Η Ακαδημία Αθηνών δεν έχει θέση στις τάξεις της για το χιούμορ, την πλάκα, τον χαβαλέ και τα συναφή. Ούτε φημίζεται βέβαια για τα αστεία της – μεταξύ μας, δεν φημίζεται για τίποτα, εκτός από το ωραίο νεοκλασικό κτίριό της στην Πανεπιστημίου. Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα αλλάζουν και στην Ακαδημία, η οποία ανοίγεται πλέον και στον κόσμο της κωμωδίας. Ετσι, την προσεχή Τρίτη 22 του μηνός και ώρα 18.00, όπως διαβάζω στη σχετική πρόσκληση, «θα διεξαχθεί εκδήλωση επίσημης διαμαρτυρίας προς τη διεθνή κοινότητα και προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, εκ μέρους της Ακαδημίας Αθηνών, για τα πενήντα χρόνια κατοχής μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας». Κατά πάσα πιθανότητα το μαντέψατε ήδη ότι θα μιλήσει ο τέως Πρόεδρος Προκόπιος Παυλόπουλος, με πρωτοβουλία του οποίου, υποθέτω, οργανώνεται η «επίσημη διαμαρτυρία».
Κατ’ αρχάς, προξενεί εντύπωση ο πλεονασμός στη διατύπωση της πρόσκλησης, καθώς η ΕΕ περιλαμβάνεται σε αυτό που λέμε «διεθνής κοινότητα», δεν είναι κάτι ξεχωριστό. Πάμε όμως στο ουσιώδες, το οποίο είναι αν η διεθνής κοινότητα γνωρίζει το χουνέρι που της ετοιμάζει η Ακαδημία Αθηνών και, βεβαίως, πώς θα αντιδράσει. Διότι τι νόημα έχει να λες ότι απευθύνεις διαμαρτυρία και μάλιστα επίσημη (sic), αν αυτοί προς τους οποίους διαμαρτύρεσαι δεν είναι εκεί για να ακούσουν τη φωνή σου; Εικάζω, ως εκ τούτου, ότι θα έχουν προσκληθεί οι εκπρόσωποι της διεθνούς κοινότητας, ας πούμε, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φυσικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ, αρχηγοί κρατών κ.ά. (Ο Πούτιν δεν θα έρθει, αν και αυτόν θα ήθελαν περισσότερο κοντά τους. Είναι χολωμένος επειδή του πήραν πίσω την τιμητική διάκριση που του είχε απονεμηθεί επί προεδρίας Μπαμπινιώτη…)
Για να σοβαρευτούμε, όμως, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο η Ακαδημία Αθηνών επιλέγει να γελοιοποιηθεί με τον τρόπο της «επίσημης διαμαρτυρίας». Τουλάχιστον ας ξεκινήσουν μια απεργία πείνας ή ας κρατήσουν την αναπνοή τους, όπως ο πιτσιρίκος στον «Αστερίξ». Ειδάλλως, δεν νομίζω ότι η εκδήλωση θα είναι περισσότερο από δύο αράδες στις αναφορές των ξένων πρεσβειών προς τις κεντρικές υπηρεσίες τους. Ο μόνος τρόπος για να έχει η εκδήλωση τη διεθνή απήχηση στην οποία αποβλέπουν οι οργανωτές της θα ήταν αν σημειωθούν συμβάντα τα οποία τα διεθνή ΜΜΕ δεν θα μπορούσαν να αγνοήσουν. Από εκεί και πέρα, εναπόκειται στη φαντασία τους. Θα μπορούσε, φερ’ ειπείν, ο κ. Παυλόπουλος να παραστήσει ότι παθαίνει παράκρουση από την αγανάκτηση που τον κατακλύζει για την αδικία εις βάρος της Κύπρου και, ας πούμε, να αρχίσει να σκίζει τα ρούχα του και αφού μείνει γυμνός, να λιποθυμήσει. Οπως είναι φυσικό, από το θέαμα θα λιποθυμήσουν και πολλοί από το ακροατήριο (όσοι τουλάχιστον δεν θα έχουν κοιμηθεί), θα πλακώσουν τα ασθενοφόρα, θα επικρατήσει πανικός, θα γίνει σάλος και ιδού πώς έρχεται η δημοσιότητα! Δεν είναι απλό, το ξέρω· για την Κύπρο, όμως, αξίζει κάθε θυσία. Αν θέλει μάλιστα, μπορεί και να αυτοπυρποληθεί μέσα στην αίθουσα τελετών. Αν το κάνει, η εκδήλωση θα γίνει πρώτη είδηση παγκοσμίως.
Ιδεωδώς, η ομιλία του κ. Παυλόπουλου θα πρέπει να μεταφραστεί στα λατινικά (που του αρέσουν πολύ και διανθίζει τα κείμενά του με διάφορες φράσεις) και να αποσταλεί στον Πάπα, ώστε να τη διαβάσει από το μπαλκόνι του Βατικανού. Φυσικά, θα μεταφραστεί και σε άλλες, σύγχρονες γλώσσες, ώστε να αποσταλεί προς δημοσίευση στα μεγάλα ΜΜΕ του κόσμου. Αυτή είναι μια δουλειά την οποία η Ακαδημία Αθηνών έχει τις δυνατότητες να την κάνει. Φοβάμαι μόνο ότι θα της πάρει καμιά εικοσαριά χρόνια να το κάνει και μέχρι τότε το Κυπριακό θα έχει λυθεί.
Πάντως η εκδήλωση αυτή ίσως να είναι μια ευκαιρία για να κάνει τη νέα εμφάνισή του το πολιτικό ζεύγος Σαμαρά και Ακάματου, ώστε διά της παρουσίας του να ενισχύσει τον διεθνή χαρακτήρα της διαμαρτυρίας. Γιατί, ακόμη και αν δεν τολμήσουν να κάνουν το «happening» που προτείνω παραπάνω για την προσέλκυση του διεθνούς ενδιαφέροντος, τα διεθνή ΜΜΕ δεν θα μπορούν να αγνοήσουν την παρουσία του προέδρου της ΣΕΚΕ και της Syndea. Αν μάλιστα προσκληθεί στην εκδήλωση και ο Νίκος «13-0» Παππάς, τότε είναι βέβαιο ότι τουλάχιστον ο κ. Σαμαράς θα πάει τρέχοντας, γιατί, αν καταλάβαμε καλά από την εμφάνισή του στα βραβεία του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου και τις μεταξύ τους διαχύσεις, έχουν μια θαυμάσια σχέση, παρότι ο κ. Παππάς πήγε να τον κλείσει στη φυλακή. Η στάση του είναι απόδειξη ότι το μίσος είναι ισχυρότερο από το αίσθημα της αξιοπρέπειας. Το μίσος είναι το ισχυρότερο αίσθημα.
