Το διαβάζεις και έχεις απορίες. Για την ακρίβεια, σου γεννάει φόβους η φράση «Η Ευρώπη ανοίγει την πόρτα σε απολύσεις “κατά παραγγελία” για κάθε εργαζόμενο στην Ισπανία». Η είδηση από την Ιβηρική υποδηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει εγκρίνει ή βρίσκεται στη διαδικασία έγκρισης μιας νομοθεσίας που θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις στην Ισπανία να απολύουν εργαζομένους με μεγαλύτερη ευελιξία και εξατομίκευση. Αυτή η έννοια της απόλυσης «κατά παραγγελία» σημαίνει ότι οι όροι της απόλυσης θα μπορούσαν να είναι πιο εξατομικευμένοι ανάλογα με την κάθε περίπτωση, αντί να ακολουθούν μια τυποποιημένη και ομοιόμορφη διαδικασία για όλους τους εργαζομένους.

Ποια η σημασία της και οι πιθανές εφαρμογές της:

  • Ευελιξία στις απολύσεις: Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να διαπραγματεύονται τους όρους της απόλυσης απευθείας με κάθε εργαζόμενο, λαμβάνοντας υπόψη την αρχαιότητα, την απόδοση, τις προσωπικές συνθήκες, μεταξύ άλλων.
  • Εξατομίκευση των όρων: Οι όροι αποζημίωσης, η περίοδος προειδοποίησης και άλλες λεπτομέρειες θα μπορούσαν να προσαρμόζονται κατά περίπτωση. Αυτό θα επέτρεπε στις επιχειρήσεις να προσαρμόζουν τις απολύσεις στις συγκεκριμένες ανάγκες τόσο της εταιρείας όσο και του εργαζομένου.
  • Απλοποίηση διαδικασιών: Θα μπορούσε να σημαίνει απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για την απόλυση, καθιστώντας τη διαδικασία πιο γρήγορη και λιγότερο δαπανηρή για τις επιχειρήσεις.
  • Κίνητρα και αποζημιώσεις: Οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να προσφέρουν διαφορετικά είδη κινήτρων ή αποζημιώσεων στους εργαζομένους που θα συμφωνήσουν με την απόλυσή τους, αντί να εφαρμόζουν έναν τυποποιημένο τύπο αποζημίωσης.
  • Πώς θα εφαρμοστεί: Η εφαρμογή αυτού του μέτρου θα μπορούσε να περιλαμβάνει αρκετά βήματα:
  • Νομοθετικές αλλαγές: Η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να προσαρμόσει τη νομοθεσία της για να εναρμονιστεί με τις νέες ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την τροποποίηση του Εργατικού Κώδικα και άλλων σχετικών κανονισμών.
  • Συλλογική διαπραγμάτευση: Τα συνδικάτα και οι εργοδοτικές ενώσεις θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτούν τις συλλογικές συμβάσεις για να περιλάβουν αυτές τις νέες δυνατότητες εξατομικευμένων απολύσεων.
  • Εκπαίδευση και συμβουλευτική: Οι επιχειρήσεις μπορεί να χρειάζονται εκπαίδευση και συμβουλευτική για να διαχειριστούν σωστά αυτές τις νέες διαδικασίες και να διασφαλίσουν ότι συμμορφώνονται με τους κανονισμούς.
  • Μηχανισμοί εποπτείας: Θα μπορούσαν να θεσπιστούν νέοι μηχανισμοί εποπτείας και μεσολάβησης για να διασφαλίσουν ότι οι εξατομικευμένες απολύσεις πραγματοποιούνται δίκαια και δεν χρησιμοποιούνται ως εργαλείο κατάχρησης από τις επιχειρήσεις.
  • Πιθανές συνέπειες για τις επιχειρήσεις: Μεγαλύτερη ευελιξία και ικανότητα προσαρμογής στις ανάγκες της αγοράς, αλλά και πιθανόν μεγαλύτερος διοικητικός φόρτος για τη διαπραγμάτευση και διαχείριση κάθε απόλυσης ατομικά.
  • Για τους εργαζομένους: Ενδεχομένως μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια και κίνδυνος ανισοτήτων στους όρους της απόλυσης μεταξύ διαφορετικών εργαζομένων. Ωστόσο, θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν οφέλη εάν επιτευχθούν ευνοϊκότεροι όροι ατομικά.
  • Για την αγορά εργασίας: Θα μπορούσε να επηρεάσει τη σταθερότητα και την αντίληψη της ασφάλειας στην εργασία, κάτι που με τη σειρά του θα μπορούσε να επηρεάσει τη δυναμική της αγοράς εργασίας και τη σχέση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

Αυτή η αλλαγή, εάν εφαρμοστεί, θα αντιπροσωπεύει μια σημαντική μεταμόρφωση στο εργασιακό τοπίο της Ισπανίας, ευθυγραμμίζοντας τις πρακτικές της με μια πιο ευέλικτη και δυναμική θεώρηση της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας.

Αυτή είναι η εναλλακτική που υπερασπίζεται η δεύτερη αντιπρόεδρος και υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ για να κάνει τις απολύσεις πιο ακριβές. Με τον τρόπο αυτόν οι εργοδότες δεν ξέρουν «τι να περιμένουν» όταν κάνουν μια αδικαιολόγητη απόλυση. Αυτή η αβεβαιότητα μπορεί να κάνει μια εταιρεία να σκεφτεί δύο φορές κατά την απόλυση αλλά και κατά την πρόσληψη.

Ολο αυτό πάντως ανοίγει ξανά την πόρτα σε μια πολύ πιο ανεπτυγμένη «απόλυση à la carte».

Οπως υπερασπίζονται τα συνδικάτα, πρέπει να υπάρχουν όρια για να αποφευχθεί η αταξία των εταιρειών. Για παράδειγμα, αυτές οι απολύσεις επικεντρώνονται σε εργαζομένους που βρίσκονται εκεί για σύντομο χρονικό διάστημα, γεγονός που θα επιδεινώσει την ενδημική δυαδικότητα της αγοράς εργασίας μεταξύ εργαζομένων με αρχαιότητα (άρα το κόστος απόλυσης είναι υψηλότερο) και άλλων που είναι πιο εκτεθειμένοι στην επισφάλεια.