Τέλος καλό, όλα καλά; Ο Νίκος Ανδρουλάκης επανεξελέγη με πολύ μεγάλο ποσοστό, η πολιτική του εγκρίθηκε πανηγυρικά – αν και οι αντίπαλοι του δεν αμφισβήτησαν την πολιτική του ούτε όταν προήδρευε ούτε όταν ζήτησαν εκλογές ούτε κατά την προεκλογική εκστρατεία. Αυτό που πρωτίστως αμφισβητήθηκε ήταν η ικανότητα του να αναστήσει τον αυθεντικό δικομματισμό και να καταστήσει το ΠαΣοΚ τον ισχυρό πόλο.
Οι αντίπαλοί του, όλοι ανεξαιρέτως, δήλωναν ότι αυτοί είναι σε θέση να νικήσουν τη ΝΔ γενικώς και ειδικώς, προσωπικά, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με αυτό το κριτήριο ψήφισαν μέλη και φίλοι; Δεν είμαι σίγουρος: σε δύο δημοσκοπήσεις ( Opinion Poll, RealPolls) οι ερωτηθέντες υπερψήφισαν τον Νίκο Ανδρουλάκη για πρόεδρο, θεωρούσαν όμως καταλληλότερο τον Χάρη Δούκα να κερδίσει τον πρωθυπουργό.
Πικρή εμπειρία διδάσκει ότι –ανεξάρτητα από την πόλωση που γενικώς χαρακτηρίζει τα δικομματικά συστήματα– για να γίνει μικρό κόμμα «πόλος» απαιτείται να δημιουργήσει ένταση, να δείξει «τα ποντίκια του» ο μικρός που θέλει να γίνει μεγάλος. Αυτό έκανε το ΠαΣοΚ κατά την ηρωική «επταετία της ανόδου» 1974-1981, το ίδιο ο ΣΥΡΙΖΑ το 2010-15. Θα τιμήσει παραδόσεις τύπου «Βυθίσατε το Χόρα» ο Νίκος Ανδρουλάκης;
Βεβαίως, το θέμα δεν είναι τι συνέπειες έχει η ακραία πόλωση στο λεγόμενο «δημόσιο συμφέρον» – δικαιούμαστε να απαιτούμε από τα κόμματα αυτό που κανείς θεσμός δεν κάνει, τη γενναιοδωρία να υποτάσσουν το δικό τους συμφέρον στο δημόσιο; Το θέμα είναι: μήπως η ένταση «δεν πουλάει» πλέον; Η απεγνωσμένη πόλωση που καλλιεργούσε ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και με άθλια μέσα, την περίοδο 1919-23 του κόστισε ακριβά.
Τα μνημόνια δεν εξάλειψαν αλλά οπωσδήποτε περιόρισαν τη γενικευμένη κομματική άλωση του κράτους, τους διορισμούς και τα ρουσφέτια, μειώθηκαν και οι διατεθειμένοι να τα «δώσουν όλα» για το κόμμα. Ας σημειώσουμε σχετικά ότι ο κ. Ανδρουλάκης πριν τρία χρόνια κέρδισε τον ιστορικό Γιώργο Παπανδρέου με 68% ενώ τώρα τον καινοφανή Χάρη Δούκα με 60%. Στον δεύτερο γύρο των εκλογών του ΠαΣοΚ ψήφισαν ~210.000, όσοι και το 2021: τρία χρόνια μετά δεν φαίνεται να υπάρχουν ενθουσιασμένες μάζες που θέλουν να το οδηγήσουν στην εξουσία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αύξησε τη δύναμή του στην πρώτη κυβερνητική τετραετία – τώρα όμως αμφισβητείται ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Φαίνεται ότι στο ΠαΣοΚ αυτό το θεωρούν τρομερή ευκαιρία για τους ίδιους. Μπορεί όμως να είναι ευκαιρία για την Άκρα Δεξιά, αν δεν υπάρξει σωφροσύνη στην Κεντροαριστερά.
Θερμά συγχαρητήρια λοιπόν στον νικητή και θερμή παράκληση στον κ. Δούκα να τιμήσει επιτέλους το αξίωμα που του πρόσφεραν οι Αθηναίοι.
