Τέτοιες ημέρες θλιβερές, που έχουν κοστίσει ήδη πάνω από 40.000 νεκρούς στη Γάζα, είναι πράγματι πολύτιμες οι αναμνήσεις του Παλαιστίνιου γεωγράφου Khalil Tafakji που παρουσιάστηκαν στις σελίδες των «Νέων» το Σάββατο 5 Οκτωβρίου. Περιέχονται στο βιβλίο του 31° Nord, 35° Est – πρόκειται για τις κατά προσέγγισιν συντεταγμένες της Ιερουσαλήμ, όπου γεννήθηκε, ζει και εργάστηκε ο 75χρονος συγγραφέας.
Ο κύριος Tafakji κατάφερε –παρά τα εμπόδια που παρενέβαλε το ισραηλινό κράτος– να χαρτογραφήσει το «πριν» και το «μετά» της Παλαιστίνης, πώς ήταν κατοικημένη πριν την ίδρυση του Ισραήλ, πώς στη συνέχεια με βίαιους τρόπους το νέο κράτος, ισοπεδώνει χωριά και οικισμούς, συρρικνώνοντας συνεχώς το έδαφος των Παλαιστινίων.
Το απόσπασμα που δημοσίευσαν τα «Νέα» αναφέρεται στη συνάντηση του κύριου Ταφακζί την άνοιξη του 1995 με τον Γιασέρ Αραφάτ, να τον φωτίσει με τις γνώσεις του εν όψει των Συμφωνιών του Όσλο για τη συγκρότηση δύο κρατών στην Παλαιστίνη. Ήταν κατηγορηματικά αντίθετος ο κύριος Ταφακζί: «αν μελετήσουμε τους χάρτες, δεν υπάρχει παλαιστινιακό κράτος». Ο Αραφάτ τον αγνόησε, υπέγραψαν τις συμφωνίες με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν.
Δεν έχω καμία απολύτως πρόθεση να υπερασπιστώ τον βίο, την πολιτεία και την πολιτική του Γιασέρ Αραφάτ αλλά ο κύριος Ταφακζί ξέχασε να αναφέρει στην αφήγησή του –λείπει και από τα Νέα– ότι, λίγους μήνες μετά τις σοφές γεωγραφικές συμβουλές του, ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονήθηκε από ακραίο σιωνιστή που θεωρούσε ότι με τις συμφωνίες αυτές δεν θα υπήρχε πλέον ισραηλινό κράτος.
Μας ενημερώνει πάντως ότι προτού συναντήσει τον Αραφάτ «είχα τηλεφωνήσει στον Fayçal al-Husseini που ήταν φίλος μου, ο αρχηγός μου και οδηγός μου». Δεν εξηγεί ποιος ήταν ούτε αναφέρει τι είπαν μεταξύ τους· όταν φθάσουμε στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου μαθαίνουμε ότι ο al-Husseini ήταν γόνος ιστορικής αραβικής οικογένειας· διαφωνούσε με τις Συμφωνίες του Όσλο και ο Αραφάτ «τον φοβόταν».
Στις εκλογές μετά τη δολοφονία του Ράμπιν, ο Βενιαμίν Νετανιάχου έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός του Ισραήλ – ήταν ρητά εναντίον των Συμφωνιών του Όσλο, όπως και ο κύριος Ταφακζί και ο al-Husseini. 30 χρόνια μετά φθάσαμε εδώ που βρισκόμαστε.
Τέλος, ας σημειώσουμε ότι ο κύριος Ταφακζί διδάχθηκε γεωγραφία στο Πανεπιστήμιο της Δαμασκού από καθηγητές που ήσαν «σχεδόν όλοι αξιωματικοί», μέλη του κόμματος Μπάαθ, κληρονομική ιδιοκτησία της οικογένειας Άσαντ: φιλοδοξούσαν να συνενώσουν Λίβανο, Παλαιστίνη, Ιορδανία στη «Μεγάλη Συρία», γράφει.
Είναι πασίγνωστο πόσο σοφά και πατριωτικά οι καθηγητές-αξιωματικοί, το Μπάαθ και οι Άσαντ έχουν κυβερνήσει τη Συρία, πόσο μεγάλη την έκαναν. Τέτοια γεωγραφική παιδεία χρειαζόμαστε, εν όψει των δύσκολων διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
