Ο Μαρκ είναι ένας Αμερικανός 64 ετών που πάσχει από μία σοβαρή και σπάνια πάθηση η οποία δεν του επιτρέπει να κουνήσει τα χέρια του, αλλά ούτε και να μιλήσει.
Και όμως τον βλέπω στο βίντεο (wired.com) να χρησιμοποιεί το tablet της Amazon και τον ψηφιακό βοηθό Alexa. Το κάνει χάρη σε ένα εμφύτευμα που τοποθετήθηκε στον εγκέφαλό του (χωρίς ανοιχτή εγχείρηση) και του επιτρέπει να στέλνει τις εντολές με τη σκέψη του.
Ετσι περιηγείται στο Ιnternet, γράφει, βλέπει τηλεόραση, ρυθμίζει λειτουργίες του «έξυπνου» σπιτιού του. Το εμφύτευμα τοποθετήθηκε από την εταιρεία Synchron.
Στο ίδιο πεδίο δραστηριοποιείται και η Neurolink του Ιλον Μασκ. Αναζήτησα περισσότερες πληροφορίες. Και βρήκα μία συνέντευξη του επικεφαλής της Synchron, ο οποίος ανακοίνωσε τη συνεργασία της εταιρείας του με την Apple.
Στο εγγύς μέλλον θα είναι εφικτός ο χειρισμός ενός iPhone μόνο με τη σκέψη, αρκεί, βέβαια, να έχεις τοποθετήσει το εμφύτευμα στον εγκέφαλό σου. Και συνέχισε λέγοντας ότι μέσα στον αιώνα που ζούμε η τοποθέτηση εγκεφαλικών εμφυτευμάτων θα διαδοθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν θα αφορά μόνο τους ανθρώπους με παθήσεις.
Τα «τσιπάκια» στον εγκέφαλο θα επιτρέπουν την εκτέλεση εργασιών με τη σκέψη που θα μετατρέπεται σε εντολές, οι οποίες θα μεταβιβάζονται σε ρομπότ και μηχανές τεχνητής νοημοσύνης. Οι εταιρείες ήδη εξετάζουν την κατασκευή εμφυτευμάτων που θα διευρύνουν τις δυνατότητες του εγκεφάλου, βελτιώνοντας την αντίληψη και τη μνήμη.
Υπάρχουν και δύο μεγάλοι στόχοι που παραμένουν σε οραματικό στάδιο. Η μεταφορά γνώσεων στον εγκέφαλο (ας πούμε μία ξένη γλώσσα) και η ψηφιακή απεικόνιση της ανθρώπινης συνείδησης. Αφήνουμε για λίγο στην άκρη τα ηθικά ζητήματα γιατί αυτά λειαίνονται από τον χρόνο και τους καιρούς.
Ας σταθούμε στο πεπρωμένο του ανθρώπινου είδους. Ενας εγκέφαλος που καθημερινά φουσκώνει από βλακεία και άχρηστες πληροφορίες, ενισχύεται με εμφύτευμα που του επιτρέπει να εργάζεται μόνο με τη σκέψη, σε εικονικό περιβάλλον στο οποίο θα συνδέεται με γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας. Και όλα αυτά από τον καναπέ του. Γιατί αυτό που πάντα θέλαμε και ας μην το ομολογούμε, είναι η ξάπλα μας.
Εδώ είναι το σημείο που σηκώνεται ένα χέρι και υποβάλλει ένσταση υπέρ της ανθρωπιάς μας. Θα γίνουμε, λένε, cyborgs, ένα υβρίδιο ανάμεσα στον άνθρωπο και τη μηχανή, χάνοντας σταδιακά τα χαρακτηριστικά του είδους μας. Ναι, αλλά ο άνθρωπος άρχισε να γίνεται cyborg από εκείνη την πολύ μακρινή μέρα που χρησιμοποίησε μπαστούνι για να υποστηρίξει το βάδισμά του.
Και συνέχισε κατασκευάζοντας γυαλιά για να βελτιώσει την όραση. Ακολούθησε ο βηματοδότης, τα μεταλλικά εμφυτεύματα στα οστά, τα εξελιγμένα ακουστικά βαρηκοΐας. Κατασκευάζουμε mRNA εμβόλια που εξατομικεύονται με βάση το βιολογικό μας προφίλ. Αναπτύσσουμε τεχνολογίες με νανορομπότ που ταξιδεύουν, διά του αίματος, μέσα στο σώμα. Χρησιμοποιούμε ρολόγια που ελέγχουν βασικές οργανικές λειτουργίες.
Αν θέλετε, ακόμα και το τηλέφωνο που κουβαλάμε μας κάνει, κατά κάποιο τρόπο, cyborg. Ο εγκέφαλός μας έχει πρόσβαση σε όλη την ανθρώπινη γνώση, αντλεί πληροφορίες από κάθε σημείο του πλανήτη. Σε σύγκριση με τη γενιά των παππούδων μας μπορούμε εύκολα να θεωρηθούμε υπεράνθρωποι. Αναπόφευκτα και αυτονόητα, η τεχνολογία και η βιολογία κάποια στιγμή θα ενωθούν εις σάρκα μία, την ανθρώπινη. Στο, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον το σώμα μας θα αποκτήσει σχεδόν οργανική επαφή με το κινητό τηλέφωνο.
Ενσωματωμένα ακουστικά (κάτω από το δέρμα), έξυπνα γυαλιά και αισθητήρες, μέσα στο σώμα, που παρακολουθούν οργανικές λειτουργίες. Αυτό σήμερα μπορεί να σας τρομάζει, αλλά στο μέλλον τα ασφάλιστρα που θα πληρώνεις αν δεν φοράς αυτά τα καλούδια θα είναι ακόμα πιο τρομακτικά. Και αν όλο αυτό σας φαίνεται δυστοπικό, φανταστείτε τι θα έλεγε η προγιαγιά σας έτσι και σας έβλεπε σήμερα. Θα έφτυνε τον κόρφο της κάνοντας τον σταυρό της.
