Στις 26 Ιανουαρίου 2015, ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας, νικητής των εκλογών, θα αναλάμβανε τα καθήκοντά του, ο Αντώνης Σαμαράς δεν παρέστη στο Μέγαρο Μαξίμου για να παραδώσει. Το «κλειδί» παρέλαβε ο νομικός σύμβουλος του γραφείου Τσίπρα, Δημήτρης Τζανακόπουλος, από τον Κώστα Μπούρα, γενικό γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου Σαμαρά. «Αυτό που συνέβη είναι πρωτόγνωρο», είπαν οι συριζαίοι. «Δεν υπήρχε κανείς από την προηγούμενη κυβέρνηση να υποδεχτεί τον νέο πρωθυπουργό, είναι ενδεικτικό του πολιτικού πολιτισμού τους».
Κύκλοι του μεσσήνιου πολιτικού έλεγαν ότι δεν υπήρχε θεσμική υποχρέωση να παραστεί σε τελετή παραλαβής – παράδοσης. Πολλοί από τους κανόνες συμπεριφοράς της ζωής μας βεβαίως δεν είναι καταγραμμένοι, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να είμαστε ανάγωγοι. Σε περίοδο εχθροπάθειας, ο Σαμαράς έχασε μια μοναδική ευκαιρία να προειδοποιήσει αρμοδίως τον Τσίπρα για τις συνέπειες αυτού που είχε σκοπό να κάνει. Το επόμενο διάστημα, οι απρέπειες του συστήματος Τσίπρα υπερκέρασαν τα λάθη του Σαμαρά. Αλλά στην πολιτική ζωή, τίποτα δεν λησμονιέται. Στον δημόσιο χώρο, όλους μας κυνηγάνε οι πράξεις μας. Τα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ο Σαμαράς βρέθηκε, μαζί με άλλους εννιά πολιτικούς, στο στόχαστρο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στην υπόθεση Νοvartis. Από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι «πρόκειται για τη μεγαλύτερη σκευωρία από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Υποσχέθηκε μάλιστα ότι θα τους πάει «μέχρι τέλους». Αλλάζουν όμως οι καιροί, πάει ο Τσίπρας και τη διακυβέρνηση της χώρας έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στον Σαμαρά δεν αρέσει που ο Μητσοτάκης κάνει κουμάντο και εκείνος έχει μείνει παράγων στην ευρύτερη περιοχή της Πύλου. Γι’ αυτό, τελευταία, με τον άλλο μεγάλο τέως παράγοντα της συντηρητικής παράταξης, τον Κώστα Καραμανλή, τον άνθρωπο που συνέβαλε καθοριστικά στη χρεοκοπία, επιδιώκουν να συμβολίσουν ένα συντηρητικό κλίμα στη ΝΔ που δεν αντέχει τον Κυριάκο Μητσοτάκη – τον οποίο βλέπουν ως ξένο σώμα, ως κατακτητή του χώρου «τους».
Πριν από μερικές μέρες, η ιδιότυπη συμβολική ανταρσία των δύο πολιτικών τούς απέτρεψε να παρευρεθούν στο πάρτι για τα πενήντα χρόνια της ΝΔ. Το «βαρύ πεπόνι» Σαμαράς, με τον Βούδα, απέχουν – ενώ διάφοροι πελταστές τους έχουν αναλάβει να στέλνουν προειδοποιήσεις στον Μητσοτάκη. Οπως ο δεξιός πάπας του παραδοσιακού ρουσφετιού από τη Θράκη, Ευριπίδης Στυλιανίδης, που σε άρθρο του στα «ΝΕΑ» (Σάββατο, 12/10/2024) ανέλαβε να θεωρητικοποιήσει την υποτιθέμενη ιδεολογική σύγκρουση στο κυβερνών κόμμα, υπερθεματίζοντας υπέρ «λαϊκού καπιταλισμού», ακινησίας στην εξωτερική πολιτική στο όνομα της πατρίδος, υπέρ θρησκείας, οικογένειας και, κυρίως, υπέρ οικονομικών και κοινωνικών αναφορών κατά «του νεοφιλελευθερισμού», που θυμίζουν ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και παλαιοκομματισμό. Τα παλαιοκομματικά φαντάσματα της χρεοκοπίας επανεμφανίζονται δήθεν προειδοποιώντας για την Ακροδεξιά που έρχεται.
Προχθές το βράδυ, στην εκδήλωση για τα βραβεία επιχειρηματικότητας του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει πια οργή με το σύστημα Τσίπρα, γι’ αυτό φωτογραφήθηκε διαχυτικότατα με τον Νίκο Παππά (τον 13-0), ένας από τους σκοτεινότερους αντιπάλους του, σε μια εικόνα που ήταν σίγουρο ότι θα τροφοδοτούσε εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις. Τι δείχνει αυτή η εικόνα; Οτι «δεν θα τους πάει πουθενά». Τώρα, άλλον «θέλει να πάει», και τον πειράζει πολύ που δεν μπορεί.
Με την προχθεσινή χειραψία και τα χαμόγελα, οι συγγενείς στο παλαιοκομματικό κονκλάβιο ξανασυστήνονται. Τους ενώνει η έχθρα για τη μεταρρύθμιση της χώρας, σε τέτοιο βαθμό ώστε να ξεχνάνε τη δική τους έχθρα. Θα ειδοποιηθούν καταλλήλως.