Σε αυτή τη μεταμοντέρνα πραγματικότητα, στην οποία το κέντρο της Αθήνας μετασχηματίζεται σε μία περιοχή με ελλειμματικό απόθεμα δημόσιου χώρου, η χαρακτηριστική «νότα κορυφής» στην πρωτευουσιάνικη ατμόσφαιρα είναι η πλαστική γιρλάντα ροζ και μοβ λουλουδιών. Οι πλαστικές βουκαμβίλιες, αυτό το εξάρτημα για φωτογενείς λήψεις που ανεβαίνουν σωρηδόν στους Instagram και Pinterest λογαριασμούς έχουν καταλάβει τα πεζοδρόμια γύρω από το Μοναστηράκι και την οδό Αθηνάς, εξαπλώνονται στα στενά στου Ψυρή και συνεισφέρουν στον προβληματικό περίγυρο της σύγχρονης πόλης που χάνει τον βηματισμό της και πολλαπλασιάζει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Αυτά τα ροζ τσαμπιά, οι plastic fantastic ανθισμένες τζαμαρίες, οι αυθαίρετες πέργκολες πάνω στα πεζοδρόμια που έστησαν τα καταστήματα μικρογεύσεων και καφέδων βγάζοντας πάγκους και ψηλά σκαμπό οριοθετούν τον δημόσιο χώρο που η εμπορική του εκμετάλλευση είναι νόμιμη – αφού καταβάλλονται δημοτικά τέλη – ενώ η χρήση του από τους διαβάτες γίνεται όλο και πιο αδύνατη.
Είναι άγνωστος ο τρόπος που αυτή η εξαπλωμένη ροζ κιτσαρία επιβλήθηκε ως το θεώρημα μιας νέας αστικής ευδαιμονίας, χάρμα οφθαλμών των χρηστών οι οποίοι ανασηκώνουν το βλέμμα και στοχεύουν αυτούς τους ενοχλητικούς θυσάνους με την κάμερα του κινητού τους για να ενημερώσουν το κοινωνικό τους προφίλ και να στείλουν μήνυμα στην κοινότητα των ακολούθων και φίλων ότι περνάνε «καταπληκτικά».
Στο μεταξύ αυτό το PVC ανθισμένο τοπίο καθώς περνάει ο καιρός και ο ήλιος δοκιμάζει ανηλεώς την αντοχή της ύλης και την ποιότητα της βαφής, σε ορισμένα σημεία ήδη έχει ξεφτίσει και ξεθωριάσει. Και ακολουθούν οι μαυριδεροί ρύποι της καθημερινότητας, σκόνη και μόρια μονοξειδίου του άνθρακα που επικάθονται στο γυαλιστερό σατινέ των λουλουδιών για να τους δώσει τη θαμπή πατίνα της ανθρωπόκαινης δραστηριότητας. Για να είμαστε όμως σύγχρονοι δεν θα έπρεπε να λησμονήσουμε μία ακόμη επιβάρυνση. Τα περιστέρια, αυτά τα σύμβολα ειρηνικής συνύπαρξης όλων των οντοτήτων της πλάσης, βρίσκουν καταφύγιο και στασίδι σε αυτές τις φυλλωσιές που απλώνονται στην πόλη. Καθώς τα σμήνη τους κουρνιάζουν και λειτουργούν οργανικά, τα περιττώματά τους στολίζουν τη σύνθεση. Και το άρωμα της πόλης αναδίδει τις «νότες καρδιάς» της.
