Αρκάς: Η «Καλημέρα» με τη Ρόζα και τον κακό λύκο

Την καλημέρα του μας στέλνει και σήμερα ο Αρκάς με ένα «woke» σκίτσο – ή και όχι.

Τη σημερινή ημέρα βλέπουμε τον πατέρα να διαβάζει την Κοκκινοσκουφίτσα στην κόρη του και να της περιγράφει τη στιγμή εκείνη που «ο κακός λύκος φόρεσε τα ρούχα της γιαγιάς». Η κόρη, φανερά ενοχλημένη, διέκοψε την ιστορία και απάντησε: «Δεν κατάλαβα!… Γιατί είναι κακός; Επειδή είναι παρενδυτικός;»

Δείτε το σκίτσο: 

Τι σημαίνει να είναι κανείς παρενδυτικός

Για να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή, ας διευκρινίσουμε τον όρο. Ο όρος προκύπτει από τη λέξη «παρενδυσία» ή «cross-dressing». Η παρενδυσία είναι εκείνη η δράση κατά την οποία ένα άτομο φοράει ρούχα και άλλα αξεσουάρ που σχετίζονται κοινώς με το αντίθετο φύλο σε μία συγκεκριμένη κοινωνία. Το cross-dressing χρησιμοποιείται για σκοπούς μεταμφίεσης, άνεσης και αυτοπραγμάτωσης στη σύγχρονη εποχή και κατά τη διάρκεια της ιστορίας.

Τί μπορεί να σημαίνει το σχόλιο της μικρής

Η κόρη που περιμένει ξαπλωμένη να ακούσει την ιστορία μάλλον είναι καχύποπτη απέναντι στην οπτική του πατέρα της, καθότι αυτός ανήκει σε άλλη γενιά και είναι πιθανό να συμμερίζεται μια άποψη που ταυτίζει τα παρενδυτικά άτομα με κάτι κακό μέσα στην κοινωνία. Μια δεύτερη, πιθανή, εκδοχή θα μπορούσε να είναι μια παρακίνηση σε καθαίρεση των αρχέτυπων. Ο Αρκάς εδώ, δηλαδή, ίσως μας προτείνει να υιοθετήσουμε μια νέα οπτική για το τί θα πει καλό, κακό, άσπρο ή μαύρο και να δούμε το γκρι της ζωής αφήνοντας πίσω μας τις προκαταλήψεις.

Τρίτον, όμως ίσως το σκίτσο να είναι και το τελείως αντίθετο σημασιολογικά από τα παραπάνω, δηλαδή μια έμμεση κριτική στις τελευταίες γενιές ή και τον φεμινισμό. Ο σκιτσογράφος εδώ ίσως τελικά να υποστηρίζει πως χωρίς νόημα και σκοπό οι εν λόγω γενιές και πολιτικές πεποιθήσεις αντιδρούν στο οτιδήποτε τους «τριγκάρει», αλλά πολλές φορές αυτό το οτιδήποτε δεν επιδέχεται κριτικής – όπως το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας – ή η αντίδραση δεν έχει να κάνει με την αφήγηση.

Βέβαια, ίσως εύλογα να αναρωτιέται κανείς εδώ ποιος θα κρίνει, από ποια θέση και πώς αν ένα σχόλιο είναι αρκετά εύστοχο ή όχι. Από την άλλη, πως ζυγίζεις μια ιστορία για να δεις αν είναι αρκετά, πολύ ή λιγο προσβλητική και για ποιον. Και, τελικά, μήπως έφτασε το τέλος τον παλιών αφηγήσεων ή έστω η ώρα τους να ξεχαστούν;