Ο,τι κι αν πει η γαλάζια επιτροπή δεοντολογίας στον Μάριο Σαλμά, θα του το πει το πρωθυπουργικό γραφείο για να το ακούσουν οι υπόλοιποι από τους βουλευτές που διακηρύσσουν την απόφασή τους να «βελτιώσουν» τις επιδόσεις της κυβέρνησης στους τομείς οι οποίοι ενδιαφέρουν την παραδοσιακή λαϊκή βάση της ΝΔ – για την ακρίβεια, θα του μεταφερθεί ώστε να εμπεδώσουν τις διαθέσεις της κυβερνητικής έδρας κι όσοι από τα μέλη της νεοδημοκρατικής ΚΟ εζήλωσαν τη δόξα των τελευταίων.
Η επικείμενη διαγραφή του επί 24 χρόνια εθνοπατέρα Αιτωλοακαρνανίας, άλλωστε, θεωρείτο θέμα χρόνου ήδη από τον Ιούλιο. Ο αρχηγός του κόμματος περίμενε μόνο την αφορμή για να του προσάψει η κυβέρνηση «αντικοινοβουλευτική ή αντικομματική ή αντισυναδελφική συμπεριφορά που προκαλεί σοβαρή ζημιά στο κόμμα ή σε άλλον βουλευτή». Κι ο ίδιος έτρεξε να την προσφέρει όταν αντί να υπερασπιστεί την πρωτοβουλία των 11 – την οποία το μητσοτακικό επιτελείο αντιμετώπισε με την προσοχή του πυροτεχνουργού που προσπαθεί να εξουδετερώσει μια νάρκη – θυμήθηκε να ξαναφωνάξει κατηγορίες περί φωτογραφικών διαγωνισμών στα κυλικεία δύο υπουργείων.
Μήνυμα
Η αποπομπή του, λοιπόν, είναι το μέσο για να σταλεί ένα μήνυμα. Ποιο; Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, πως υπάρχουν όρια στην εσωκομματική αντιπολίτευση, αφού από κάποιο σημείο και μετά δεν μπορεί να εκληφθεί σαν καλοπροαίρετη κριτική αλλά ως απειλή για την εικόνα τόσο της κυβέρνησης όσο και του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν χάνει ευκαιρία να ειρωνεύεται τα εσωτερικά προβλήματα πολιτικών του αντιπάλων.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι στις λεγόμενες συστημικές δυνάμεις (αυτές που οι δομές τους δεν μοιάζουν με τις συριζαϊκές) ένας αποσυνάγωγος από το μαντρί της ΚΟ λειτουργεί σχεδόν πάντα παραδειγματικά – αν όχι σωφρονιστικά – για τους αντιφρονούντες. Ο Μητσοτάκης, δηλαδή, έχει πιθανότητες να περιορίσει έτσι το κίνημα των λαϊκών δεξιών.
Ταυτόχρονα, βέβαια, καταφεύγοντας στη δοκιμασμένη συνταγή επιβεβαιώνει πως η διακυβέρνησή του δεν έχει ξεφύγει από την κατάρα της δεύτερης τετραετίας, μια κι η εκ των έσω αμφισβήτηση είναι ένα από τα σημάδια πως αυτή βαραίνει μια κυβέρνηση. Εκτός απ’ το επιδιωκόμενο σήμα, επομένως, εκπέμπεται κι ένα ακόμη: αυτό που ενημερώνει την κοινή γνώμη ότι το Μαξίμου κοιτά πλέον με καχυποψία τη συμπολίτευση κι οι συμπολιτευόμενοι δεν κρύβουν τις επιφυλάξεις τους για την απήχηση του Μαξίμου.
