Η μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ…

Σε λίγες ώρες από τώρα, στη μακρινή Αυστραλία, ανοίγουν οι κάλπες για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, και με το ξημέρωμα της Κυριακής στα μέρη μας, πασόκοι πασών των ηλικιών θα προσέλθουν σε περίπου 950 εκλογικά τμήματα να επιλέξουν τον νέο ηγέτη του Κινήματος. Σε μια εποχή τόσο ελπιδοφόρα για το δικό του μέλλον – γιατί για τους κύριους ανταγωνιστές του, τη ΝουΔου και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν το βλέπω και τόσο. Για διαφορετικούς λόγους βέβαια, αλλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι (σοβαρά) προβλήματα, άρα εξ αντικειμένου είναι το καλύτερο νέο για το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο τώρα, οφείλουμε να το επισημάνουμε αυτό, οδηγήθηκε σ’ αυτή την εκλογή, που είναι κατεξοχήν μια εσωστρεφής διαδικασία, μέσα σε κλίμα πολιτικού πολιτισμού και με τρόπο που δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές για την επομένη των εκλογών. Κυρίως ότι δεν θα δούμε να εξελίσσεται ένα τσίρκο ανάλογο εκείνου που δίνει παραστάσεις καθημερινά στο θέατρο ΣΥΡΙΖΑ!

Και είναι επίσης σημαντικό ότι παρά το γεγονός πως το σύστημα πάσχισε πολύ, και με διάφορους τρόπους να πάθει το ΠΑΣΟΚ… «ΣΥΡΙΖΑ», εν τέλει αποδείχθηκε ιδιαίτερα ανθεκτικός οργανισμός. Τίποτε δεν το άγγιξε. Απέδειξε ότι είναι σοβαρό κόμμα. Κι αυτό ανεξάρτητα από το ποιος θα εκλεγεί, είναι από μόνο του μια μεγάλη νίκη για το Κίνημα.

Αν και πολλοί θα ήθελαν να δουν τους υποψηφίους για το προεδρικό αξίωμα να «ξεκατινιάζονται» και να μαλλιοτραβιούνται σε κοινή θέα, τελικά όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά ήταν τέτοια η ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης που όταν τελειώσει αυτή η διαδικασία, το πώς το ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε στην εκλογή θα αποτελεί στο μέλλον σημείο αναφοράς για όλα τα υπόλοιπα κόμματα…

…και η επόμενη ημέρα

Το καλό, σε γενικές γραμμές, κλίμα μεταξύ των πέντε υποψηφίων (εξαιρώ μία υποψήφια η οποία «διακρίθηκε» για το μένος και την εμπάθειά της κατά ανθυποψηφίων της – δεν έχει καμία σημασία το όνομά της), θέτει επί τάπητος το ερώτημα της επόμενης ημέρας. Ποιος θα πάει με ποιον, ενόψει του δεύτερου γύρου των εκλογών της προσεχούς Κυριακής. Οποιαδήποτε πρόβλεψη σήμερα, και πριν από την ολοκλήρωση της αυριανής ψηφοφορίας, είναι φυσικά πρόωρη. Και παρακινδυνευμένη. Ακόμη και η προ ημερών δήλωση του Παύλου Γερουλάνου ότι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαθέτει και την ιδιότητα του βουλευτή, κι αυτή δεν δείχνει ότι αν ο Παύλος είναι 3ος θα στηρίξει οπωσδήποτε τον Ανδρουλάκη ή ας πούμε τον Μιχάλη Κατρίνη, αν ο τελευταίος μπει στον δεύτερο γύρο. Η δήλωση του Παύλου πιστεύω έγινε μόνο και μόνο προκειμένου να τονιστεί η δική του υποψηφιότητα, που διαθέτει ταυτόχρονα και την ιδιότητα του βουλευτή, σε αντίθεση με τον Χάρη Δούκα και την Αννα Διαμαντοπούλου.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, μου φαίνεται ότι αυτό το στοιχείο, του ποιος είναι βουλευτής και ποιος όχι, είναι κάτι που θα μετρήσει ελάχιστα έως καθόλου στην απόφαση κάποιου ψηφοφόρου για την επιλογή που θα κάνει στην αυριανή ψηφοφορία. Οπως επίσης, τα διαφορετικά εκλογικά «σώματα» που θα ψηφίσουν αύριο, ασφαλώς και δεν μπορούν να «καθοδηγηθούν» για το πώς θα ψηφίσουν την επόμενη Κυριακή.

Διότι υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να επιλέξουν την αποχή, εφόσον ο υποψήφιος που επιλέξουν αύριο δεν καταφέρει να περάσει στον δεύτερο γύρο της εκλογής.

Μα όλα εγώ πια θα τα λέω;

«Κλειδί» η συμμετοχή

Το άλλο μεγάλο θέμα αναφορικά με την αυριανή εκλογή, είναι η συμμετοχή στις εκλογές. Οι αρχικές εκτιμήσεις ότι στις εκλογές θα λάβουν μέρος όσοι περίπου και στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, δηλαδή πάνω από 250.000 πολίτες, έχει πλέον ανατραπεί. Γίνεται λόγος για μια συμμετοχή που θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει τις 400.000 άτομα. Δεν ξέρω από πού προκύπτει αυτό το νούμερο, δεν θέλω όμως και να το αμφισβητήσω. Μπορεί και να δούμε αύριο πράγματα που δεν τα είχαμε φανταστεί. Να μιλούμε για συμμετοχή, η οποία να ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Ωστόσο, όποιοι και να περάσουν στον δεύτερο γύρο, ας κρατήσουν χαμηλά την μπάλα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος – και είναι σοβαρός – το εκλογικό σώμα που θα λάβει μέρος στις εκλογές, να έχει αλλοιωθεί. Για παράδειγμα, τις τελευταίες ημέρες ακούγεται όλο και πιο συχνά και όλο και πιο έντονα ότι η ΝουΔου, που προσβλέπει σε μια πιθανή κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, και έχει ζωηρό ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα της εκλογής, θα στείλει χιλιάδες οπαδούς της να ψηφίσουν υπέρ ενός υποψηφίου. Και στον αντίποδα, συριζαίοι που προσβλέπουν στην ανάταξη του χώρου τους, χρησιμοποιώντας ως δεκανίκι το ΠΑΣΟΚ, θα στείλουν κόσμο να ψηφίσει υπέρ άλλου υποψηφίου τον οποίο θεωρούν ότι είναι πιο κοντά στους σχεδιασμούς τους.

Υπάρχουν αυτά τα ενδεχόμενα; Πώς δεν υπάρχουν. Αλλά αν ψηφίσουν 400.000 άνθρωποι, μικρή επίπτωση (θα) έχει οποιαδήποτε τέτοια κίνηση. Τι να λέμε τώρα…

Η δύσκολη εξίσωση της ΝΔ

Τα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια καθημερινή γελοία κατάσταση, οπότε, δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω. Για σήμερα τουλάχιστον. Θέλω όμως να κάνω μια αναφορά στα όσα συμβαίνουν στη… λατρεμένη ΝουΔου. Οπου καταπώς δείχνουν τα πράγματα, κάποιοι (ένας, δύο συγκεκριμένα) έχουν αποφασίσει να κάνουν δύσκολη τη ζωή του Κυριάκου ενόψει της προεδρικής εκλογής. Το πρόσφατο δεύτερο «χτύπημα», από οκτώ βουλευτές με την ερώτηση για τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, με την απαλλαγή τους από τη φαρμακευτική δαπάνη, εξηγεί ως έναν βαθμό γιατί ο Κυριάκος ακύρωσε τη συνάντηση με μέλη της ΚΟ την περασμένη Τρίτη. Είναι προφανές ότι οι «κεραίες» του έπιασαν ότι ετοιμαζόταν να κατατεθεί η ερώτηση, οπότε τι νόημα είχε μια συνάντηση πριν από την κατάθεση; Ισα ίσα θα έλεγε το ότι απέτυχε να τους πείσει. Επιπλέον όμως βάζει και την αριθμητική στο τραπέζι. Αν αθροιστούν όλοι αυτοί οι βουλευτές που έχουν εκφράσει ήδη τις αντιρρήσεις τους για το πώς πορεύεται το καράβι, φτάνουν τον αριθμό 19. Αρα, ο Κυριάκος καταλαβαίνει, έπειτα από αυτό, και ό,τι ακολουθήσει (γιατί θα υπάρξει και τρίτο «χτύπημα» παρόμοιας θεματολογίας), ότι δεν μπορεί να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας πρόσωπο το οποίο δεν θα έχει την έγκριση του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά. Και ότι ο επόμενος ανασχηματισμός θα (πρέπει να) έχει τη σφραγίδα όχι της Δεξιάς, αλλά της… καραδεξιάς!

Δύσκολη εξίσωση…

Στη Λευκάδα

Το βιβλίο που θα εισηγηθώ για σήμερα αφορά ποίηση, και μάλιστα από τη γραφίδα ενός δικού μας ανθρώπου, του Ηλία Γεωργάκη. Ο Ηλίας, πρόσωπο οικείο στους αναγνώστες των «ΝΕΩΝ» (το εργατικο-συνδικαλιστικό ρεπορτάζ έχει τη σφραγίδα του), παραδίδει στο φιλολογικό κοινό ένα έργο που πραγματικά ξαφνιάζει. Ολοι εμείς που δουλέψαμε μαζί του, ξέραμε ότι «γράφει» παράλληλα με το ρεπορτάζ, αλλά το καινούργιο του πόνημα, που επιγράφεται «Επιστροφή», είναι, θεωρώ, η κορύφωση της ενασχόλησής του με την ποίηση και την πεζογραφία. Ισως γιατί έπειτα από τις τέσσερις πλούσιες σε δημοσιογραφικές επιτυχίες δεκαετίες στο επάγγελμα, ο Ηλίας «επιστρέφει» νοσταλγικά στο νησί του, τη Λευκάδα. Πράγμα που το πιστοποιεί με τρόπο γλαφυρό, το ανάγλυφο της Λευκάδας από δορυφορική λήψη, στο οπισθόφυλλο. Το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καμπύλη συνδυάζει απολαυστικά ποίηση, πεζά κείμενα, φωτογραφίες από τη ζωή στο όμορφο νησί των Επτανήσων, και πίνακες ζωγραφικής λευκαδίων (φυσικά…) καλλιτεχνών. Ο ίδιος αναφέρει ότι η «Επιστροφή» του είναι μια «λογοτεχνική περιπλάνηση» στη ζωή, τον έρωτα, τη μοναξιά, και βεβαίως, πώς αλλιώς, στη Λευκάδα, τη χορηγό των ονείρων του.