Ες… σήμερον τα σπουδαία στον ΣΥΡΙΖΑ. Η Πολιτική Γραμματεία που έφαγε ώρες προχθές το βράδυ να καταλήξει κάπου σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις για να είναι κάποιος υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος στις εκλογές της 24ης Νοεμβρίου, το βασάνισε πολύ το πράγμα, αλλά απόφαση οριστική για το τι θα προτείνει στη μεθαυριανή Κεντρική Επιτροπή απέτυχε να λάβει. Κουβέντα στην κουβέντα, μουρμούρα στη μουρμούρα, κύλησαν οι ώρες και κοντά εκεί στα μεσάνυχτα είπαν μερικοί «παιδιά (λέμε τώρα…), δεν μαζευόμαστε πάλι την Πέμπτη να το ξαναδούμε το πράγμα;». Αυτό και έγινε. Σήμερα λοιπόν, έχοντας κολλημένη στον τοίχο μια μεγάλη φωτογραφία του προέδρου Στέφανου με τον Τάιλερ δίπλα του, θα προσπαθήσουν να καταλήξουν κάπου σχετικά με τον βασικό όρο, που είναι το πόθεν έσχες των υποψηφίων (και εν προκειμένω του «έκπτωτου»), ώστε στην Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου να παρουσιάσουν την πρόταση και να ζητήσουν την έγκρισή της. «Θέλουμε να τον εκθέσουμε ηθικά και πολιτικά, όχι να τον αποκλείσουμε εκ προοιμίου», μου έλεγε χθες το πρωί μια πηγή μου, που ζει με την αγωνία της επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν σχολίασα κάτι επ΄ αυτού. Το παιχνίδι πια έχει ξεφύγει από τα στενά όρια των κομματικών συσχετισμών στα όργανα και του ποιος υποστηρίζει τι, και έχει πια περιέλθει στο επίπεδο του ριάλιτι.

Πόθεν έσχες στο μικροσκόπιο

Ας πούμε, ένα βασανιστικό ερώτημα, που τους απασχολεί τώρα εκεί στην Κουμουνδούρου, είναι «ποιος έχει λεφτά από το ζεύγος Στέφανος – Τάιλερ» και οι απαντήσεις ποικίλλουν. Ακόμη και για το αν στην πραγματικότητα υπάρχουν. Κυκλοφορεί, ας πούμε, μεταξύ τους η «πληροφορία» προερχόμενη από μεγαλοδικηγόρο της Αμερικής ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», ήτοι ουδείς εκ των δύο διαθέτει τα χρήματα τα οποία, υποτίθεται, υπάρχουν. Οτι έγινε μια πράξη (στην Αμερική) της τάξεως των 3 εκατομμυρίων, η οποία τελεί υπό διερεύνηση (από τις αμερικανικές Αρχές), και πως από αυτά τα χρήματα αγοράστηκε επ’ ονόματι του Τάιλερ το διαμέρισμα της οδού Λεβέντη (αντί των 1,76 εκατ. ευρώ), και πέραν αυτών ουδέν. Ακόμη, δε, ότι ενδεχομένως, αν τελεσφορήσουν οι έρευνες (των αμερικανικών Αρχών), να λυθεί και ο πολιτικός γρίφος του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι’ αυτό και η επιμονή ορισμένων να υπάρχει σαφής όρος για δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες όσων θελήσουν να διεκδικήσουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, πριν οριστικοποιηθούν οι υποψηφιότητες. Ολων δε. Ακόμη και εκείνου του… Παπανώτα, που το «σκέφτεται»…

Κεντρική Επιτροπή σε κινούμενη άμμο

Ο «έκπτωτος», που τα έχει πληροφορηθεί όλα αυτά, δεκάρα δεν δίνει για όσα διημείφθησαν στην Πολιτική Γραμματεία και προφανώς θα επαναληφθούν και σήμερα, πριν διατυπωθεί η οριστική πρόταση στην Κεντρική Επιτροπή, η οποία και θα αποφασίσει. Εξού και οι δικοί του (το δίκτυο των δημοσιογράφων που διακινούν τις απόψεις του) αναφέρουν ότι στη διάρκεια της συνόδου της Κεντρικής Επιτροπής ο Κασσελάκης θα αναγγείλει, με βιντεοσκοπημένο μήνυμα στα social media, ότι θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Ο στόχος, λένε, είναι να «καπελώσει» την Κεντρική Επιτροπή και να αποθαρρύνει ουσιαστικά τους αμφιταλαντευόμενους να υπερψηφίσουν την πρόταση της ΠΓ, η οποία εκ των πραγμάτων θα τον θέτει εκτός της κούρσας για την προεδρία του κόμματος.

– Εχετε, φαντάζομαι, την πλειοψηφία, δεν την έχετε; ρώτησα τον άνθρωπό μου.

– Θεωρητικά, ναι, αλλά η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ πια είναι κινούμενη άμμος, μου απάντησε. Μετά την αποχώρηση των 100 μελών της για τη Νέα Αριστερά, τα κενά συμπληρώθηκαν με τους επιλαχόντες…

– Ε, και; Ετσι δεν συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις;

– Ετσι συμβαίνει, αλλά εδώ τώρα υπάρχει το εξής: στο όργανο έχουν εισέλθει άτομα που δεν είναι καν στελέχη. Είναι όσοι είχαν θέσει υποψηφιότητα για το όργανο στο συνέδριο του 2022. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Οτι υπάρχουν μέλη τα οποία έχουν εκλεγεί με… 5 ψήφους! Αντε βρες άκρη…

Τέλειο. Αληθινά, υπέροχο…

Ανασχηματισμός διά πάσαν νόσον

Δεν εξεπλάγη το Μέγαρο Μαξίμου, μου αναφέρθηκε χθες, από την ερώτηση – φωτιά των 11 κυβερνητικών βουλευτών προς τον υπουργό Χατζηδάκη για τα κόκκινα δάνεια, τους μικρομεσαίους, τις χρεώσεις των τραπεζών και τα συναφή που αφορούν τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Γνώριζαν από καιρό ότι υπάρχει μια «κινητικότητα» στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝουΔου και πως ορισμένοι εξ όσων υπογράφουν έχουν από καιρό δημοσιοποιήσει τη δυσαρέσκειά τους για την πορεία της κυβέρνησης. Ο Νικήτας Κακλαμάνης, για παράδειγμα, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση – από την ημέρα που ο πρόεδρος Κυριάκος τον αποκαθήλωσε από α’ αντιπρόεδρο της Βουλής, δεν έχει σταματήσει να διατυπώνει επιφυλάξεις για το πού οδεύει η παράταξη. Μια άλλη περίπτωση είναι ο Μάξιμος Χαρακόπουλος. Οι επιμελείς αναγνώστες μου θα ενθυμούνται ότι προ εβδομάδων είχε διαγνώσει δημόσια ότι «υπάρχει μια υπόκωφη βοή (κατά της κυβέρνησης) στην κοινωνία». Μερικοί καραμανλικοί βουλευτές, όπως, ας πούμε, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο Γιώργος Βλάχος, ο Θανάσης Δαβάκης και ο Θεόδωρος Καράογλου, με δυσκολία κρύβουν την απαισιοδοξία τους για τη συνέχεια. Ο Μάριος Σαλμάς, σε μια πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, είχε εξαπολύσει ευθεία επίθεση, σε προσωπικό επίπεδο δε, κατά του προέδρου Κυριάκου. Και είχε προκαλέσει την έντονη αντίδρασή του.

– Υπάρχει φάρμακο; ρώτησα μεγαλοστέλεχος της κυβέρνησης.

– Πώς δεν υπάρχει. Λέγεται ανασχηματισμός και τα θεραπεύει όλα!

Εγώ να προσθέσω μόνο ότι ως τότε (εκεί περί τον Φεβρουάριο) θα έχει μεσολαβήσει και το κρίσιμο crash test της προεδρικής εκλογής. Αρα το συγκεκριμένο έργο θα έχει και συνέχειες.

Με μικρό καλάθι στη Νέα Υόρκη

Ωστόσο, κατά την ίδια πηγή μου, «αυτά μικρή σημασία έχουν, ο πρόεδρος (ο Κυριάκος εννοούσε) έχει στραμμένη την προσοχή του στη Νέα Υόρκη. Προετοιμάζεται εντατικά γι’ αυτό».

Εξι ημέρες θα παραμείνει στη Νέα Υόρκη ο πρόεδρος Κυριάκος και κάποια στιγμή, μέσα σε αυτό το διάστημα, θα συναντηθεί με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το μόνο που διέγνωσα, από τη συνομιλία, είναι ότι γενικά μίκρυνε το καλάθι που θα κρατάει ο Κυριάκος. Αλλο μέγεθος υπολόγιζε στις αρχές του καλοκαιριού, αλλά κάτι η Κάσος, κάτι οι δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν, κάτι τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία για τη «Γαλάζια Πατρίδα» που χωρίζει το Αιγαίο στη μέση, σε συνδυασμό και με τις αποθαρρυντικές προβλέψεις για «κάτι καλό» στο Κυπριακό, οδηγούν στην εκτίμηση πως η συνάντηση δύσκολα θα αποφέρει κάποιο θεαματικό αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται βέβαια να τα βάψουμε και μαύρα γι’ αυτό, το έργο το έχουμε ξαναδεί. Αλλωστε, όπως μου είχε πει κάποτε και ο έμπειρος με αυτά και με ισχυρή γνώση των ελληνοτουρκικών Δημήτρης Αβραμόπουλος, «η μεγάλη ευκαιρία για την πραγματική λύση των προβλημάτων με την Τουρκία παρουσιάστηκε τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του προέδρου Ερντογάν, τότε που επιχειρούσε να τιθασεύσει το βαθύ κράτος των κεμαλιστών. Τώρα δεν υπάρχουν ούτε οι ευκαιρίες ούτε η πολιτική βούληση».

Το αγοράζω. Αυτός ξέρει…

Τελευταία Νέα