Το «Ελλάδα 2027» κυριαρχούσε ως σύνθημα όλο το Σαββατοκύριακο στο γαλάζιο φόντο στην αίθουσα του Βελλίδειου. Δεν ήταν απλώς το φετινό κυβερνητικό σύνθημα στη ΔΕΘ. Υπήρξαν άλλωστε συνεχείς αναφορές ή παραπομπές στο 2027 από τον Κυριάκο Μητσοτάκη τόσο κατά την ομιλία του στην επίσημη αφετηρία της πολιτικής «χρονιάς» όσο και στις απαντήσεις του στη συνέντευξη Τύπου.

Δεν ήθελε μόνο να διαψεύσει σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Το έκανε βεβαίως και αυτό, αλλά ο πραγματικός στόχος ήταν άλλος: ο ορίζοντας τριετίας χαράχτηκε με κάθε τρόπο για να δοθεί «οραματικό» στίγμα κατά την πρωθυπουργική παρουσία στο πολιτικό ορόσημο του Σεπτεμβρίου. Ισως για πρώτη φορά επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη ο ίδιος είχε ανάγκη να παρουσιαστεί προς τους πολίτες με ένα νέο αφήγημα, που να συμπυκνώνει το πού «βλέπει» τη χώρα σε τρία χρόνια από σήμερα και το πώς θα την πάει εκεί. Το προηγούμενο άλλωστε (για παράδειγμα η ρητορική περί πολιτικής σταθερότητας και μεταρρυθμιστικής συνέχειας) «ξεθώριασε» τόσο στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές που χρειαζόταν άμεση επαναδιατύπωση, μαζί με νέο κυβερνητικό σχεδιασμό. Τρεις μήνες μετά από μία κάλπη στην οποία το κυβερνών κόμμα εισέπραξε δυσαρέσκεια, το γαλάζιο στρατόπεδο αναγνωρίζει ότι απαιτείται νέα «πυξίδα» με την ελπίδα η ρητορική του να ξαναγίνει πειστική. Ακόμα καλύτερα, να καλλιεργήσει προσδοκίες, ρίχνοντας εκ νέου γέφυρες εμπιστοσύνης.

Δείχνει πολλά η έμφαση στο 2027 σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός απέφυγε εξάρσεις από τη Θεσσαλονίκη σε οποιοδήποτε (ανοιχτό) μέτωπο, αλλά και απέφυγε επίσης κάποιο (οικονομικό) μέτρο που θα έκανε αίσθηση ως η έκπληξη της τελευταίας στιγμής. Δείχνει ότι θέλησε να κινηθεί προσεκτικά προς αποφυγή του λάθους και ίσως να άφησε πολλά για αργότερα. Στα αγγλικά υπάρχει η φράση «better safe, than sorry». Ελληνιστί λέμε «προσέχω για να έχω». Προσέχει λοιπόν ο Μητσοτάκης για να έχει το συντομότερο την πολυπόθητη κυβερνητική «ανάταξη».