«Σουργελοποίηση»

Είναι μια μικρή λεπτομέρεια της επικαιρότητας, από αυτές που εύκολα προσπερνάμε. Eχει την αξία της, όμως, γιατί σε αυτή συμπυκνώνονται όσα γνωρίζουμε για τον ΣΥΡΙΖΑ από την πείρα μας μαζί τους. Θα έχετε αντιληφθεί, ενδεχομένως, ότι αφού τσακώθηκαν για τις ημερομηνίες του συνεδρίου τους και, με τούτα και με κείνα, κατάφεραν τελικά να συμφωνήσουν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ανακάλυψαν εκ των υστέρων ότι ο χώρος που είχαν υπ’ όψιν δεν τους χωράει, οπότε ψάχνουν για άλλον, ενώ στο μεταξύ συνεχίζουν να τσακώνονται και για ό,τι άλλο προκύπτει.

Πρέπει να σταθούμε σε αυτό το απλό και ασήμαντο γεγονός. Προδίδει ένα μέγεθος ασχετοσύνης, που μας είναι γνωστό από την εποχή που κυβερνούσαν. Πρώτα, την πάτησαν μεγαλειωδώς με το καταστατικό τους, που επέτρεψε να εκλεγεί πρόεδρος ένας άσχετος περαστικός (αλλά με γερό μέσο – ας μην το ξεχνάμε αυτό). Εκτοτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει Δελφινάριο και οι καβγάδες τους έχουν γίνει το καθημερινό φωτορομάντζο της πολιτικής επικαιρότητας, ενώ στις μετρήσεις το κόμμα κατρακυλά όλο και «πιο  χαμηλά, πιο χαμηλά», για να θυμηθούμε την κ. Αντζη Σαμίου, που συμβαίνει να είναι και αφοσιωμένη οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά ταύτα, σχεδιάζουν ένα μαζικό συνέδριο και δεν βρίσκεται ένας ανάμεσά τους να επισημάνει τη στοιχειώδη προϋπόθεση για οποιονδήποτε σχετικό σχεδιασμό: την καταλληλότητα του χώρου. Βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο και δεν βρίσκεται ένας να το πει! Σωστά περιέγραψε κάποιος εξ αυτών τη φάση που διέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως «σουργελοποίηση». Με τη διαφορά ότι ο όρος αφορά όλους εκεί μέσα.

Παρά τα σκληρά μαθήματα που τους έδωσε η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια, αυτοί δεν έμαθαν τίποτα. Αδιόρθωτοι πάντα, παραμένουν ερασιτέχνες, χαμένοι στην ιδεολογική νεφελοκοκκυγία τους, αδύναμοι να αντιμετωπίσουν στοιχειώδη πρακτικά ζητήματα, ακόμη και αν αυτά αφορούν τους ίδιους και το άμεσο συμφέρον τους. Είναι δυσάρεστο να θυμόμαστε, συγχρόνως όμως είναι και πολύ χρήσιμο, ότι αυτοί που κατάλαβαν εκ των υστέρων ότι δεν έχουν τον κατάλληλο χώρο για το συνέδριο, κάποτε κυβερνούσαν τη χώρα, εκλεγμένοι με την ψήφο του εξυπνότερου λαού του κόσμου, που ζει στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.

Μερικές φορές, μπροστά σε τέτοια και άλλα παρόμοια δείγματα ασχετοσύνης και επιπολαιότητας από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι, μπορεί να μας κόστισαν 130 δισ. επιπλέον με την πολιτική της περιώνυμης «πρώτης φοράς Αριστερά», και πάλι όμως φτηνά τη γλιτώσαμε…

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ

Ο Αλέξης Τσίπρας ή, για τους θαυμαστές του, ο διεθνής, συνεχίζει με επιτυχία τη σταδιοδρομία του στο εξωτερικό. Πληροφορούμαι, λ.χ., ότι θα έχει την επίζηλη θέση του προέδρου (για την οποία, σημειωτέον, έγινε σφαγή…) στη σύσκεψη της επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια, η οποία θα γίνει αύριο στο Βελιγράδι. Ας σημειωθεί ότι και ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Αυτιάς εξελέγη πρόσφατα αντιπρόεδρος της επιτροπή Ευρωπαϊκής Ενωσης και Σερβίας. Εξαίρετη επιλογή εκ μέρους του καθενός τους και τους συγχαίρω. Ως διαπρεπείς προσωπικότητες των Νοτίων Βαλκανίων αμφότεροι, αρμόζει να εγκύπτουν στα προβλήματα των Δυτικών Βαλκανίων. Οπωσδήποτε, δε, είναι ευτυχής η σύμπτωση, ώστε να βοηθάει ο ένας τον άλλον και να ανταλλάσουν σημειώσεις, αφού έχουν κοινό αντικείμενο ενδιαφέροντος. Θα μπορούσαν ακόμη να πηγαίνουν μαζί στο φροντιστήριο. Είναι μια ιδέα και αυτή, για να μην ανησυχούν οι δικοί τους…

ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ

Με διάφορα άλλα σημαντικότερα που προέκυψαν, παρέλειψα να ασχοληθώ με το γεγονός της απουσίας των δύο πρώην προέδρων από το πάρτι για τα 50 της ΝΔ. Τώρα πια δεν έχει νόημα να το κάνω, ήδη ξεχάστηκε, υπάρχει όμως ένα πράγμα που θα ήθελα να το πω. Νομίζω ότι οι επικριτές του προέδρου της ΣΕΚΕ και της Syndea θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν το ελαφρυντικό ότι οι στενοί φίλοι του κ. Καραμανλή, τα δύο πρόσωπα που τους είχε τόση εμπιστοσύνη ώστε να τον εκπροσωπούν στον Τύπο, σήμερα είναι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο μεν Αρης ήταν σύμβουλος του κ. Κασσελάκη και τώρα κάνει τον συνήγορό του στα κανάλια, ο δε Ευάγγελος ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής. Οσο για τον Πάκη, τον συγκρατούν με νύχια και με δόντια, για να μην κάνει ομιλία για την κυβέρνηση του βουνού σε σχετική εκδήλωση. Επομένως, με τι καρδιά να πάει στο πάρτι, όταν οι φίλοι του είναι πια στην Αριστερά; Ας μπούμε για λίγο στη θέση του, προτού σπεύσουμε να επικρίνουμε…