Τα αρχαία χρόνια, όταν μάθαινα τον κόσμο, είχα βρεθεί στο γήπεδο μιας ομάδας με φανατικούς οπαδούς που περίμεναν να συντρίψουν έναν προαιώνιο εχθρό τους. Αλλά το παιχνίδι δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών. Και για να μην υποκύψουν στη βαρεμάρα, ελλείψει κινήτρου για να πλακωθούν με τον αντίπαλο, άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους – πετούσαν μάλιστα ανοιχτά μπουκάλια νερό οι μισοί στους άλλους μισούς, με αποτέλεσμα όλοι να γίνουν μούσκεμα.

Κάπως έτσι, ελλείψει αντιπολίτευσης, βγήκαν προχθές έντεκα βουλευτές της ΝΔ, απ’ αυτούς που βρίσκονται στην απέξω, και με μια ανακοίνωσή τους επικρίνουν την κυβέρνηση για τα κόκκινα δάνεια και, όπως λένε, για «τους ανυπεράσπιστους δανειολήπτες».

Του Κώστα Σκλαβενίτη

Οι έντεκα βουλευτές είναι ενοχλημένοι που τα funds, αντί να είναι ευχαριστημένα που πήραν τα δάνεια από τις τράπεζες, επιμένουν και να τα εισπράξουν, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να «βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο του πλειστηριασμού της περιουσίας τους και κυρίως της κατοικίας τους». Οι βουλευτές της ΝΔ εξανίστανται επειδή τα funds έχουν βασική προτεραιότητα την είσπραξη κερδών, ενώ προφανώς  φαντάζονταν ότι τα funds είναι κάτι σαν «χαρίζω σπίτια, χαρίζω οικόπεδα», αλλά όχι ως ανέφικτη υπόσχεση αλλά στην πραγματικότητα. Το ερώτημα είναι αστείο – και οδηγεί στα πρώτα χρόνια της χρεοκοπίας και των μνημονίων, όταν υπήρχε η μαγική πίστη στα λεφτόδεντρα. Η μοναδική διαφορά είναι ότι το κείμενο δεν το υπογράφουν ο Τσίπρας ή, έστω, ο Λαφαζάνης. Το υπογράφουν υποτίθεται συντηρητικοί πολιτικοί. Οι Φωτεινή Αραμπατζή, Γιώργος Βλάχος, Βασίλης Γιόγιακας, Θανάσης Δαβάκης, Νικήτας Κακλαμάνης, Αννα Καραμανλή, Θεόδωρος Καράογλου, Χρήστος Μπουκώρος, Μάριος Σαλμάς, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Μάξιμος Χαρακόπουλος. Συντηρητικοί ή αφελείς;

Αφελείς επειδή θα περίμενε κανείς ότι οι βουλευτές της ΝΔ που ξαφνικά άρχισαν να πονάνε τους ανήμπορους δανειολήπτες, θα είχαν καταλάβει από ποιες συμπληγάδες πέρασε η χώρα με απόψεις σαν τις δικές τους και θα είχαν λίγο πιο σύνθετη στάση στα πράγματα. Δεν είναι κολακευτικό, δηλαδή, γι’ αυτούς να κυκλοφορούν κείμενα τέτοιας υπερβατικότητας και ασχετοσύνης. Υποτίθεται, δηλαδή, έστω κι αν θέλουν να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνησή τους, ότι δεν θα θεωρούσαν τους ψηφοφόρους στους οποίους απευθύνονται κάτι σαν τον Ραν-ταν-πλαν του Λούκι Λουκ. Κι ότι, ακόμα κι αν ήθελαν να κάνουν εσωτερική αντιπολίτευση, θα έβρισκαν κάτι πιο έξυπνο και πιο πειστικό για να την ενορχηστρώσουν.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης, απαντώντας στην κοινοβουλευτική ερώτηση, με μεγάλη υπομονή, είναι αλήθεια, τους εξήγησε τι ακριβώς συνέβαινε με τα δάνεια, τι ενέργειες έχουν γίνει για να μειωθούν, πόσο μειώθηκαν όσα δεν εξυπηρετούνται. Τους εξήγησε ακόμα τα κοινωνικά μέτρα που έχουν ληφθεί ιδίως για τους ευάλωτους δανειολήπτες και, στο τέλος, πρόσθεσε ότι η λογική της ερώτησής τους οδηγεί στην αλήστου μνήμης ρύθμιση του Νόμου Κατσέλη. Αν επιστρέφαμε σε εκείνο το καθεστώς, πρόσθεσε, οι πρώτοι που θα ζημιώνονταν θα ήταν οι ίδιοι οι δανειολήπτες.

Ψιλά γράμματα. Κι ωραίοι βουλευτές που δεν μπορούν να κατανοήσουν δυο βασικά πράγματα και γι’ αυτό τα έκαναν μούσκεμα. Ελα μωρέ, δεν πειράζει, είδαν γραμμένο το όνομά τους, αυτό μετράει.

Τελευταία Νέα