Αττική

«Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ», διαπίστωσαν όλοι οι διεκδικητές της εξουσίας του, κι εκείνοι που πέρασαν στον δεύτερο γύρο κι αυτοί που τελείωσαν την προεκλογική τους καμπάνια προχθές. Σύμφωνοι, αλλά το «εδώ» πού είναι; Τα στελέχη που κοιτούν τη μεγάλη εικόνα παρατήρησαν με ανακούφιση το νούμερο της συμμετοχής στην Αττική να ανεβαίνει σε σχέση με την προηγούμενη εκλογή αρχηγού από τη βάση το 2021.

Το κόμμα φάνηκε να κινητοποιεί δυνάμεις στο Λεκανοπέδιο, την περιοχή στην οποία καταποντίζεται σε κάθε εθνική κάλπη από τότε που έπεσε στη λίγκα των μικρομεσαίων. Οι αισιόδοξοι έσπευσαν να διαβάσουν την παραπάνω αύξηση σαν μια ένδειξη των δυνατοτήτων που αρχίζει να αποκτά – σαν ένα σημάδι πως μπορεί να ξαναγίνει από «κόμμα της περιφέρειας», κυβερνητικό, αφού επανασυνδεθεί με τα ακροατήρια τα οποία καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την εκλογική τύχη όσων επιζητούν τη διακυβέρνηση.

Κι όμως, μια προσεκτικότερη ματιά στις επιδόσεις που έγραψε το δίδυμο της επόμενης Κυριακής στο φαιό για το Κίνημα νταμάρι κάθε μεταμνημονιακής εκλογικής αναμέτρησης δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους ελπίδες.

Προοπτικές

Στην επικράτεια εκείνοι που διάλεξαν ένα κόμμα κεντρώο, χωρίς αριστερίστικα τσιτάτα κι απαλλαγμένο απ’ την εμμονή στην αργκό της αυτονομίας, αγγίζουν το 40,64%. Στην Αττική, όμως, βγήκε πρώτος ο Παύλος Γερουλάνος με 27,18% και δεύτερη η Αννα Διαμαντοπούλου με 25,56%. Ο Νίκος Ανδρουλάκης τερμάτισε τρίτος με 20,81% και ο Χάρης Δούκας τέταρτος με 17,93%.

Ο νυν αρχηγός, λοιπόν, παραμένει ελκυστική επιλογή για τους ψηφοφόρους της ενδοχώρας, ενώ ο δήμαρχος Αθηναίων δεν πείθει τους κατοίκους της πρωτεύουσας – μέχρι και στα εκλογικά τμήματα του δήμου του ήρθε τρίτος. Ή για να το πούμε λιγότερο κομψά: το 52,74% της πράσινης εκλογικής βάσης (υπαρκτής και δυνητικής) στην καλλικρατική περιφέρεια με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στη χώρα επιθυμεί ένα ΠΑΣΟΚ διαφορετικό απ’ αυτό που έχει κομίσει ο τωρινός του πρόεδρος αλλά κι από εκείνο που υπόσχεται ο αντίπαλός του.

Επομένως, στην Αττική το ΠΑΣΟΚ προσφέρει μια προσδοκία η οποία δεν είναι δελεαστική για κάτι παραπάνω απ’ τους μισούς υποστηρικτές του – αυστηρά στατιστικά, δεν είναι δελεαστική για την πλειοψηφία των μελών και των φίλων του. Αυτή είναι μια εξέλιξη που μόνο ευοίωνες προοπτικές για την επιστροφή του στα ποσοστά του ένδοξου κομματικού παρελθόντος δεν κρύβει.