Ενα «φθινόπωρο των αποφάσεων» είχε εξαγγείλει ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ μετά τα καταστροφικά για το κόμμα του αποτελέσματα, τους Φιλελεύθερους FDP, στις εκλογές σε τρία κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας – και στα τρία έμεινε εκτός τοπικής Βουλής, στο Βρανδεμβούργο μάλιστα ήταν μεταξύ των «υπολοίπων». Η εκλογική ήττα τροφοδότησε το σενάριο να εγκαταλείψουν οι Φιλελεύθεροι τον κυβερνητικό συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες του καγκελάριου Σολτς και τους Πράσινους του αντικαγκελάριου Χάμπεκ προκειμένου να διασωθούν στις εκλογές.
Ανοιχτό το ενδεχόμενο το είχε αφήσει ο ίδιος ο Λίντνερ με τη δήλωση ότι χρειάζεται θάρρος να συμμετέχει σε έναν προβληματικό συνασπισμό, όσο μπορούν ακόμα να επιτευχθούν σημαντικά πράγματα για τη χώρα. Αλλά και «θάρρος για να πυροδοτήσεις μια νέα δυναμική», όταν δεν πάει άλλο. Ολα δείχνουν ότι σε αυτό το σημείο δεν έφτασαν ακόμη οι Φιλελεύθεροι.
Το «φθινόπωρο των αποφάσεων» δεν αφορά την παραμονή στην κυβέρνηση, αλλά τρία βασικά θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτό το διάστημα, διευκρινίζει ο Λίντνερ στους ξένους ανταποκριτές της ένωσης VAP στο Βερολίνο: τον προϋπολογισμό του 2025 με τήρηση κανόνων χρέους, το Μεταναστευτικό-Προσφυγικό με την ανάγκη ενίσχυσης των ελέγχων και την αναπτυξιακή πρωτοβουλία για την ενίσχυση της γερμανικής οικονομίας.
Η επιλογή του Λίντνερ είναι να παραμείνει στην κυβέρνηση. Αλλωστε, πολλές επιλογές δεν έχει. Η Γερμανία μπήκε ήδη από τις προηγούμενες εκλογές σε μια νέα φάση πολιτικής ρευστότητας που οδήγησε στην πρώτη τρικομματική κυβέρνηση από κατά βάση ετερόκλητα πολιτικά κόμματα. Αυτό είναι μια «νέα κανονικότητα, στην οποία θα πρέπει πλέον να συνηθίσουμε» λέει ο Λίντνερ.
Αυτό δεν αφορά μόνο τις εσωτερικές εξελίξεις. «Υπό το πρίσμα και των γεωπολιτικών εξελίξεων και κρίσεων πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι αυτά που ζούμε σε γεωπολιτική κλίμακα είναι η νέα κανονικότητα», είναι η ανάλυση που κάνει ο φιλελεύθερος πολιτικός. «Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες βλέπουμε επίσης ότι περίπλοκες κυβερνητικές πλειοψηφίες συγκροτούνται από κόμματα με διαφορετικές ιδεολογικές κατευθύνσεις. Είναι και αυτό μια νέα κανονικότητα» λέει ο Λίντνερ.
Κάνει μάλιστα και μια πρόβλεψη για τη Γερμανία μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές: «Οποιοι και να συγκροτήσουν την επόμενη ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι δεν θα είναι κόμματα τα οποία θα συνδέονται με μια ιδιαίτερη ιδεολογικο-πολιτική εγγύτητα. Αλλά πιθανότατα θα προκύψει εκ νέου η αναγκαιότητα να συνεργαστούν κόμματα με διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις και τις επακόλουθες αντιπαραθέσεις».
Το «φρένο χρέους»
Ο Κρίστιαν Λίντνερ είναι ο θεματοφύλακας του λεγόμενου «φρένου χρέους», τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ρύθμιση που δεν επιτρέπει τον υπερβολικό δανεισμό του Δημοσίου. Για την τήρησή του ο γερμανός υπουργός Οικονομικών βάζει μια ευρωπαϊκή διάσταση. «Οι ευρωπαϊκοί κανόνες δεν επιτρέπουν στη Γερμανία μεγαλύτερο δανεισμό από αυτόν που επιτρέπει το “φρένο χρέους”. Για περισσότερες δαπάνες έπρεπε να παραβιάσουμε το ευρωπαϊκό δίκαιο» λέει ο Λίντνερ. «Ο προβλεπόμενος από την Κομισιόν της ΕΕ καθαρός δανεισμός για τη Γερμανία δεν επιτρέπει ουσιαστικά μεγαλύτερες δαπάνες από αυτές που σχεδιάζει η κυβέρνηση» συμπληρώνει.
Ο αντίλογος είναι ότι το «φρένο χρέους» έχει εξελιχθεί σε «χειρόφρενο» για τη γερμανική οικονομία. Οι κυβερνητικοί εταίροι του Λίντνερ, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι, πιέζουν για αναθεώρησή του. Αλλά για αυτό θα έπρεπε να συμφωνήσει η δεξιά Χριστιανική Ενωση του Φρίντριχ Μερτς, που δεν έχει καμία διάθεση να διευκολύνει τον αντίπαλό του καγκελάριο Ολαφ Σολτς.
Το «φρένο χρέους» με τη σφιχτή δημοσιονομική πειθαρχία είναι το τελευταίο ταυτοτικό στοιχείο που έμεινε στους Φιλελευθέρους και με αυτό σημαία θα πορευτούν στις εκλογές.
Η επιμονή του Λίντνερ στο «φρένο χρέους» είναι και ένα μήνυμα προς τους υπόλοιπους εταίρους της ΕΕ να φορέσουν σφιχτό δημοσιονομικό κορσέ.