέδιο με θέμα τον Σαίξπηρ από νεαρούς σκηνοθέτες ηλικίας 7-11» και χαρακτηρίζεται «πνευματώδης, δημιουργική, ενημερωτική και άριστα εκτελεσμένη». Αυτή η μεγάλη επιτυχία ανήκει στους μαθητές του 6ου Πειραματικού Διαπολιτισμικού Δημοτικού Σχολείου Ελευθερίου – Κορδελιού Θεσσαλονίκης και στη δασκάλα Αγγλικών Χρύσα Νικολοπούλου.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες. Αλλα έκαναν την αφήγηση και άλλα συγκέντρωσαν ό,τι υλικό θα ήταν χρήσιμο για να στήσουν την ταινία
Η ιδέα ξεκίνησε από την κυρία Νικολοπούλου όταν διαπίστωσε ότι για το ελισαβετιανό θέατρο δεν υπήρχε υλικό κατάλληλο για την ηλικία των μαθητών της. Οπως λέει, χρησιμοποιεί συχνά εναλλακτικές διδακτικές μεθόδους, δουλεύει διάφορα πρότζεκτ με τους μαθητές της. «Οταν λοιπόν τους πρότεινα να κάνουμε το συγκεκριμένο φιλμ, μου είπαν με μια φωνή “είμαστε μέσα”».
Ξύλινα ανθρωπάκια στο χαρτονένιο τείχος
Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο – καθόλου. Η ομάδα των 20 παιδιών ξεκίνησε σιγά σιγά μελετώντας μαζί με την εκπαιδευτικό την ελισαβετιανή εποχή μέσα από οπτικό υλικό. Κράτησαν τις σημειώσεις τους και αυτές έγιναν το «σενάριο». Μετά χωρίστηκαν σε ομάδες: άλλα έκαναν την αφήγηση, άλλα συγκέντρωσαν ό,τι υλικό θα ήταν χρήσιμο για να στήσουν την ταινία – ξύλινα ανθρωπάκια που βάφτηκαν βάσει πινάκων από ηθοποιούς της εποχής για να είναι ιστορικά σωστά, αγόρασαν από τη Μεγάλη Βρετανία χαρτονένια κτίρια (όπως το σπίτι του Σαίξπηρ και το τείχος του Λονδίνου) – και όταν ήταν έτοιμοι άρχισε η κινηματογράφηση.
«Ηταν το πιο δύσκολο κομμάτι γιατί έπρεπε να το κάνουμε μέσα στα τρία 45λεπτα που διαρκεί το μάθημά μας τη βδομάδα». Τα κατάφεραν παρά τις δυσκολίες και έφτιαξαν το 10λεπτο ντοκιμαντέρ, που από πέρυσι που ολοκληρώθηκε έχει κατακτήσει πολλές διακρίσεις (ανάμεσά τους το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Animation στο Διεθνές Φεστιβάλ Παιδικού Κινηματογράφου της Μόσχας) και φέτος ταξίδεψε σε 20 φεστιβάλ. «Πέρα από οποιαδήποτε διάκριση, τα παιδιά κέρδισαν πάρα πολλά», τονίζει η κυρία Νικολοπούλου. «Είναι σημαντικό ότι έμαθαν πολλά για εκείνη την εποχή, αλλά ουσιαστικά αυτό που έμαθαν είναι να συνεργάζονται και να είναι υπεύθυνα».
Εγινε και επιτραπέζιο παιχνίδι
Στο μεταξύ, τα παιδιά του άλλου τμήματος της Πέμπτης Δημοτικού δούλεψαν με βάση το φιλμ για το ελισαβετιανό θέατρο των συμμαθητών τους και έφτιαξαν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι γνώσεων που «πατάει» στο ντοκιμαντέρ και ονομάζεται «Globe» (προφανώς από το σαιξπηρικό θέατρο) – βραβεύτηκε από το υπουργείο Παιδείας το φθινόπωρο στον 10ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό «Δημιουργώντας τα δικά μας παιχνίδια: Από το χθες στο σήμερα».
Και όλα αυτά δεν είναι… κεραυνός εν αιθρία. Αποτελούν μία ακόμα επιβεβαίωση της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται εδώ και χρόνια στο 6ο Πειραματικό Διαπολιτισμικό Δημοτικό Σχολείο Ελευθερίου – Κορδελιού Θεσσαλονίκης. Μία και μόνο επίσκεψη στην ιστοσελίδα του (http://6dim-diap-elefth.thess.sch.gr/main_greek.htm) την αποκαλύπτει.
Μια γεύση: 42 διακρίσεις και βραβεία ελληνικά και διεθνή, μαθητική εφημερίδα, συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα, δράσεις πρόληψης και αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, καινοτομίες κ.λπ. «Δεν θα γινόντουσαν όλα αυτά αν δεν είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία οι εκπαιδευτικοί, τα παιδιά και οι γονείς», τονίζει ο επί 22 χρόνια διευθυντής του σχολείου κύριος Στέργιος Παπαδόπουλος.
«Ολα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του σχολείου μέσα από καινοτόμες δράσεις και συνεργασίες με διάφορους φορείς, οργανισμούς, ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, στόχος μας είναι όχι μόνο η κοινωνική ένταξη των μαθητών/τριών και των οικογενειών τους με σεβασμό στη διαφορά και στην προέλευση, αλλά και να συμβάλουμε στη διαμόρφωση μαθητών ικανών να διαχειριστούν τη διαπολιτισμική πραγματικότητα και να επωφεληθούν από αυτή, στα πλαίσια δημοκρατικών κοινωνικών αντιλήψεων και πρακτικών», καταλήγει.
