«Κι εγώ εδώ είμαι…» για να σας πληροφορήσω ότι χθες το πρωί στο Mega, ο εις εκ των τριών… παππάδων του ΣΥΡΙΖΑ, ο γνωστός ως υποστηρικτής του έκπτωτου προέδρου Κασσελάκη, Πέτρος (Παππάς φυσικά), μας ενημέρωσε ότι ο έκπτωτος θα καταθέσει το πόθεν έσχες του στην κομματική επιτροπή ελέγχου υποψηφιοτήτων, προκειμένου να είναι και πάλι υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα. Το ομολογουμένως σπουδαίο νέο, μας δημιουργεί την ευχάριστη προοπτική, ο έκπτωτος να είναι και πάλι υποψήφιος, και την ακόμη πιο ευχάριστη προσδοκία, όσο και πιθανότητα, να νικήσει στις εκλογές της 24ης Νοεμβρίου. Ο κύριος Πέτρος (Παππάς βεβαίως βεβαίως) ήταν κάτι περισσότερο από σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί, και ως εκ τούτου, το προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω: διερωτήθηκε, τι θα κάνουν αυτά τα στελέχη που εχθρεύονται σήμερα τον πρόεδρο της καρδιάς του, Κασσελάκη. Θα μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ; Νομίζω πως αδίκως προβληματίζεται. Δεν θα μείνουν. «Το λέν’ οι κούκοι στα βουνά κι οι πέρδικες στα πλάγια» – θα φύγουν διότι τους είναι αδύνατον να συμβιώσουν κάτω από την ίδια στέγη με έναν τύπο, τον οποίο έχουν περάσει γενεές δεκατέσσερις, και λίγες λέω. Θα φύγουν γι’ άλλες πολιτείες, όπως σημείωνα και χθες με την μετριοπάθεια που με διακρίνει…
…και οι νάρκες
Πάντως, οι «κασσελακικοί» ένα δίκιο το έχουν, όταν ωρύονται για τον όρο που έθεσε η Κεντρική Επιτροπή για την κατάθεση των πόθεν έσχες των υποψηφίων για το προεδρικό αξίωμα. Σωστά κατά τη γνώμη μου, το «ανέγνωσαν» ως προσπάθεια να αποκλειστεί από τις εκλογές ο «έκπτωτος». Διότι από τη στιγμή που εκείνος ισχυρίζεται ότι κατέθεσε δήλωση, ως όφειλε, την εποχή που ήταν πρόεδρος του κόμματος στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, δεν γίνεται να αμφισβητείται η δήλωσή του, για ένα θέμα μάλιστα που μπορεί αυταπόδεικτα να λυθεί, με μια απλή ερώτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Το θέμα είναι άλλο: αν επιδιώξουν να ελέγξουν κιόλας το πόθεν έσχες. Αλλά τότε, μπαίνει ένα δεύτερο, και πιο σοβαρό ζήτημα: ποιος μπορεί να το ελέγξει, με τι «εργαλεία» και τι θα γίνει αν διαπιστωθεί κατά την έρευνα ότι το πόθεν έσχες του αρχηγού «πάσχει». Θα απορριφθεί η υποψηφιότητα μόνο; Ή θα ενημερώσουν και την αρμόδια επιτροπή της Βουλής ότι η δήλωση «πάσχει» σε συγκεκριμένα σημεία, ότι περιέχει δηλαδή ψευδή στοιχεία, και άρα εκ του νόμου πρέπει να κινηθεί ποινική διαδικασία εις βάρος του;
Νομίζω ότι αυτά είναι ζητήματα που δεν τους έχουν απασχολήσει. Αντιθέτως, πιστεύω ότι η σπουδή που επιδείχθηκε να «περάσει» ο σχετικός όρος από την ΚΕ οδηγεί τα πράγματα σε δρόμους που ούτε είχαν φανταστεί…
(Εκτός κι αν έχουν βάση, αυτά που δηλώνουν ορισμένοι από τους «87», ότι «αυτός δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά στον ΣΥΡΙΖΑ»…)
«Κλειδί» η συμμετοχή
Το προχωρημένο της ώρας, κατά την οποία ολοκληρώθηκε το debate των έξι υποψηφίων για το προεδρικό αξίωμα του ΠΑΣΟΚ δεν μου επέτρεψε να ασχοληθώ επισταμένα με το περιεχόμενό του. Οι εφημερίδες έχουν τους δικούς τους χρόνους, και η στήλη επίσης. Αρα, όσοι ανέμεναν ότι θα αναλωθώ σε κριτική επί των διαμειφθέντων σε αυτό, και ενδεχομένως θα καταλήξω και σε αφορισμούς περί του ποιος νίκησε, ποιος έχασε, ποιος κέρδισε τις εντυπώσεις, σε ποιο σημείο κ.λπ. επί ματαίω αναμένουν. Νομίζω πως θα το κάνω αύριο, αφού έχει κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από την τηλεοπτική αναμέτρηση. Με στοιχεία ενδεχομένως, για το αν συγκέντρωσε το ενδιαφέρον των πολιτών, και πόσο. Ισως αυτό το τελευταίο να έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αναφορικά με το debate. Γιατί θα είναι ένα σοβαρό δείγμα σχετικά με το αν οι πολίτες θα συμμετάσχουν στην ψηφοφορία της επόμενης Κυριακής. Το μόνο που μπορεί να πω επ’ αυτού, είναι ότι για ορισμένους υποψηφίους, η μεγάλη συμμετοχή ενδέχεται να αποτελεί και μειονέκτημα. Γιατί θα υπερβεί μηχανισμούς οι οποίοι είναι ήδη εγκατεστημένοι και λειτουργούν. Αλλοι, ίσως και να ευνοηθούν. Είναι οι υποψήφιοι εκείνοι που δεν διαθέτουν τέτοιους μηχανισμούς, αλλά βασίζουν την υποψηφιότητά τους στην προσωπική τους ακτινοβολία.
Θα δείξει…
Θα σκάσει κι άλλο (γαλάζιο) βαρελότο
Τον αδίκησα κατά έναν τρόπο τον Μάριο Σαλμά, εστιάζοντας στην επιμονή του για το θέμα που αποτέλεσε την αφορμή για τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία. Αναφέρομαι στην επιμονή του στο θέμα του διαγωνισμού για τα κυλικεία των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, η οποία αφαιρεί ουσιαστικά τη σημασία της πλατφόρμας που ο ίδιος αναπτύσσει σχετικά με τη στάση του. Ακούγοντάς τον χθες στον ΑΝΤ1, αντελήφθην ότι ο άνθρωπος βάζει μια σειρά ζητήματα τα οποία εκ των πραγμάτων θέτουν σε αμφισβήτηση κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης και δημιουργούν την αίσθηση ότι η κατακύρωση του διαγωνισμού για τα κυλικεία είναι παρωνυχίδα μπροστά στα υπόλοιπα.
Αντιθέτως, δίνει περισσότερη έμφαση στην υπόθεση της ερώτησης που κατέθεσαν 10 βουλευτές της ΝουΔου και ο Σαλμάς 11, για τα κόκκινα δάνεια και το τραπεζικό σύστημα.
Αν δε, αληθεύουν οι πληροφορίες που κυκλοφορούν για σύντομα, νέο, «χτύπημα» των βουλευτών, με ερώτηση που θα αφορά το κοινωνικό κράτος, πιθανόν να βρισκόμαστε μπροστά σε μια οργανωμένη αντιπολιτευτική πρωτοβουλία στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης. Να πρόκειται δηλαδή για την αντιπολίτευση που αναζητεί η κυβέρνηση, προκειμένου να εγκαταλείψει το θεώρημα είμαστε μόνοι στο γήπεδο και αλλάζουμε πασούλες, για να περνάει η ώρα…
Ενας εκ των 10 που είναι 11 με τον Σαλμά, μου έλεγε χθες ότι «στο τραπέζι είναι και άλλες ερωτήσεις προς υπουργούς για θέματα της επικαιρότητας και της λεγόμενης “κοινωνικής ατζέντας” στην οποία η κυβέρνησή μας χωλαίνει απελπιστικά με αποτέλεσμα να διογκώνεται η δυσαρέσκεια του κόσμου».
Το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι όπου να ‘ναι, θα σκάσει κι άλλο βαρελότο.
Κακός μπελάς
Εμένα πάντως, έτσι όπως εξελίσσεται όλο αυτό, μου κάνει για κακό μπελά για τον Κυριάκο…
Κι ας αποκωδικοποιούν τη διαγραφή του Σαλμά επισπεύδοντες φιλοκυβερνητικοί… αποκωδικοποιητές ως «μήνυμα» στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και ως αυστηρή προειδοποίηση για τους υπόλοιπους 10. Τίποτε δεν μπορεί να τους κάνει, στη φάση που βρισκόμαστε. Εννοώ ενόψει της προεδρικής εκλογής. Υπάρχουν, θεωρώ, δύο εκδοχές.
Η μία είναι όλο αυτό να είναι οργανωμένο. Να το κατευθύνει κάποιος από τους βαρόνους του κόμματος, για να αποδείξει στον Κυριάκο ότι αυτός κρατάει τα κλειδιά του κόμματος, και όχι ο Κυριάκος, όπως πιστεύει.
Η δεύτερη εκδοχή είναι να πρόκειται για μία συγκυριακή άσκηση πίεσης από βουλευτές που δεν έχουν τίποτε να χάσουν, διότι δεν περιμένουν και τίποτε από τον πρόεδρο Κυριάκο. Δεν θέλω να πιάσω ένα ένα τα ονόματα – αλλά αν ας πούμε, ο άλλος, που συνυπογράφει την ερώτηση για το υπουργείο Οικονομίας, μπαινοβγαίνει στην κυβέρνηση, τι να περιμένει ακριβώς τώρα; Οταν αυτό (του) έχει συμβεί τρεις-τέσσερις φορές, διότι ανήκει, αποδεδειγμένα πλέον, στην κατηγορία των «αναλωσίμων»; Να ξαναπάρει υπουργείο; Δεν θα πάρει…
Ο,τι και να ισχύει, όπως σημειώνω και στην αρχή, συνιστά «κακό μπελά». Και θέλει ειδικούς χειρισμούς για να μη μετεξελιχθεί σε κακή πληγή, με απρόβλεπτες συνέπειες…
(Ενας είναι, το… μασάζ! Κατ’ ιδίαν συναντήσεις, με θέμα «είμαι εδώ για σένα, πες μου, τρελαίνομαι να σε ακούω, τα λες τόσο ωραία, και πόσο δίκιο έχεις…»)
