Δεν τον βρήκαν ακόμα; Ή είναι άλλος 11χρονος; Πριν τρεις μήνες που ταξίδευα προς Αθήνα, 11χρονο αναζητούσαν. Πέρυσι, πάλι είχε «Αmber Αlert 11600» στην Αθηνών-Θεσσαλονίκης. «Κεχριμπαρένιος συναγερμός»; Εγώ «ρετσίνα κεχριμπάρι» θυμάμαι. Δεν μοιάζει καλή λέξη συναγερμού για εξαφανισμένα παιδιά. Α, κεχριμπάρι = ήλεκτρον, το λέγανε οι αρχαίοι. «Ηλεκτρικός συναγερμός»; «… έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό, μεσ’ στο  μυαλό μου» – παλιός Σαββόπουλος.

Πώς καρφώνονται σαν καρφιά στο μυαλό οι λέξεις που έχουν μουσική… τώρα που όλα έγιναν ψηφιακά, οι εφημερίδες να βάζουν μουσική στα κείμενά τους, να τα θυμούνται οι αναγνώστες.

Τι να κάνω; Να φρενάρω στην εθνική που πηγαίνω με 120, να τηλεφωνήσω στο 11600 να μου στείλουν φωτογραφία; Μετά να συνεχίσω με τα πόδια προς Βόλο-Δράκεια μήπως και συναντήσω το παιδί από τη Δάφνη; Ή να καθίσω στην άκρη να κοιτάζω μήπως είναι σε αυτοκίνητο το παιδί; Τρέχουν όμως.

Πρώτη φορά μου εμφανίστηκε ψηλά, στις ψηφιακές πινακίδες της ΠΑΘΕ το μήνυμα «amber alert εξαφάνιση 11 χρονου στη Δάφνη 11600» μόλις έμπαινα στην Κωπαΐδα· είχα αφήσει πίσω μου την Υλίκη, μισοάδεια. Θα φέρουν νερό από Λίμνη των Κρεμαστών διάβασα.  Μόρνος, Εύηνος – Αχελώος τώρα: όλο το νοτίως του Ολύμπου πόσιμο νερό για να ποτιστεί το θηρίο του Λεκανοπεδίου.

Ευτυχώς που δεν έγινε η εκτροπή στη Θεσσαλία – εκεί έχουν νερό απέδειξαν Ιανός, Ντάνιελ. Και ψάρια έχει η Θεσσαλία· να τροφοδοτούν απαξάπαντα τα τσιπουράδικα Βόλου και ουζερί της Αγριάς. Μπέικα περνάνε – τι πρόβλημα είχαν εκείνοι με την Τουρκοκρατία;

Αλλά το ρεύμα που παράγει η ΔΕΗ στο Φράγμα των Κρεμαστών δεν θα φθάσει στην Κύπρο, φαίνεται. Μεγάλα εμπόδια, πολλά δισεκατομμύρια.  Και γιατί ακούω συνέχεια, δεκαετίες τώρα, «η Κύπρος είναι κοντά»;

Δεύτερη φορά εμφανίστηκε στις Λιβανάτες η «Αmber Αlert», τρίτη εδώ στη Στυλίδα. Μήπως έχουν πληροφορίες ότι βρίσκεται εδώ γύρω; Μήπως έχουν εντοπιστεί στρατόπεδα όπου φέρνουν οι συμμορίες τα κλεμμένα παιδιά; Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν, λέει, στρατόπεδα όπου έμεναν τα ορφανά των ηρώων του πολέμου ως τα 18 τους –υπό την επίβλεψη αρχόντων ορφανοφυλάκων. Επέστρεφαν σπίτια τους με κρατική αρματωσιά οπλίτη, ασπίδα και δόρυ, έτοιμα για τον πόλεμο της επόμενης χρονιάς. Αν σκοτώνονταν αμέσως, κρίμα. Αν όμως προλάβαιναν να κάνουν παιδιά, κατευθείαν στους ορφανοφύλακες· έτσι είχε πάντα στρατιώτες η πατρίδα,

Κάποιο πρωτόκολλο «περί συναγερμών» εφαρμόζει ο CEO του 11600 και κάποιο περί «κοινωνικής ευθύνης» ο CEO της «Νέας Οδού». Μας δίνουν την ευκαιρία στους οδηγούς  να βρίσκουμε παιδιά από τη Δάφνη και να αγιάσουμε· οι ίδιοι θα πάρουν επιχορηγήσεις και μπόνους. Ολα ωραία καμωμένα, μπράβο μας.