Δεν δίνεται η έμφαση που ίσως πρέπει, μα υπάρχουν τρία πεδία που η χώρα θα πρέπει να προσέξει πολύ το επόμενο διάστημα. Νερό, μετανάστευση, ασφάλεια. Για το πρώτο ίσως διαβάζετε κάποιες πρώτες νύξεις, έρευνες ή και εκτιμήσεις. Ευτυχώς «ΤΑ ΝΕΑ» έχουν καταπιαστεί με το θέμα. Η έλλειψη νερού είναι όχι απλώς στο φάσμα του υπαρκτού μα του σχεδόν τετελεσμένου. Και μπορεί σε φυσικά ή κλιματικά φαινόμενα να υπάρχει συχνά ο ανορθολογισμός των ευχών ή η αφέλεια του «θα τα καταφέρουμε», πρέπει όμως να υπάρχει και μια κάποια στρατηγική. Νησιά ολόκληρα φέτος είχαν επάρκεια για λίγο διάστημα το καλοκαίρι. Από τις γεωτρήσεις είχαμε κακά νέα, οι πισίνες έπρεπε να υδροδοτηθούν, εις βάρος των κοινωνιών. O υπερτουρισμός διαμόρφωσε όρους υπέρβασης της λεγόμενης φέρουσας δυνατότητας για ολόκληρες κοινωνίες. Οι αφαλατώσεις δεν επαρκούν. Η κουβέντα για το πού εναποτίθεται η αλατότητα που αφαιρείται, επίσης, άχαρη ή και με κακά συμπεράσματα. Τα φράγματα, οι ταμιευτήρες νερού άδεια. Σενάρια επιστημόνων για υδροδότηση της Αττικής, όχι απλώς από την Υλίκη ή τον Μόρνο αλλά και από την Τριχωνίδα ή τη Λίμνη Κρεμαστών. Να ερημοποιηθεί η ύπαιθρος να για ζήσει η Αττική κοινώς. Ακούσατε τίποτε αυτές τις ημέρες που όλοι οι δημοσιολόγοι έχουν πάθει μονομερώς συριζαϊκή φρενίτιδα λόγω κρίσης στο εν λόγω κόμμα;

Πάμε στα της μετανάστευσης. Εδώ οι ροές έχουν αυξηθεί το προηγούμενο διάστημα. Λογικό λένε οι γνώστες λόγω καλού καιρού που πάντα επικρατεί από Απρίλη μέχρι Οκτώβρη και διευκολύνει τις μετακινήσεις και τους δουλέμπορους που εκμεταλλεύονται τις συνθήκες και το δράμα των ανθρώπων. Προφανώς το όλο θέμα επαφίεται και στην Ευρώπη. Χώρες τελικής κατάληξης για τους μετανάστες, άλλοτε μας κατηγορούσαν πως αργούμε τις διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης ενώ σήμερα λένε πως τις διαδικασίες αυτές τις τρέχουμε πολύ γρήγορα (λόγω προφανώς της σκληρής στροφής της Ευρώπης στα θέματα λένε, απλώς το σημειώνω). Θετική διάσταση θα είναι μια γρήγορη και πλήρης στρατηγική ένταξης μεταναστών στην παραγωγική διαδικασία της χώρας. Χέρια χρειάζονται και με πλήρη δικαιώματα που θα φτιάξουν το περιβάλλον ομαλής και δημοκρατικής ένταξης. Οι συμφωνίες με μεγάλες εταιρείες θα πρέπει να ενταθούν, κάνει δουλειά το υπουργείο υπό τον Νίκο Παναγιωτόπουλο αλλά απαιτείται και συνέργεια από τον πρώτο και δεύτερο βαθμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Τελειώνω με την ασφάλεια που δεν την εννοώ όπως οι δεξιοί δημοσιολόγοι. Τη συνδέω με την κοινωνική συνοχή. Μπορεί κάποιος να χάνει το σπίτι  του – πρώτη κατοικία σε πλειστηριασμό – και να αισθάνεται ασφαλής; Ενα πλέγμα πραγμάτων σε καθιστά ασφαλή.Οχι μονομερώς η καταστολή ή η ψευδαίσθηση της αστυνομοκρατίας. Πεδία και τα τρία σοβαρά και ακανθώδη.