Η Gen Z έκανε τα πρώτα της βήματα στο εργατικό δυναμικό στο απόγειο της πανδημίας. Ωστόσο, το 60% των εργοδοτών παραδέχτηκε ότι απέλυσαν υπαλλήλους Gen Z που προσέλαβαν φέτος, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο στην Inc. Αυτό οδήγησε σε μια αυξανόμενη συζήτηση σχετικά με το γιατί πολλοί Gen Zers αγωνίζονται να διατηρήσουν τις δουλειές τους.
Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε αυτό το περιστατικό στα στερεότυπα των γενεών – τεμπελιά ή ανωριμότητα – αλλά το ζήτημα είναι πολύ πιο περίπλοκο. Πρέπει να δούμε τη σχέση της νέας γενιάς με τον παραδοσιακό χώρο εργασίας για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει αυτό.
Ακολουθούν τρεις πιθανοί λόγοι για τους οποίους οι Gen Zers αγωνίζονται να διατηρήσουν τις δουλειές τους, σύμφωνα με το Forbes.
Δεν έχουν κίνητρο
Ένα πράγμα για το οποίο κατηγορείται σίγουρα η Gen Z είναι η έλλειψη κινήτρων. Σε όλους, από τους Millennials μέχρι τους Boomers αρέσει να μιλούν για την απροθυμία της Gen Z να εργαστεί «σκληρά» για αυτό που θέλουν να επιτύχουν στη ζωή, χωρίς απαραίτητα να αναλύουν το γιατί.
Από την οικονομική κρίση του 2008 έως τον COVID-19, αυτή η γενιά είδε από πρώτο χέρι πώς οι εργοδότες αντιμετώπιζαν συχνά τους πιστούς εργαζόμενους. Οι απολύσεις, οι περικοπές μισθών και η εργασιακή ανασφάλεια ήταν κοινά θέματα στη ζωή των γονιών τους.
Από αυτό το πλεονέκτημα, μπορούμε να δούμε γιατί μπορεί να έχουν αναπτύξει μια αίσθηση σκεπτικισμού σχετικά με τα παραδοσιακά μονοπάτια σταδιοδρομίας. Μπορεί να είναι δύσκολο να πιέσεις τον εαυτό σου όταν έχεις δει ότι δεν ανταμείβεσαι πάντα για αυτό.
Μιλάνε μια διαφορετική γλώσσα
Ένα άλλο ζήτημα που μπορεί να συμβάλλει στις προκλήσεις της Gen Z στο χώρο εργασίας είναι η επικοινωνία.
Ενώ τα μέλη αυτής της γενιάς συχνά χαιρετίζονται ως ψηφιακά ιθαγενείς, αυτό δεν μεταφράζεται πάντα σε ισχυρές διαπροσωπικές δεξιότητες σε ένα παραδοσιακό περιβάλλον εργασίας.
Το να μεγαλώνεις βυθισμένος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην επικοινωνία μέσω κειμένου σημαίνει ότι πολλοί νέοι υπάλληλοι μπορεί να δυσκολευτούν με συνομιλίες πρόσωπο με πρόσωπο, ειδικά αυτές που αναμένονται σε επαγγελματικά περιβάλλοντα.
Ένα άρθρο του 2022 από τη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ εξηγεί ότι οι εργαζόμενοι της Gen Z εισήλθαν στο εργατικό δυναμικό κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτή η γενιά ξεκίνησε την καριέρα της όταν ήταν αποδεκτό να στείλουν ένα γρήγορο μήνυμα – κάτι με το οποίο αισθάνονται πολύ άνετα – αντί να έχουν meeting.
Αυτό τους άφησε απροετοίμαστους για κλάδους όπου οι συναντήσεις, οι παρουσιάσεις και η εις βάθος συνεργασία είναι ο κανόνας.
Το πρόβλημα προκύπτει όταν οι χώροι εργασίας αναμένουν ότι η Gen Z θα συμμορφωθεί χωρίς να προσφέρει καμία μέση λύση. Αυτό το κενό επικοινωνίας μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις, λάθη ή ακόμα και στην εμφάνιση ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν ασχολούνται — ενώ στην πραγματικότητα, απλώς χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους για να επικοινωνήσουν.
Απορρίπτουν τη νοοτροπία All-Work-No-Life
Ίσως ο πιο καθοριστικός λόγος για τον οποίο η Gen Z μπορεί να βρεθούν χωρίς δουλειά είναι η απόρριψη της παραδοσιακής εργασιακής κουλτούρας, η οποία δίνει έμφαση στις πολλές ώρες, τη συνεχή διαθεσιμότητα και τη βύθιση στη δουλειά.
Η επιτυχία έχει συνδεθεί με σκληρή δουλειά και θυσίες σταδιοδρομίας για τις παλαιότερες γενιές. Η «κουλτούρα της φασαρίας» των Millennials ρομαντικοποίησε την ιδέα της εργασίας νύχτες, Σαββατοκύριακα και διακοπές για να προχωρήσουμε. Αλλά η Gen Z δεν το κάνει αυτό. Θέλουν περισσότερα από ένα απλό μισθό – θέλουν ισορροπία, νόημα και μια αίσθηση προσωπικής ολοκλήρωσης που δεν συνδέεται απόλυτα με την απασχόληση.
Μια άλλη έκθεση της Deloitte από το 2023 διαπίστωσε ότι το 50% των ερωτηθέντων Gen Z κατέταξαν την «ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής» ως μία από τις κορυφαίες προτεραιότητές τους όταν σκέφτονται μια θέση εργασίας. Αυτή η γενιά είναι λιγότερο πιθανό να ανεχθεί τοξικά περιβάλλοντα στο χώρο εργασίας και είναι πιο γρήγορο να αφήσει μια θέση που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της.
Αυτό δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με τεμπελιά. Η Gen Z είναι πιο πρόθυμη να δώσει προτεραιότητα στην προσωπική ευημερία και την ψυχική υγεία έναντι της επαγγελματικής ανέλιξης. Αυτή η αλλαγή στις προτεραιότητες μπορεί να είναι επικίνδυνη για τους μεγαλύτερους συναδέλφους και τις εταιρείες τους που περιμένουν από τους υπαλλήλους να υπερβούν τα όρια. Ο Gen Z είναι λιγότερο πρόθυμος να μείνει μέχρι αργά στο γραφείο ή να είναι συνεχώς διαθέσιμος μέσω email μετά τις ώρες.
