Χωρίς παράταση

Δύο μεταρρυθμίσεις, από αυτές που δεν περιμέναμε να ακούσουμε σε αυτή τη ζωή, δρομολογήθηκαν από χθες. Φανταζόταν ποτέ κανείς ότι οι έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι, που ήταν ταυτισμένοι στο παρελθόν με τη χωρίς επιπτώσεις ταλαιπωρία των πολιτών, θα απειλούνταν με προσωπικό πρόστιμο εάν έχαναν μια προθεσμία στη διεκπεραίωση μιας υπόθεσης; Ή ότι θα υπήρχε η δυνατότητα προσλήψεων από τον ιδιωτικό τομέα για γενικούς διευθυντές και διευθυντές της ΑΑΔΕ με εξειδικευμένες γνώσεις πληροφορικής;

Οπως και να το δει κανείς, πρόκειται για δύο μεγάλες αλλαγές. Στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα θα μπορούν να εργαστούν στον φοροελεγκτικό μηχανισμό έστω και σε θέσεις υψηλής εξειδίκευσης που δεν βρίσκει κανείς εύκολα στην ελληνική δημοσιοϋπαλληλία. Αυτό λέγεται εμπλουτισμός, μεταφορά τεχνογνωσίας και πετυχημένων πρακτικών οργάνωσης του ιδιωτικού τομέα. Το ίδιο σημαντική είναι και η άλλη αλλαγή με τις κυρώσεις για όσους δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, μετά τα μπόνους που θεσπίστηκαν πέρυσι για τους παραγωγικούς δημόσιους υπαλλήλους. Ετσι για να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Να επιβραβεύονται οι καλοί και να υπάρχει μια επίπτωση για τους λιγότερο αποδοτικούς. Τώρα το πώς θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά το πρόστιμο των 2.500 ευρώ σε έναν δημόσιο υπάλληλο, διευθυντή ή τμηματάρχη που δεν έχει πετύχει τον στόχο να στείλει εγκαίρως τα στοιχεία για τις φορολογικές δηλώσεις, είναι κάτι που θα το δούμε στην πράξη. Μιλάμε για ένα ποσό που για κάποιους μπορεί και να πλησιάζει και τα δύο μηνιάτικα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι το ίδιο πρόστιμο θα μπορεί να επιβληθεί ακόμα και στον διοικητή – με ανανεωμένη θητεία – της ΑΑΔΕ Γιώργο Πιτσιλή αν καθυστερήσει να ανοίξει η πλατφόρμα υποβολής των φορολογικών δηλώσεων πέραν της 15ης Μαρτίου. Με αυτά και με αυτά, βρισκόμαστε μπροστά στην ισχυρή πιθανότητα την επόμενη χρονιά υποβολής των φορολογικών δηλώσεων να μη χρειαστεί παράταση. Γεγονός από μόνο του αδιανόητο για μια χώρα που το αίτημα ατέρμονων παρατάσεων σε οποιαδήποτε υποχρέωση του πολίτη αποτελούσε θεσμό του πελατειακού κράτους, που πολλοί του προσέδιδαν χαρακτηριστικά δικαιοσύνης. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, του «απελπισμένου πολίτη» και του «πρόθυμου» να τον εξυπηρετήσει πολιτικού, ήταν η διαιώνιση της ελλιπούς πίστης σε οποιαδήποτε προθεσμία, καθώς αυτή ήταν βέβαιο ότι θα παραταθεί.

Σημαντικό στοιχείο ότι όλη αυτή η αλλαγή είναι συμφωνημένη και με την πλευρά των εκπροσώπων των χρηστών, του Οικονομικού Επιμελητηρίου, στο οποίο είναι εγγεγραμμένο το σύνολο των ελλήνων λογιστών, οι οποίοι «πληρώνουν» όλη αυτή τη μέχρι σήμερα δυσλειτουργία αυτού του κομματιού του κράτους.

Για το άλλο θέμα του φιλοδωρήματος, από μόνο του το γεγονός ότι «κρύβει» μια παραοικονομία μόνο από την εστίαση που ξεπερνάει τα 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως δείχνει με σαφήνεια ότι θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη μελέτη από τη θέσπιση ενός αφορολόγητου πάνω από το οποίο θα αρχίζει η φορολόγηση των υπαλλήλων που το εισπράττουν, που ανακοινώθηκε χθες. Αυτού του είδους τη φοροδιαφυγή οι περισσότερες χώρες την ανέχονται και τη θεωρούν υποβοηθητική στην οικονομία. Η προτεραιότητα στην περίπτωσή μας, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες, δεν είναι προφανώς η «μαύρη οικονομία» στα φιλοδωρήματα, αλλά η «μαύρη οικονομία» των επίσημων επιχειρήσεων στις οποίες δουλεύουν αυτοί που εισπράττουν τα φιλοδωρήματα.