Αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς και το άγχος της ελληνικής οικογένειας χτυπάει «κόκκινο» για το φοιτητικό σπίτι. Η εξίσωση που καλούνται να λύσουν τα ελληνικά νοικοκυριά μόνο εύκολη δεν είναι καθώς καταγράφονται αυξήσεις στις τιμές ενοικίων των φοιτητικών κατοικιών στις μεγαλύτερες φοιτητουπόλεις της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από το 2017 έως και φέτος στις φοιτητικές περιοχές του νομού Αττικής οι ανατιμήσεις αγγίζουν το 75%. Η Πάτρα είναι η δεύτερη πόλη των μεγάλων αυξήσεων με 63%. Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 55%, για σπίτια έως 50 τ.μ.
Άνω των 400 ευρώ το μήνα οι τιμές στην Αττική
-Στην κέντρο της Αθήνας εννέα στα δέκα διαθέσιμα προς μίσθωση ακίνητα κοστίζουν άνω των 400 ευρώ το μήνα.
-Στα δυτικά προάστια οκτώ στα δέκα διαθέσιμα προς μίσθωση ακίνητα κοστίζουν άνω των 400 ευρώ το μήνα, ενώ η ίδια εικόνα παρατηρείται και στον Πειραιά.
-Στα νότια προάστια εννέα στα δέκα διαθέσιμα προς μίσθωση ακίνητα κοστίζουν άνω των 400 ευρώ το μήνα.
-Στον Πειραιά έξι στα δέκα διαθέσιμα προς μίσθωση ακίνητα κοστίζουν άνω των 400 ευρώ το μήνα.
«Ταφόπλακα» η βραχυχρόνια μίσθωση για τη φοιτητική κατοικία. Πώς αλλάζει ο «χάρτης»
Οι τιμές ενοικίασης με την υψηλότερη ζητούμενη τιμή στην Αθήνα εντοπίζεται στις περιοχές Κολωνακίου – Λυκαβηττού, Μετς, Κουκακίου, Δάφνης, Γουδίου και Ιλισίων. Ο χάρτης της φοιτητικής κατοικίας αλλάζει χρόνο με το χρόνο και η έλευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης έχει αναθεωρήσεις σταθερές χρόνων έτσι Κουκάκι, Νέος Κόσμος, αλλά και πολλές περιοχές του ιστορικού κέντρου τόσο της Αθήνας, όσο και της Θεσσαλονίκης, παρουσιάζουν ολοένα και μικρότερη διαθεσιμότητα και φυσικά υψηλότερες τιμές.
Μηδενική διαθεσιμότητα στα ενοίκια έως 300 ευρώ
O Θεμιστοκλής Μπάκας, Πρόεδρος Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates, επιχείρησε (OPEN TV) να χαρτογραφήσει την κατάσταση ενόψει της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς με τα συμπεράσματα να είναι απογοητευτικά.
Πέρυσι, την ίδια χρονική στιγμή, η διαθεσιμότητα φοιτητικών κατοικιών με ζητούμενο μίσθωμα έως 300€, ήταν 2,89% (10% το 2022). Τη φετινή χρονιά, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η αναζήτηση φοιτητικής κατοικίας άνω του 1ου ορόφου έως 50 τ.μ. με ζητούμενο μίσθωμα έως 300€ στην Αθήνα και ιδιαίτερα στις φοιτητικές περιοχές καταγράφεται μηδενική (0,8%).
Στη Θεσσαλονίκη σύμφωνα με τις αναρτημένες αγγελίες ακινήτων σε ιστοσελίδες, η διαθεσιμότητα κατοικιών κατάλληλα για φοιτητές άνω του 1ου ορόφου έως 50τμ με ζητούμενο μίσθωμα έως 300€, αποτελούν μόλις το 8,92% (11,31 το 2023, 12,6% το 2022) επί του συνόλου των διαθέσιμων κατοικιών άνω του 1ου ορόφου έως 50τμ.
Στη συμπρωτεύουσα οι τιμές για ένα ακίνητο 30 – 45 τ.μ. κυμαίνονται από 300 – 600 €/μήνα και για ένα ακίνητο 50 -60 τ.μ., από 450 – 750 €/μήνα.
Στην Πάτρα βρίσκει κανείς σπίτι έως 25 τ.μ. με 270€/ μήνα. 50 – 60 τ.μ. 600 € / μήνα. Στις συνοικίες (Ζαρουχλέικα, Ψαροφάι) ακίνητο 40 – 50 τ.μ., από 300€ έως 400€/ μήνα.
Τα σημαντικά ζητήματα που προκύπτουν
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) έχει ζητήσει κατ’ επανάληψη από τους εκάστοτε υπουργούς Παιδείας να ενδιαφερθούν για το αυτονόητο, δηλαδή τα Πανεπιστήμια να βοηθούν τους πρωτοετείς φοιτητές και τους γονείς τους, να βρούν στέγη μέσα από αξιοπρεπείς και αποτελεσματικές διαδικασίες.
Τα σημαντικά ζητήματα σχετικά με τη φοιτητική στέγη σήμερα στην Ελλάδα είναι σύμφωνα με τον Γραμματέα Ενημέρωσης της Ομοσπονδίας επιγραμματικά τα κάτωθι:
1.Οι τιμές των κατάλληλων προς φοιτητική μίσθωση κατοικιών είναι σε διαρκή ανοδική πορεία από το 2017 στις περισσότερες περιοχές της χώρας.
2.Η διαθεσιμότητα και η προσφορά κατοικιών είναι περιορισμένη τόσο στην ελεύθερη οικονομία όσο και στις κρατικές φοιτητικές εστίες στα ελληνικά πανεπιστήμια. Ειδικά η άνοδος των αποδόσεων και της ζήτησης των βραχυχρόνιων τουριστικών μισθώσεων έχει οδηγήσει πολλά μικρά ακίνητα προς διάθεση για τέτοιες μισθώσεις.
3.Χιλιάδες κενά ακίνητα, Δημοσίου, τραπεζών και ιδιωτών, παραμένουν αναξιοποίητα, ενώ θα μπορούσαν να δώσουν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της διαθεσιμότητας.
4.Μια νέα τάση είναι η επιλογή σχολών στον τόπο της κύριας κατοικίας, ειδικά στα αστικά κέντρα, και η επιλογή της συγκατοίκησης, σε συνδυασμό με το κίνητρο του σχετικά αυξημένου επιδόματος φοιτητικής στέγης.