Αναζήτηση
Τι σκέφτονται άραγε οι άνθρωποι, λίγο πριν φύγουν από τη ζωή; Απάντηση σε αυτό το ερώτημα, δώσει μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2022, αναφορικά με το τι συμβαίνει στο μυαλό μας λίγα δευτερόλεπτα πριν πεθάνουμε.
Συγκεκριμένα, επιστήμονες στο Βανκούβερ του Καναδά παρακολουθούσαν την εγκεφαλική δραστηριότητα ενός 87χρονου ασθενούς με επιληψία, όταν αυτός απεβίωσε απροσδόκητα από καρδιακή προσβολή, επιτρέποντάς τους να καταγράψουν μια «εικόνα» του τι συνέβαινε μέσα στο μυαλό του, τις τελευταίες του στιγμές.
Η ζωή μας περνά όντως μπροστά από τα μάτια μας πριν πεθάνουμε;
Χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα για την παρακολούθηση του εγκεφάλου του ασθενούς, οι ερευνητές κατέγραψαν τη δραστηριότητα στα 30 δευτερόλεπτα πριν και μετά τη διακοπή της καρδιάς του.
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα δεδομένα αποκάλυψαν μια αύξηση στις «ταλαντώσεις γάμμα», τα εγκεφαλικά κύματα που σχετίζονται με την ανάκληση της μνήμης και τα όνειρα.
Το φαινόμενο αυτό οδήγησε τους επιστήμονες να υποθέσουν ότι, τις στιγμές πριν από τον θάνατο, μπορεί να βιώνουμε μια ζωντανή επανάληψη των πιο σημαντικών γεγονότων της ζωής μας – μια πιθανή εξήγηση για την κοινή πεποίθηση ότι η ζωή κάποιου «περνάει μπροστά από τα μάτια του». 
Ο Δρ Ajmal Zemmar, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Aging Neuroscience, εξήγησε: «Μέσω της δημιουργίας ταλαντώσεων που εμπλέκονται στην ανάκληση της μνήμης, ο εγκέφαλος μπορεί να παίζει μια τελευταία ανάκληση σημαντικών γεγονότων της ζωής μας λίγο πριν πεθάνουμε, παρόμοια με αυτά που αναφέρονται σε εμπειρίες κοντά στο θάνατο».
Τα ευρήματα, τα οποία παραλληλίζονται με παρόμοια μοτίβα εγκεφαλικών κυμάτων που ανιχνεύθηκαν προηγουμένως σε ετοιμοθάνατους αρουραίους, υποδηλώνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να επεξεργάζεται αναμνήσεις και συναισθήματα κατά τις τελευταίες μας στιγμές.
Επιφυλάξεις και αντιδράσεις
Ωστόσο, τα ευρήματα αυτά συνοδεύονται από σημαντικές επιφυλάξεις, καθώς η εν λόγω μελέτη βασίστηκε σε μία μόνο περίπτωση.
Παράλληλα, οι αντιδράσεις αναφέρουν πως η έρευνα βασίζεται στον εγκέφαλο ασθενούς, ο οποίος είχε ήδη επηρεαστεί από την επιληψία, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σαφές αν παρόμοια εγκεφαλική δραστηριότητα θα εμφανιζόταν και σε άλλα άτομα που δεν είχαν κάποια ασθένεια.
Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό, ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθεί κατά πόσον τα αποτελέσματα αυτά ισχύουν ευρέως για την ανθρώπινη εμπειρία του θανάτου και για το τι πραγματικά σκέφτεται κάποιος τη στιγμή που πεθαίνει.
