ΠΑΣΟΚ με σοβαρή ηγετική ομάδα
Νύχτα των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο θριαμβευτής της ημέρας, κερδίζει «πολλά με λίγα» τον ανθυποψήφιό του Χάρη Δούκα, πηγαίνει στη Χαριλάου Τρικούπη, κάνει μια δήλωση (την απαραίτητη και απολύτως λογική) για την ενότητα που πρέπει να επικρατήσει για να καταστήσει εκ νέου το Κίνημα εναλλακτική πρόταση εξουσίας, αλλά η Αννα (Διαμαντοπούλου) θεωρεί σωστό να βγει σε μια τηλεόραση (στον Σκάι) και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους:
«Ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης εκπροσωπεί το 60% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ ούτε ο κ. Δούκας το 40%». Και παράλληλα να καλέσει τον πρόεδρο του κόμματος να «διαβάσει» τη νέα ανθρωπογεωγραφία του εκλογικού σώματος του ΠΑΣΟΚ.
Πολλοί έσπευσαν να «διαβάσουν» τη δήλωση από την ανάποδη. Οτι η Αννα λέει με τον τρόπο της στον Ανδρουλάκη «ας κρατήσουν οι χοροί», αλλά εγώ νομίζω ότι τον βάζει μπροστά στο πολιτικό πρόβλημα που έχει να διαχειριστεί από εδώ και πέρα. Ποιο είναι; Δεν χρειάζεται να μπει κανείς στο μυαλό της Αννας για να το καταλάβει.
Ο Ανδρουλάκης, αν θέλει να παρουσιάσει άμεσα μια σοβαρή ηγετική ομάδα, μια δυνατή ομάδα, που θα σταθεί με αξιώσεις απέναντι στη ΝουΔου, πρέπει να μοιράσει ρόλους. Ορατούς, διακριτούς, με περιεχόμενο ρόλους. Και πρώτα απ΄ όλα στους ανθυποψηφίους του. Στον Γερουλάνο, την Αννα, τον Κατρίνη. Να δείξει ότι είναι ο ηγέτης, που «διάβασε» καλύτερα από τον καθένα τα αποτελέσματα των εκλογών. Αλλιώς… δεν θέλω καν να σκέφτομαι ότι σε λίγο καιρό θα έρθει η στιγμή να μιλάμε πάλι για μία (ακόμη) ευκαιρία που χάθηκε…
«Η δημοκρατία αντεπιτίθεται»
Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι. Κάτι οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ, κάτι η υπέροχη Εθνική Ελλάδας, κάτι τα πανηγύρια στο τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ, μου είχε διαφύγει εντελώς ότι «η δημοκρατία αντεπιτίθεται». Ευτυχώς, μου ήρθε πρωί πρωί στο κινητό χθες η σχετική πληροφορία και αποφάσισα να οργανωθώ, προκειμένου, ως αγνός αριστερός αγωνιστής, να πάρω μέρος στην «αντεπίθεση». Φυσικά στο πλευρό των δημοκρατικών δυνάμεων. Νιώθοντας κάπως σαν στον ισπανικό εμφύλιο, φόρεσα το δίκοχο του αγωνιστή, ζώστηκα νοερά μπαλάσκες, πήρα και το όπλο ανά χείρας και βγήκα στον δρόμο. Αλλά, φευ, δεν είδα κανένα να είναι έτοιμος να πλαισιώσει τον αγώνα όλων ημών των προοδευτικών ανθρώπων του τόπου, που θέλουμε να αντεπιτεθούμε ενάντια στα αντιδημοκρατικά σχέδια του ντόπιου και ξένου κατεστημένου.
Θα κάνω λιγάκι υπομονή ακόμη, και ως τότε θα ξαναπαρακολουθήσω (να το εμπεδώσω, βρε αδερφέ, για τις ανάγκες του αγώνα) το βιντεομήνυμα που μας έστειλε ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης, ενημερώνοντας όλους εμάς τους δημοκράτες αντιφασίστες ότι «η δημοκρατία (επιτέλους) αντεπιτίθεται».
Πριν από αυτό, ο έκπτωτος, που του έχει κολλήσει στο μυαλό ότι θα πάει στο Συνέδριο και θα ανατρέψει την απόφαση για τον αποκλεισμό του από τις εκλογές, και θα την ανατρέψει, μας καλεί να γεμίσουμε τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ με χιλιάδες «είμαι εδώ». Φιλόδοξο. Πρώτον, πού να βρεθούν οι «χιλιάδες». Και δεύτερον, ακόμη και αν βρεθούν, πρέπει να πραγματοποιηθεί Συνέδριο για να δηλώσουν «είμαι εδώ». Και δεν το βλέπω…
Το μεροκάματο των τρολ
Δεν μιλάω στον αέρα, όχι. Το Σάββατο στο ξενοδοχείο όπου συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ο έκπτωτος κατάφερε να στείλει καμιά 15αριά φανατικά «μπαρμπάδια», όλοι τους θείες και θείοι. Ούτε έναν νεολαίο. Και έγινε και η «ζημιά», από ένα τυχαίο, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, περιστατικό. Οπως αποδείχθηκε, οι περισσότεροι από αυτούς είχαν μια «ειδική» σχέση με τον έκπτωτο πρόεδρο της καρδιάς τους. Είναι τρολ του Διαδικτύου, που τον στηρίζουν!!
Η ταυτότητα ενός εξ αυτών αποκαλύφθηκε στη διάρκεια των επεισοδίων που δημιουργούνταν συνεχώς έξω από την αίθουσα της συνεδρίασης, ενώ καθυστερούσε η σύγκληση του οργάνου, προκειμένου να επιτευχθεί η απαραίτητη πλειοψηφία. Μία από τις κυρίες που ωρύονταν έκανε εκείνη την ώρα ανάρτηση στο Χ, κατονομάζοντας (κατά τα πρότυπα Πολάκη) δημοσιογράφους που βρίσκονταν εκεί προκειμένου να καλύψουν το γεγονός. Η ανάρτηση με υβριστικούς χαρακτηρισμούς αναπαράχθηκε από άλλους κασσελολογαριασμούς, σε σημείο οι δημοσιογράφοι να απευθυνθούν στον επιτελάρχη του Κασσελάκη, Καπνισάκη, απαιτώντας την άμεση απόσυρση των αναρτήσεων. Διαφορετικά, θα προσέφευγαν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και στον εισαγγελέα. Εκείνος είναι άγνωστο τι έπραξε, το θέμα είναι ότι ένα τρολ, που εμφανίζεται στο Twitter ως Eva, μια ηλικιωμένη κυρία εξ αυτών που φώναζαν, και πρωταγωνιστούσε μάλιστα, πλησίασε τους δημοσιογράφους, ζήτησε… συγγνώμη, παρακάλεσε να θεωρηθεί λήξαν το θέμα και να μην προχωρήσουν στις ενέργειες που είχαν αποφασίσει!..
Αυτοαποκαλύφθηκε, δηλαδή. Λίγο αργότερα, βέβαια, «έπαιξε» σε αρκετά βίντεο, επιτιθέμενη κατά μελών της Κεντρικής Επιτροπής με βαρύτατους χαρακτηρισμούς…
Το μεροκάματο να βγαίνει – το έλεγαν και οι αρχαίοι…
Ατμομηχανή, όπως… λοκομοτίβα
Και μέσα στον γενικό χαμό, να σου και ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης που απέφυγε να πάει στην Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου γιατί προφανώς θα είχαν τίποτε «καζανέματα» στα Σφακιά και προτίμησε τον γάμο από τα πουρνάρια. Αυτός είπε να σχολιάσει τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και τη νίκη του Ανδρουλάκη. Τον ρώτησε κανείς; Οχι. Καίγεται κάποιος να μάθει την άποψή του για το ΠΑΣΟΚ ή για τον Ανδρουλάκη; Ούτε. Αρα, προς τι η έγκαψη να μας ενημερώσει ότι δεν σημαίνει τίποτε η νίκη του συμπατριώτη του και πως αυτός και όσοι έχουν απομείνει, τέλος πάντων, στο κόμμα της χαράς, μετά τα ξεφτιλίκια του Σαββάτου, προχωράνε «στο χτίσιμο του νέου ΣΥΡΙΖΑ, ως ατμομηχανής της αλλαγής που έχει ανάγκη ο λαός… και είναι προ των πυλών»;
Ανατριχιάσαμε, είναι αλήθεια, με αυτή την κατακλείδα της δήλωσης του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη. Οχι τόσο για το «χτίσιμο», όσο για την… ατμομηχανή! Και τι θυμήθηκα, ρε παιδιά. Οτι οι σταλινικοί της δεκαετίας του ’70 την ατμομηχανή την ονομάτιζαν… λοκομοτίβα! Μας είχαν πρήξει με τη λοκομοτίβα του σοσιαλισμού, που ήταν, υποτίθεται, η Σοβιετία!
Το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ
Και μια και το ‘φερε η κουβέντα (τρόπος του λέγειν, εγώ το ‘φερα…) και επειδή παίζει γερά όχι μόνο η αναβολή του Συνεδρίου για την άνοιξη, που είναι χάρμα ο καιρός και ξεκινάει το ολάνθιστο πάρτι της άνοιξης, έχω ένα ερώτημα: πώς θα δεχτεί ο Πολάκης να αναβληθεί το Συνέδριο και παράλληλα και η εκλογή προέδρου, όταν το έχει δέσει κόμπο ότι ήρθε η ώρα του να γίνει αρχηγός κόμματος, έστω αυτού του… αποκόμματος που συνιστά πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ;
(Είμαι με Πολάκη for president φυσικά!)
Διότι αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι τα περί αναβολής του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ για «ευθετότερο» χρόνο είναι σήμερα το πιο πιθανό απ΄ οτιδήποτε άλλο. Μετά δε και το… κάλεσμα του έκπτωτου προέδρου Κασσελάκη να γεμίσουν οι οργανώσεις με χιλιάδες «είμαι εδώ», φαντάζει ως η πιο πιθανή εξέλιξη.
Παρένθεση: ο φουκαράς ο έκπτωτος δεν έχει καταλάβει ότι, ακόμη και αν γίνει Συνέδριο, αυτοί μπορούν να πάρουν απόφαση να το χαρακτηρίσουν «έκτακτο» και να το πραγματοποιήσουν με τους συνέδρους του ’22 που ανέδειξαν πρόεδρο και πάλι τον Τσίπρα…
Τέλος πάντων, με αυτά και με εκείνα, ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίσαμε (ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή, δηλαδή…) τελειώνει. Θα διασπαστεί σε τουλάχιστον δύο κομμάτια. Μπορεί και σε τρία. Θα δείξει…
