Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάζεται σήμερα στους ναούς όλης της χώρας η Κοίμηση της Θεοτόκου ή Πάσχα του καλοκαιριού όπως λέγεται. Πλήθος κόσμου συρρέει τις τελευταίες ώρες στην Τήνο, η οποία έχει την τιμητική της καθώς εκεί χτυπά η καρδιά της Ορθοδοξίας.
Ο ναός της Παναγιάς της Τήνου είναι σημαιοστόλιστος, γεμάτος αφιερώματα, ενώ γονυπετείς ανεβαίνουν τη λεωφόρο της Μεγαλόχαρης πιστοί εκπληρώνοντας με αυτό τον τρόπο τάματα που έχουν κάνει.
Πλήθος κόσμου προσέρχεται ευλαβικά στο εσωτερικό του ναού για να προσκυνήσει την άγια εικόνα ευελπιστώντας να βρει δύναμη, παρηγοριά και λύτρωση στην αγκαλιά της Παναγίας.
Επίσης, πολλά είναι τα έθιμα σε διάφορες περιοχές της χώρας τον Δεκαπενταύγουστο, με τους πιστούς να φτάνουν στους ναούς να προσκυνήσουν αλλά και να απολσύσουν τις διάφορες δράσεις.
Η λιτάνευση της εικόνας
Σήμερα θα τελεστεί Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία και θα γίνει λιτάνευση της αγίας εικόνας, φόρος τιμής στην Παναγία. Φέτος συμπληρώνονται και 84 χρόνια από τον τορπιλισμό του καταδρομικού «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου.
Στην Τήνο, όπου γίνεται το μεγαλύτερο προσκύνημα, ο εορτασμός της Παναγίας καθιερώθηκε με Βασιλικό Διάταγμα του 1836 να είναι οκταήμερος και να διαρκεί έως τα «εννιάμερα της Θεοτόκου», στις 23 Αυγούστου, όταν σε ατμόσφαιρα συγκίνησης ψάλλονται ύμνοι και εγκώμια, μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα. Στο νησί οι Έλληνες τιμούν κι αυτούς που χάθηκαν, όταν οι Ιταλοί τορπίλισαν και βούλιαξαν την «Έλλη» στο λιμάνι ανήμερα της Παναγιάς.
Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέστηκε χθες στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας ο Μέγας Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός. Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση, έγινε κατάθεση στεφάνων, προσκλητήριο νεκρών, ενώ σήμερα θα γίνει ρίψη στεφάνων στον υγρό της τάφο από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας που εκπροσωπεί τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση στις εορταστικές εκδηλώσεις.
Το καταδρομικό Έλλη
Δεκαπενταύγουστος: «Νέκρωσις άφθορος»
Η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου σύμφωνα με το Νέο Ημερολόγιο και στις 28 Αυγούστου σύμφωνα με το Παλαιό (Παλαιoημερολογίτες). Στις λοιπές ορθόδοξες και καθολικές χώρες του κόσμου, η Κοίμησή Της τιμάται με λιγότερο εμφατικό τρόπο, στις περισσότερες από τις οποίες ο Δεκαπενταύγουστος είναι επίσημη αργία, όπως και στην Ελλάδα.
Πότε εκοιμήθη η Θεομήτωρ; Δεν γνωρίζουμε. Η Καινή Διαθήκη δεν μας δίνει πληροφορίες. Για την εκδημία Της μαθαίνουμε από τις διηγήσεις σημαντικών εκκλησιαστικών ανδρών, όπως των Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, Μόδεστου Ιεροσολύμων, Ανδρέα Κρήτης, Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Δαμασκηνού κ.ά., καθώς και από τα σχετικά τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνολογίας.
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, εκοιμήθη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπου διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν.
Η αγάπη και η μνημόνευση της Εκκλησίας δεν επικεντρώνονται στο ιστορικό και πραγματικό πλαίσιο, αλλά στην ουσία και στο νόημα του θανάτου Της, μνημονεύοντας τον θάνατο Αυτής που ο Υιός της, σύμφωνα με την πίστη μας, κατέβαλε τον θάνατο, ανέστη εκ νεκρών, και μας υποσχέθηκε την τελική ανάσταση και τη νίκη της αθάνατης ζωής.
Στην Κοίμηση, μας αποκαλύπτεται όλο το χαρμόσυνο μυστήριο αυτού του θανάτου και γίνεται χαρά μας, επειδή η Παρθένος Μαρία είναι μία από μας. Ο ίδιος ο θάνατος γίνεται ζωή θριαμβεύουσα. Έτσι στη γιορτή δεν υπάρχει ούτε λύπη, ούτε νεκρώσιμα μοιρολόγια, ούτε στενοχώρια, αλλά μόνο φως και ζωή.
Η εκκλησιαστική υμνογραφία δεν φείδεται χαρακτηρισμών της Παναγίας, ούτε επαίνων ούτε ύμνων. Το μεγαλύτερο όμως εγκώμιο της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι ο Ακάθιστος Ύμνος, η απογείωση της υμνολογίας στο πρόσωπό Της, καθώς ιστορεί με ποιητικό και λυρικό τρόπο όλο αυτό το σχέδιο της σωτηρίας.
