Τον Δεκαπενταύγουστο του 2022, η ελληνική κοινή γνώμη έζησε ένα δράμα.
Το δράμα της «μικρής Μαρίας».
Μιας, υποτίθεται, προσφυγοπούλας από τη Συρία που μαζί με άλλους σαράντα, προσπαθώντας να περάσουν παράνομα τα σύνορα, είχαν εγκλωβιστεί σε νησίδα του Εβρου.
Εκεί, υποτίθεται, έγιναν θύματα του ανάλγητου και ρατσιστικού ελληνικού κράτους.
Η «μικρή Μαρία», που την έλεγαν Μαρία επειδή «Μαρία λέν’ την Παναγιά», υποτίθεται ότι είχε πεθάνει από τσίμπημα σκορπιού. Για να γίνει περισσότερο δακρύβρεχτο το δράμα, διακινήθηκε ότι έβαλαν το νεκρό παιδί στο νερό του ποταμιού «για να το κρατούν δροσερό».
Την πληροφορία του δήθεν θανάτου της δήθεν Μαρίας είχε μεταδώσει πρώτη ελληνική εφημερίδα στις 10 Αυγούστου – προσθέτοντας, για περισσότερη αληθοφάνεια, ότι «τα στοιχεία της βρίσκονται στη διάθεσή της»!
Την ίδια μέρα, το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», στην ηλεκτρονική έκδοσή του, έβαλε τίτλο σε σχετικό «ρεπορτάζ»: «Η Μαρία, πέντε ετών, πέθανε στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ».
Τα κείμενα αυτά διαδέχτηκε ένα μπαράζ κοπετών και ολολυγμών στα σόσιαλ μίντια. Δεσπόζουσες μορφές του Facebook επετίθεντο στην κυβέρνηση αλλά και σε όσους, ελάχιστους, έθεταν λογικές αμφιβολίες για την ακρίβεια των πληροφοριών.
Πώς ήταν δυνατόν να μην αποσυντίθεται ένα πτώμα πέντε μέρες στο ύπαιθρο; Από πότε το νερό ενός ποταμιού λειτουργούσε ως φορμόλη; Στα λογικά αυτά ερωτήματα αντιπαρετίθεντο αφορισμοί.
Ζήσαμε μέρες με ένα ηθικό φορτίο να βαραίνει τη χώρα, την κυβέρνησή της και την κοινωνία. Και με ύβρεις κατά όσων ζητούσαν λογικές εξηγήσεις, αμφισβητώντας τα «ρεπορτάζ» και τις βεβαιότητες.
Κι ύστερα, σιγά σιγά, μάθαμε την πραγματικότητα. Αποκαλύφθηκε, δηλαδή, ότι μικρή άταφη Μαρία δεν υπήρξε.
Η κοινή γνώμη της χώρας χειραγωγήθηκε κατά σύστημα από μια ομάδα ιδεολόγων. Και η χώρα συκοφαντήθηκε ως δολοφονική μηχανή μεταναστών και προσφύγων.
Για αυτό το κορυφαίο των κορυφαίων fake news, στην Ελλάδα, δεν ζητήθηκε ούτε μία συγγνώμη. Μόνο το «Σπίγκελ» απέσυρε, αργότερα, τα σχετικά δημοσιεύματα.
Τα μυθεύματα εκείνης της συκοφαντίας υιοθέτησε, προφανώς, η επιπόλαιη αντιπολίτευση, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ. Και συνέβαλε στην υστερία κατά της χώρας πάνω σε ένα ψέμα.
Με τον ίδιο τρόπο που σήμερα υιοθετείται από το ίδιο κόμμα το ψέμα της απουσίας πυροσβεστικών αεροπλάνων από τη μεγάλη πυρκαγιά της περασμένης εβδομάδας.
Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Για να εξηγήσει πολλά από τα θέματα που απασχόλησαν τη χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και μέρος της υπόλοιπης αντιπολίτευσης) συστηματικά υιοθετεί διαστρεβλωμένη την αλήθεια των γεγονότων.
Οι υποτιθέμενοι φύλακές μας από τα fake news, τελικά, χρησιμοποιούν κατά σύστημα fake news. Συμβάλλουν δηλαδή στη σχετικοποίηση της αξίας των γεγονότων.
Ομως, σε μια ανοιχτή κοινωνία, το χρέος αλήθειας αποτελεί πρωταρχική αρχή. Οποιος την παραβιάζει, υιοθετεί αντιδημοκρατική στάση.
Γι’ αυτό, πρώτιστο καθήκον των κομμάτων, της κοινωνίας των πολιτών και βέβαια της δημοσιογραφίας είναι να προστατεύεται η αλήθεια των γεγονότων. Θα έπρεπε να έχουμε μάθει.
