Ο διαγραφείς από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και από το κόμμα της ΝΔ Μάριος Σαλμάς εμφανίστηκε χθες στα ΜΜΕ, μία από τις ελάχιστες φορές που του δόθηκε αυτή η ευκαιρία, ως παιδί του λαού και ήρωας της εργατικής τάξης. Επαιξε ωραία το μελόδραμα, τόσο ωραία που είναι βέβαιο ότι στη θέση του θα ήθελε να είναι ο Αντώναρος. Και βέβαια, αφού η αφορμή της κλιμάκωσης ήταν η συμμετοχή του στην ανακοίνωση των «έντεκα» της λαϊκής Δεξιάς για τους δανειολήπτες κόκκινων δανείων, χρειαζόταν και μετά την έξοδο από το κόμμα ο ίδιος μελοδραματικός λαϊκισμός.
Για ποιον λόγο άραγε να τον έδιωξαν; Εκείνος είναι πεισμένος ότι τον έφαγαν οι ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι επειδή νοιάζεται για την κοινωνία. «Επειδή μίλησα για τις περιουσίες που χάνονται από τα κόκκινα δάνεια, επειδή αντιτάχθηκα στη woke agenda για τα ομόφυλα, επειδή του ζήτησα να ελέγξει τα καρτέλ στην ακρίβεια», είπε. Επειδή κατήγγειλε μια σύμβαση παραχώρησης κυλικείων του υπουργείου Πολιτισμού – καταγγελία που έχει απαντηθεί αρμοδίως στη Βουλή. Και επειδή δεν έπαυε να δηλώνει ότι δίνει«τη μάχη για τους πολλούς».
Του Κώστα Σκλαβενίτη
Ο Μάριος Σαλμάς δεν κουράστηκε για τον ρόλο. Η πρόζα είναι εύκολη, πριν της δώσει ερμηνευτικό βάθος και δραματικότητα ο Τσίπρας των χρόνων της Αγανάκτησης και του πρώτου εξαμήνου της κυβερνητικής θητείας του, ο Σαλμάς μπορεί να την είχε παίξει σε παραλλαγές. Αλλωστε αυτός εκλέγεται με τη ΝΔ από το 2000, υπήρξε δηλαδή στέλεχος του κόμματος την εποχή των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή, της πελατειακής διακυβέρνησης που εκτροχίασε τη χώρα οδηγώντας τη με βήμα ταχύ στη χρεοκοπία.
Από τον καιρό της αφθονίας έως χθες, το μεγάλο προσόν του ήταν να δηλώνει ότι εκπροσωπεί «τους πολλούς». Ακόμα κι όταν συμμετείχε σε μνημονιακές κυβερνήσεις, και ιδίως στην κυβέρνηση Σαμαρά, όπου διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Υγείας, ουδέποτε είπε μια λέξη για τη σκοπιμότητα των Μνημονίων που υπηρετούσε. Και τότε, παρίστανε το παιδί του λαού. Μάλιστα, τον Ιούνιο του 2015, όταν ο κόσμος καιγόταν και όλα έδειχναν ότι η χώρα υπό τη στιβαρή ηγεσία Τσίπρα, Βαρουφάκη, Καμμένου και λοιπών πηγαίνει στον αγύριστο, εκείνος παρουσίασε βιβλίο με τίτλο «Θέμα ιδεολογίας ή όχι μόνο;» και επιλογή των κυβερνητικών πεπραγμένων του. Στην παρουσίαση, μάλιστα, μίλησε γι’ αυτόν ο τότε υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο δε Σαλμάς αθώωσε για τη χρεοκοπία τον φιλελευθερισμό και τον σοσιαλισμό ως ιδεολογίες, δεν είπε όμως λέξη για το πελατειακό κράτος που και ο ίδιος ασμένως υπηρέτησε. Εύκολα κόλπα. Οπως λέει ότι πολεμάει τη woke agenda για να μην πει ότι ρίχνει γέφυρα στην Ακροδεξιά.
Ο Μάριος Σαλμάς βρέθηκε, μαζί με άλλους εννιά πολιτικούς, στη σέντρα από τον ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση Νοvartis, μια κατηγορία που κατέρρευσε ως σκευωρία. Ηταν ο μόνος από τους δέκα που προσπάθησε να διευθετήσει την κατηγορία ιδιωτικά και όχι πολιτικά. Παριστάνει τον ιδεολόγο, αλλά η εν γένει στάση του είναι κυνική. Δεν έχει ευθύνες για τη χρεοκοπία, δεν υπηρέτησε Μνημόνιο, δεν συγκρούστηκε με τους συριζαίους, ζητιάνευε μια προσωπική διευθέτηση.
Ανακάλυψε τώρα την ιδεολογία και, σαν νέος Συμπιλίδης, άνοιξε έναν δρόμο υπονόμευσης της κυβερνητικής προσπάθειας, στον δρόμο που δείχνουν οι πρώην πρωθυπουργοί του, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς, δήθεν υπηρετώντας «τους πολλούς».
Του θυμίζω ότι ο Αλέξης Τσίπρας, στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, κι αυτός μιλούσε στο όνομα «των πολλών». Αλλ’ ήταν πολύ περισσότεροι εκείνοι που τον μαύρισαν.
