Αν δεν έβλεπα το βίντεο από τη συνέντευξη του δημάρχου Αθηναίων, δεν θα το πίστευα. Θα το αντιμετώπιζα με την επιφυλακτικότητα που αρμόζει στην παραπληροφόρηση. Το είπε στ’ αλήθεια, όμως, ο κ. Χάρης Δούκας και το παραθέτω όπως ακριβώς το ξεστόμισε σε ραδιοφωνική συνέντευξη με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου: «Εκλεισε! Θα το κάνουμε! Θα υπάρξει ένα άγαλμα οδοκαθαρίστριας σε εμβληματικό σημείο της πόλης». Με την υπόσχεσή του αυτή ο κ. Δούκας σπάει το κοντέρ του λαϊκισμού, οπότε τα περαιτέρω σχόλια περιττεύουν.
Προτού συνεχίσω, όμως, να σταθούμε μια στιγμή, γιατί σε κάτι τέτοιες λεπτομέρειες της πολιτικής καθημερινότητας εντοπίζεται η προσφορά του Στέφανου Κασσελάκη. Αν δεν είχε υπάρξει αυτός, να απενοχοποιήσει τελείως τη σαχλαμάρα στην πολιτική, ο κ. Δούκας δεν θα μπορούσε τώρα να υπόσχεται «ένα άγαλμα οδοκαθαρίστριας σε εμβληματικό σημείο της Αθήνας». Ο Στέφανος άνοιξε τον δρόμο στον οποίο βαδίζει ο κ. Δούκας. Η παρουσία ενός άσχετου, αλλά και αδίστακτου, επί έναν χρόνο στην πολιτική, και μάλιστα ως αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήταν ένα μήνυμα προς τον καθένα να αφήσει ελεύθερο το μεράκι του να εκδηλωθεί και να ξεσαλώσει, ας το λένε ψώνιο οι άλλοι που δεν καταλαβαίνουν.
Παρότι μόλις εννέα μήνες στη δημαρχία, ο κ. Δούκας έχει καταφέρει να υποβαθμίσει εμφανώς την καθαριότητα της πόλης, ενώ έχει αφήσει τα τραπεζοκαθίσματα να εξαπλώνονται ασύδοτα. Τώρα επεκτείνει την προσφορά του και στην άλλη πληγή της Αθήνας, την ασυναρτησία και την κακογουστιά των γλυπτών του δημόσιου χώρου στην Αθήνα. Αναρωτιέμαι όμως τι να εννοεί όταν μιλά για «εμβληματικό σημείο της Αθήνας». Επειδή φαντάζομαι ότι ως μηχανικός, με τετράγωνη σκέψη, ο κύ. Δούκας πρέπει να κυριολεκτεί, πιο εμβληματικό σημείο των Αθηνών από την Ακρόπολη εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να σκεφτώ. Μήπως να τοποθετηθεί στην πλευρά που κατά παράδοση πηγαίνει το ΚΚΕ και υψώνει τα πανό του; Δεν βλέπω γιατί όχι. Δεν αμφιβάλλω ότι θα πρόκειται για κάτι οικτρό, αλλά δεν πειράζει, εμείς θα το βαφτίσουμε «δημοκρατία» και θα καθαρίσουμε.
Μια άλλη ωραία ιδέα θα ήταν να τοποθετηθεί το άγαλμα της οδοκαθαρίστριας κάπου στην αθηναϊκή τριλογία της Πανεπιστημίου. Ο χώρος είναι άπλετος, αλλά αν δυσκολεύονται μπορούν εύκολα να βγάλουν κάποιο από τα υπάρχοντα αγάλματα (π.χ. έναν ημίγυμνο και αξύριστο γέρο που κάθεται τυλιγμένος με ένα σεντόνι) και στη θέση του να στήσουν την οδοκαθαρίστρια.
Την ώρα που γράφω το σημείωμα αυτό, οι κάλπες του ΠΑΣΟΚ είναι ακόμη ανοικτές και φυσικά δεν μπορώ να έχω εικόνα του αποτελέσματος, όπως έχετε τώρα εσείς οι αναγνώστες. Εύχομαι ολόψυχα, όμως, να τα έχει καταφέρει να περάσει στον δεύτερο γύρο, γιατί μόνο αν εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα έχει η Αθήνα κάποιες πιθανότητες να τη γλιτώσει από το γούστο του κ. Δούκα. Ας καταστρέψει το ΠΑΣΟΚ, όχι την Αθήνα…
Υστερόγραφο. Γιατί ένα άγαλμα οδοκαθαρίστριας και όχι ένα άγαλμα οδοκαθαριστή; Νομίζω ότι στη συγκεκριμένη επιλογή φύλου έχουμε ένα παράδειγμα σεξισμού. Ιστορικά, άλλωστε, οι εργάτες καθαριότητας ήταν άνδρες. Τις τελευταίες δεκαετίες μόνο προσλαμβάνονται γυναίκες. Προτείνω, ως εκ τούτου, η επιτροπή που θα αναθέσει το γλυπτό να διαβουλευτεί με τους εκπροσώπους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ώστε να καταλήξουν σε κάτι ουδέτερο, απροσδιόριστο και, προπαντός, δημοκρατικό…
ΔΡΕΠΕΙ ΔΑΦΝΕΣ!
Δεν είναι πολλές μέρες που μετακόμισε στις Βρυξέλλες ο Απόστολος Τζιτζικώστας και άρχισε ήδη να δρέπει τις δάφνες με το καλημέρα σας. Οι προσωπικές δηλώσεις, τις οποίες καταθέτουν οι υποψήφιοι επίτροποι, διέρρευσαν από τη νομική επιτροπή που εξετάζει τις υποψηφιότητές τους και περιήλθαν στην κατοχή της ιστοσελίδας Politico. Από την επεξεργασία των στοιχείων αυτών, το Politico ανακηρύσσει τον κ. Τζιτζικώστα ως τον επίτροπο με τη μεγαλύτερη ακίνητη περιουσία. Ο κατάλογος των περιουσιακών στοιχείων του, γράφει η ιστοσελίδα, καταλαμβάνει τέσσερις σελίδες και περιλαμβάνει 16 διαμερίσματα, 655.463 τ.μ. γης, 6 καταστήματα, καθώς επίσης γκαράζ και χώρους αποθήκευσης. Η δημοσιοποίηση μάλλον προξενεί αμηχανία στον αμέσως ενδιαφερόμενο, αλλά δεν παύει να είναι μία ακόμη ελληνική πρωτιά…
