Aυτό που πείραξε στην πραγματικότητα τους εταίρους της Γερμανίας δεν ήταν η απόφαση της κυβέρνησής της να επιβάλει από την ερχόμενη Δευτέρα αυστηρούς ελέγχους στα χερσαία σύνορά της. Η δημιουργία κέντρων κράτησης στα σύνορα, η απαγόρευση νέας αίτησης για άσυλο εφόσον έχει προηγηθεί άλλη και η άμεση επιστροφή του αιτούντος είτε στη χώρα πρώτης εισόδου είτε σε τρίτες χώρες προβλέπονται ήδη από το Σύμφωνο που ενέκρινε πριν από μερικούς μήνες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο αιφνιδιασμός ενόχλησε. Η μονομέρεια. Η σκλήρυνση της γερμανικής στάσης πριν προλάβουν να σκληρύνουν τη δική τους στάση οι άλλες χώρες.

Το Βερολίνο έχει βέβαια τους λόγους του. Ο καγκελάριος Σολτς έχει μπροστά του τις εκλογές στο Βρανδεμβούργο και πιστεύει ότι αν υιοθετήσει τις τακτικές των ακροδεξιών θα ψαλιδίσει τη δύναμή τους. Η απλή εξαγγελία μιας μεγαλύτερης αυστηρότητας δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα στη Θουριγγία και τη Σαξονία. Χρειάζονται λοιπόν πράξεις. Χρειάζεται να εκδηλωθεί στα σύνορα από έναν σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο η πλήρης αντιστροφή του συνθήματος που είχε φωνάξει πριν από εννιά χρόνια μια χριστιανοδημοκράτις καγκελάριος. «Θα τα καταφέρουμε» είχε πει το 2015 η Μέρκελ. «Δεν τα καταφέραμε» λέει τώρα ο Σολτς. Για να διαπιστώσει, προς μεγάλη του έκπληξη, ότι οι ακροδεξιοί, αντί να χλωμιάσουν, πανηγυρίζουν. «Καλώς ήλθες στην παρέα!» έγραψε ο Ορμπαν. «Καλή ιδέα, να την εφαρμόσουμε κι εμείς» έγραψε ο Βίλντερς.

Οι εταίροι του, πάλι, ανέβηκαν στα κάγκελα. Οι Αυστριακοί και οι Πολωνοί ξεκαθαρίζουν ότι δεν θα πάρουν κανέναν πρόσφυγα πίσω, οι Ιταλοί απέρριψαν και πέρυσι τις περισσότερες από τις αιτήσεις επανεισδοχής που έκανε το Βερολίνο, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι το Μεταναστευτικό δεν λύνεται με την κατάργηση της συνθήκης Σένγκεν. Ο έλληνας Πρωθυπουργός ορθώς επισήμανε ότι οι συνοριακοί έλεγχοι εμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση των πολιτών και κάνουν ζημιά σε μια από τις θεμελιώδεις κατακτήσεις της Ενωσης. Ερωτήματα προκαλούν, αντιθέτως, δύο άλλα σημεία των πρόσφατων τοποθετήσεών του.

Το ένα αφορά τη συνεργασία με την Τουρκία. Ο Πρωθυπουργός τη χαρακτήρισε ικανοποιητική, αλλά ο πρώην υπουργός Μετανάστευσης Δημήτρης Καιρίδης δήλωσε χθες στον ΣΚΑΪ ότι η συμφωνία της Ευρώπης με την Τουρκία δεν τηρείται και ότι τα τελευταία πέντε χρόνια δεν έχει επιστραφεί στην Τουρκία από την Ελλάδα ούτε ένας μετανάστης. Τι από τα δύο συμβαίνει;

Το άλλο σημείο αφορά μια φράση με την οποία ο Πρωθυπουργός έκρινε σκόπιμο να κλείσει τις δηλώσεις του στη Βιέννη: «Δεν μπορεί κανείς να έχει την απαίτηση από την Ελλάδα, μία χώρα η οποία πριν από λίγα χρόνια εξήλθε από μια πρωτοφανή δημοσιονομική κρίση, να έχει ένα πιο ευνοϊκό πλαίσιο κοινωνικής προστασίας για τους πρόσφυγες από ό,τι έχει για τους ίδιους τους έλληνες πολίτες». Δεν δικαιούται ο Βελόπουλος να αναφωνήσει εδώ «καλώς ήλθες στην παρέα»;