Η πλατφόρμα-σφυγμομέτρηση…

Υπάρχει ένα τραγούδι τελευταίας εσοδείας, ευειδούς ως και καλλιπαρείου αοιδού, ονόματι Κατερίνα Λιόλιου, υπό τον τίτλο «Νοικιάστηκε». Θα μεταφέρω τους στίχους του ρεφρέν, μόνο και μόνο για το «νοικιάστηκε», που πάνε κάπως έτσι:

«Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε

Τη δική μας θέα κοιτούν αγκαλιά

Το κρεβάτι ο ένας με άλλον μοιράστηκε

Να καλύψουν κενά τους με λόγια, φιλιά

Μα το σώμα μου κοίτα άλλου δεν στεγάστηκε

Μου ‘χεις λείψει και ο πόνος με πνίγει θηλιά»!

Μου ήρθε στο μυαλό, μετά τη νέα σοφία στην οποία κατέφυγε ο έκπτωτος πρόεδρος (της καρδιάς μας), ο Στέφανος Κασσελάκης, να δημιουργήσει πλατφόρμα υπό τον τίτλο «Ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ», και υπό διακριτικό «odikosmassyriza.gr», καλώντας ταυτόχρονα φίλους και οπαδούς του να εγγραφούν για να τους πάρει το κόμμα, από μέσα.

Οι «άλλοι», οι 87, 95, 103 και δεν ξέρω πόσοι τελικά είναι, προειδοποίησαν – και σωστά νομίζω – τους οπαδούς να μην εγγραφούν διότι υπάρχει κίνδυνος για τα προσωπικά τους δεδομένα, εκείνος εξοργίστηκε για μια ακόμη φορά και… εμείς παρακολουθούμε ένα νέο επεισόδιο στην πορεία διάλυσης αυτού του συνονθυλεύματος, το οποίο δεν έχει πια αρχή και τέλος.

Γιατί την έκανε την πλατφόρμα ο «έκπτωτος», νομίζω πως δεν απαιτείται ιδιαίτερη σοφία για να το καταλάβει κανείς. Θέλει να δει, από τον αριθμό των εγγεγραμμένων, τι δυνάμεις διαθέτει, ώστε στη συνέχεια να αποφασίσει αν θα συνεχίσει την προσπάθεια να ανατρέψει τον αποκλεισμό του, στο Συνέδριο. Αλλιώς;

… και οι δύο επιλογές του έκπτωτου

Αλλιώς, έχει δύο επιλογές. Η μία είναι να προχωρήσει στη δημιουργία δικού του κόμματος και η δεύτερη να τα σιχτιρίσει όλα (και όλους), να πάρει  τον φουκαρά τον Τάιλερ και τη Φάρλι, και να γυρίσει Αμερική, να πανηγυρίσει από κοντά τη νίκη του Τραμπ. Τρίτη εκδοχή δεν υπάρχει. Εγώ αυτό καταλαβαίνω από τη χθεσινή – ολόκληρο κατεβατό – ανάρτησή του στο Facebook (άλλος Πολάκης, μας ξημέρωσε), με την οποία καταγγέλλει τους «άλλους» ότι δεν τον αφήνουν να κάνει παιχνίδι.

«Κάθε μέρα που περνάει, το συνειδητοποιείτε όλο και περισσότερο:

Είναι σε πανικό, είναι ικανοί για όλα», έγραψε. Και πρόσθεσε, με εκείνο το αγωνιστικό ύφος που τον διακρίνει:

«Θέλει αγώνα, θέλει πείσμα, θέλει γερό στομάχι, αλλά η επιστροφή της δημοκρατίας στο κόμμα μας είναι πάνω σας.

Πάρτε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια σας».

Ρε πρόεδρε, εμείς να τον πάρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια μας, αποκλείεται. Αλλά απ’ ό,τι καταλαβαίνω ούτε κι εσύ μπορείς, τελικά. Να ρωτήσω κάτι, σχετικό με το θέμα αυτό, για το οποίο μας έχεις πρήξει; Γιατί δεν τα παρατάς, να στήσεις το δικό σου μαγαζί; Δεν σε θέλουν μία αυτοί, μην τους θέλεις δέκα εσύ. Τι το βασανίζεις το πράγμα, τόσο πια;

Οχι τίποτε άλλο, αλλά στο τέλος της ημέρας θα επιβεβαιώσεις κι αυτά που διακινούν, ότι όλος αυτός ο πανικός που κάνεις, έχει σχέση με τα… μπικικίνια, το μαρούλι, το κασάτο, τα μπερντέ, διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι «δει δη χρηµάτων καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων»…

Λάθος που οδηγεί στη διαγραφή

Εν τω μεταξύ, δεν ξέρω ποιος του τα λέει να τα κάνει αυτά του έκπτωτου προέδρου, όμως έχω την αίσθηση ότι αν… γρατσουνίσουμε λιγάκι την επιφάνεια, θα βρούμε από κάτω τον Αρούλη (Σπηλιωτόπουλο), τον φίλο μου. Οχι μόνο διότι επικροτεί ασμένως και σε υπερθετικό βαθμό ό,τι φούσκα πετάει  ο πρόεδρος, αλλά επιπλέον διότι δεν κάνει και τίποτε για να τον αποτρέψει, όπως εν προκειμένω με την ηλίθια ιδέα για το site «odikosmassyriza.gr».

Διότι δεν μπορείς να τους προσφέρεις έτσι στο πιάτο τη δικαιολογία να σε διαγράψουν, και να μην υπάρχει κάποιος να σε συγκρατήσει, έστω κι αν αυτός είναι ο Αρούλης ή ο Αντώναρος.

Διαγραφή; Ναι, διαγραφή. Μεταφέρω αυτολεξεί τα όσα μου δήλωσε χθες κορυφαίο στέλεχος της τωρινής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ: «Εσύ, κύριε, στήνεις δεύτερο παράλληλο κόμμα με το υπάρχον, και επιπλέον οικειοποιείσαι τον πραγματικό τίτλο, τον κατοχυρωμένο στον Αρειο Πάγο, τίτλο του κόμματος. Αυτή η στάση δεν μπορεί να (και δεν θα) γίνει ανεκτή».

Τι σημαίνουν αυτά που μου ανέφερε η πηγή μου; Οτι σήμερα στην Πολιτική Γραμματεία, θα τεθεί προς συζήτηση θέμα παραπομπής του έκπτωτου, στην Επιτροπή Δεοντολογίας, με το ερώτημα της διαγραφής.

Μα γιατί κάνει τόσα, και τέτοια, λάθη ο άνθρωπος, δεν έχω καταλάβει…

Υπάλληλοι του κόμματος στην ΚΕ

Προσέξτε, τώρα, συναφή, με όλα αυτά, το ακόλουθο τρελό, πλην του σεκταριστικού του χαρακτήρα. Βγαίνει, Τρίτη βράδυ, στο δελτίο ειδήσεων του Star ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης και το πιο σοβαρό, κατά τη γνώμη μου, που λέει από τη μισή ώρα συνέντευξης είναι ότι από τα 150 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που αποφάσισαν την εκπαραθύρωσή του, το περασμένο Σάββατο, τα 50  είναι… υπάλληλοι του κόμματος!!!

Υπάλληλοι, επαναλαμβάνω. Πληρώνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, άρα εδώ υπάρχει ένα πολιτικό θέμα και πλάι πλάι, καθόλου αμελητέο, ένα κολοσσιαίο θέμα ηθικής τάξεως. Αν αυτοί πληρώνονται, με τι λεφτά πληρώνονται; Προφανώς με τα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης, δηλαδή τα χρήματα του ελληνικού λαού. Για ποιο έργο ακριβώς; Να υποδύονται τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής ενός κόμματος; Αυτά δεν ξέρω αν σας προκαλούν εσάς κάποια έκπληξη, αλλά εμένα, μεγάλη: διότι γίνονταν στην άλλοτε κραταιά Σοβιετία! Τον σταλινισμό, φυγείν αδύνατον, αυτό το κόμμα, πια;

Προς επίρρωση των ισχυρισμών Κασσελάκη, ο Κουρουμπλής (πού είχε χαθεί αυτή η ψυχή, ανησυχήσαμε) είπε χθες στο Οpen τα εξής ωραία, και μοιραία:

«Δεν είναι μομφή (τα περί 50 έμμισθων μελών της ΚΕ), είναι μια πραγματικότητα. Πήγα στην Κεντρική Επιτροπή και δίπλα μου ήταν υπάλληλοι το κόμματος και μέλη της ΚΕ. Είναι αυτό για την κοινωνία αδιάφορο;».

Παναγιώτη, για την κοινωνία δεν ξέρω, αλλά μια Επιθεώρηση Εργασίας νομίζω ότι πρέπει να κάνει ένα «ντου» στην Κουμουνδούρου. Να βρει πόσοι από αυτούς δουλεύουν, αν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, και βεβαίως τι δουλειά κάνουν για να αμείβονται με κρατικά χρήματα…

Η επιστροφή του δημάρχου

Γρήγορα απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, παρήλθε η θλίψη και το πένθος της ήττας για τον δήμαρχο, της μικρής μας πόλης, Χάρη Δούκα. Προφανώς στα καθήκοντα του Χρηστάρα του Πρωτόπαπα συμπεριλαμβάνεται και αυτό: να αναστηλώσει το ταχύτερο δυνατό, το ηθικό του δημάρχου, διότι τώρα, που ο Χάρης επέστρεψε στο υπέροχο μέγαρο της Πλατείας Κοτζιά, πρέπει να αρχίσει να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στη δημαρχία. Και τα κατάφερε, απ’ ό,τι φαίνεται, καλά (του αποδίδω τα εύσημα του Χρηστάρα, δεν είμαι κανένας κομπλεξικός, εγώ). Εξού και ο δήμαρχος ανακοίνωσε πιλοτικό πρόγραμμα για την ανακαίνιση σπιτιών ευάλωτων νοικοκυριών.

Τη δυνατότητα λοιπόν να ανακαινίσουν το σπίτι τους με επιδότηση ύψους έως 10.055 ευρώ θα έχουν 70 ιδιοκτήτες ακινήτων στην Αθήνα. Προϋπόθεση ως προς αυτό, είναι να συμμετάσχουν στο πιλοτικό πρόγραμμα «Κοινωνική στέγαση για τις πλέον ευάλωτες ομάδες» το οποίο υλοποιείται από τον Δήμο Αθηναίων μέσω της Αναπτυξιακής Αθήνας σε συνεργασία με το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.

Εύγε, θα πω, σε όλους. Και στον δήμαρχο Χάρη, πρωτίστως…