Με τις δημοσκοπήσεις να υποδηλώνουν ότι η Κάμαλα Χάρις έχει τουλάχιστον 50% πιθανότητες να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του επόμενου μήνα, ερωτήματα σχετικά με την οικονομική ατζέντα της έχουν έρθει στο προσκήνιο. Φυσικά, πολλά θα εξαρτηθούν και από τα αποτελέσματα των εκλογών. Εάν οι Δημοκρατικοί κέρδιζαν τον Λευκό Οίκο και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, θα μπορούσαν να εφαρμόσουν δημοσιονομικές πολιτικές με απλή πλειοψηφία.
Οταν η Χάρις έθετε υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2019, οι οικονομικές της προτάσεις ήταν προς τα αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος. Μεταξύ άλλων, υποστήριζε την καθολική υγειονομική περίθαλψη που χρηματοδοτείται από το κράτος, την αποποινικοποίηση της παράνομης διέλευσης των συνόρων, ένα «Green New Deal» 10 τρισ. δολαρίων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την απαγόρευση του fracking (σχιστολιθικό πετρέλαιο). Τώρα έχει στραφεί σε μια πιο κεντρώα πλατφόρμα που περιλαμβάνει υποστήριξη για τον νόμο περίθαλψης Affordable Care Act (Obamacare).
Αν και πολλές από τις άλλες προτάσεις της Χάρις παραμένουν ασαφείς, φαίνεται ότι αντιπροσωπεύει μια συνέχεια των οικονομικών πολιτικών του προέδρου Τζο Μπάιντεν. Οσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, η Χάρις προτείνει μεταρρυθμίσεις στο κόστος φροντίδας των παιδιών, νέα πίστωση φόρου για παιδιά και την παροχή πίστωσης φόρου 25.000 δολαρίων σε όσους αγοράζουν για πρώτη φορά σπίτι. Θα εισαγάγει ορισμένες νέες εκπτώσεις φόρου για τις μικρές επιχειρήσεις και θα επεκτείνει τις φορολογικές περικοπές για νοικοκυριά που κερδίζουν λιγότερα από 400.000 δολάρια ετησίως.
Για να πληρώσει για αυτές τις πολιτικές θα αυξήσει τον εταιρικό φορολογικό συντελεστή από 21% στο 28% και τους φόρους στους πολύ πλούσιους. Συνολικά εκτιμάται ότι οι προτάσεις της Χάρις θα κοστίσουν 3,5 τρισ. δολάρια σε μία δεκαετία, ενώ του Τραμπ θα κόστιζαν 7,5 τρισ. δολάρια, εκτός εάν εισαχθούν άλλοι φόροι (όπως οι δασμοί). Οσον αφορά τις εμπορικές πολιτικές της Χάρις, θα μοιάζουν αρκετά με αυτές του Μπάιντεν.
Οι δημοσιονομικές, εμπορικές, κλιματικές, μεταναστευτικές, νομισματικές και εξωτερικές πολιτικές της Χάρις θα ήταν αρκετά διαφορετικές από τις πολιτικές του αντιπάλου της. Η ατζέντα του Τραμπ είναι πολύ πιο πιθανό να προκαλέσει πληθωρισμό, να μειώσει την οικονομική ανάπτυξη (μέσω των δασμών, την υποτίμηση του νομίσματος και τους περιορισμούς της μετανάστευσης) και να τινάξει τον προϋπολογισμό στον αέρα. Αλλά οι αγορές δεν έχουν αποτιμήσει τη ζημιά που θα έκανε ο Τραμπ στην οικονομία και τις αγορές. Ισως μια διχασμένη κυβέρνηση (Κογκρέσο) θα τον περιόριζε. Ισως οι πιο μετριοπαθείς σύμβουλοι πολιτικής του ή η πειθαρχία της αγοράς θα μείωναν τις πιο ριζοσπαστικές του θέσεις πολιτικής. Πάντως η επιλογή για την κορυφή του ψηφοδελτίου είναι πολύ ξεκάθαρη.
