Το ζητούμενο, βέβαια, είναι πάντα η νίκη. Αυτή σε δικαιώνει, σου επιτρέπει να δείξεις ποιος είσαι, να εκπληρώσεις το όραμά σου. Καλύτερο άνθρωπο όμως, δηλαδή πιο σεμνό, πιο ευγενικό και πιο προσγειωμένο, μπορεί να σε κάνει μόνο η ήττα.
Εναν χρόνο αφού εξελέγη δήμαρχος της Αθήνας, και χωρίς να δώσει έστω ένα μικρό δείγμα του έργου που είχε υποσχεθεί, ο Χάρης Δούκας αποφάσισε να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ισχυριζόμενος ότι μπορεί να συνδυάσει δύο τιτάνια έργα, να αναμορφώσει δηλαδή την ελληνική σοσιαλδημοκρατία και την ίδια στιγμή να κάνει την πρωτεύουσα πιο καθαρή, πιο λειτουργική, πιο βιώσιμη. Στον πρώτο γύρο, οι αθηναίοι ψηφοφόροι τον τιμώρησαν, στέλνοντάς τον στην τρίτη θέση. Στον δεύτερο γύρο, η αποδοκιμασία ήταν γενικότερη: ο καθηγητής που υποστήριζε ότι μετά τον ανιψιό μπορεί να νικήσει και τον θείο έχασε καθαρά από τον πολιτικό που έχει δείξει ως τώρα ότι αυτόν τον θείο δεν μπορεί ούτε να τον απειλήσει.
Λογικά, ο δήμαρχος θα γυρίσει τώρα στο γραφείο του με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια. Ο άφθαρτος, ο άχαστος, ο οραματιστής, και φθάρηκε, και έχασε, και από εκεί που θα άλλαζε τη χώρα προσγειώνεται απότομα στη σκληρή πραγματικότητα των σκουπιδιών. Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει ο Μιτεράν ή ο Βίλι Μπραντ της Ελλάδας καλείται να αποδείξει ότι μπορεί τουλάχιστον να τα πάει καλύτερα από τον Μπακογιάννη. Ονειρευόταν να κυβερνήσει απορροφώντας στο ΠΑΣΟΚ το σοβαρό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και καταλήγει να αναζητά ευκαιριακές συμφωνίες με την παράταξη του Ζαχαριάδη για να περνάει καμιά απόφαση στον δήμο. Πώς θα διαχειριστεί αυτή την απότομη πτώση στο Φιδάκι της πολιτικής;
Ενας τρόπος υπάρχει: με σοβαρότητα, με αυτοκριτική και με σοβαρή δουλειά. Τον κατηγορούν ότι η Αθήνα είναι πιο βρώμικη από ποτέ: ας εξηγήσει για ποιους λόγους η πόλη είναι μια εξαιρετικά δύσκολη περίπτωση κι ας ρίξει όλο του το βάρος στην επίλυση του προβλήματος. Τον κοροϊδεύουν ότι υποσχέθηκε να ρίξει τη θερμοκρασία του Λεκανοπεδίου κατά 5 βαθμούς: ας διευκρινίσει τι ακριβώς εννοούσε κι ας χαράξει έναν οδικό χάρτη για να γίνει η Αθήνα πραγματικά πιο πράσινη. Του καταλογίζουν ότι κάνει υπόγειες συμφωνίες με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς: ας αποδείξει εμπράκτως ότι αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα, έστω και τώρα, έστω και επιστρέφοντας από μια αποτυχημένη περιπέτεια που βασίστηκε σε μια κακή ιδέα, είναι να εκπληρώσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Και κάτι ακόμα. Την επόμενη φορά που θα θυμώσει με έναν σκιτσογράφο επειδή δήθεν τον προσέβαλε, ας το σκεφτεί δύο φορές (και τρεις) προτού διαμαρτυρηθεί. Είναι νέος άνθρωπος, ευφυής και έχει τη φήμη ότι ακούει. Δικαιούται φυσικά να κάνει λάθη. Αλλά πρέπει να βρει κι έναν πειστικό τρόπο να τα διορθώνει.