Παρά τη σκληρή κόντρα που είχαν χθες στη Βουλή, ο Πρωθυπουργός με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τίποτε δεν αλλάζει σχετικά με την πρόθεση των δύο να συναντηθούν κατ’ ιδίαν στο Μέγαρο Μαξίμου. Εκτός σοβαρού απροόπτου, η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Τετάρτη 30 Οκτωβρίου.

Η κόντρα άλλωστε αναμενόταν, καθώς ο μεν Νίκος Ανδρουλάκης ερχόταν αναβαπτισμένος, μετά την επανεκλογή του, στη Βουλή, ο δε Κυριάκος ήταν εκεί για να τον «υποδεχτεί» και κάπως έτσι το πράγμα κινήθηκε, όπως το περιμέναμε: σκληρή γλώσσα μεταξύ των δύο, αλλά και διάλογος που δεν ξέφυγε από ένα πλαίσιο σοβαρότητας. Εκτός ίσως από μία περίπτωση, όπου ο πρόεδρος Κυριάκος έδειξε, σε μια στιγμή αδυναμίας και όχι καλή γι’ αυτόν, αλαζονεία. Ηταν όταν απαντώντας στον Ανδρουλάκη που είχε δηλώσει νωρίτερα από το βήμα ότι το ΠΑΣΟΚ θα του ανοίξει την πόρτα για την έξοδο από το Μέγαρο Μαξίμου και την εξουσία, ο Κυριάκος κατέφυγε σε ένα απρεπές «ελάτε με φόρα», επικαλούμενος την Πόπη Τσαπανίδου.

Με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε η ατάκα της Τσαπανίδου, ήταν μια αχρείαστη προσβλητική αναφορά η οποία ούτε του Κυριάκου ταιριάζει, ούτε του Ανδρουλάκη αξίζει. Και βέβαια, ήταν εντελώς ξένη με το κλίμα που επικράτησε στη συζήτηση…

Επιτέλους ο Ανδρουλάκης δεν του είπε το κλασικό που λένε οι πιτσιρικάδες μεταξύ τους, για να του απαντήσει ο άλλος «έλα με φόρα». Μια αναφορά έκανε, δεν τον πρόσβαλε…

Κακή στιγμή…

Μία σωστή αποχώρηση

Αντιθέτως, δεν μπορώ να μην αποδώσω εύσημα στον Κυριάκο, για τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε έναντι του Νικόλα του «13-0 από τα αποδυτήρια» Παππά, ο οποίος επιχείρησε να εμφανιστεί ως κανονικός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών. Δεν είναι πολιτικός αρχηγός, και ο Κυριάκος το έδειξε με τον τρόπο του – σηκώθηκε και έφυγε από τη Βουλή, την ώρα που ο άλλος ανέβαινε στο βήμα. Και μου άρεσαν και όσα είπε και στη συνέχεια, επεξηγώντας τη στάση του αυτή:

«Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο 13-0 για παράβαση καθήκοντος από το Ειδικό Δικαστήριο. Ούτε θα συνομιλήσω μαζί του, ούτε θα χαριεντιστώ μαζί του. Και αυτό επιβάλλει ο στοιχειώδης κοινοβουλευτικός σεβασμός. Αυτό επιβάλλει αυτή η φράση. Προστατεύω το πολίτευμα με αυτή μου τη στάση».

Σωστός! Δεν έχω κάτι να προσθέσω.

Το «γράμμα» του Πολάκη στον Τσίπρα

Δεν παρέστη στην εκδήλωση του προέδρου Αλέξη του βετεράνου, του απόμαχου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά όπου παρευρέθηκε, σύμφωνα με το ρεπορτάζ «όλος ο ΣΥΡΙΖΑ». Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν την παρακολούθησε κιόλας. Αλίμονο. Να μη γνωρίζει τι θα πουν; Ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης, περίμενε να κοπάσει κάπως το κλίμα του ενθουσιασμού, το οποίο επικράτησε (ξανά υποτίθεται…) επί τη εμφανίσει του απόμαχου, του βετεράνου προέδρου Αλέξη, και χθες, είπε να τους ταράξει κανονικά. Οχι απευθείας, αλλά με τη μέθοδο του «τα λέω στη νύφη για να τ’ ακούσει η πεθερά». Ητοι την έπεσε στον Γιάννη Δραγασάκη και τον Γιώργο Χουλιαράκη, για όσα ΔΕΝ έκαναν κατά τη διάρκεια της θητείας τους ως μέλη της κυβέρνησης του απόμαχου, στην ουσία όμως, σε εκείνον πήγαινε το… γράμμα.

Κατά τον «πολλά βαρύ και όχι» πελατάκο μου, ο Δραγασάκης είναι υπόλογος, διότι όπως (του) έγραψε «αν είχες προχωρήσει την αναπτυξιακή τράπεζα, αν είχες αφήσει τον ΕΟΠΥΥ να λειτουργήσει σε περιοχές και μέσω των συνεταιριστικών τραπεζών, αν είχες συγκρουστεί με τον Στουρνάρα για αυτά που έπρεπε… τότε θα είχε νόημα η συζήτηση…».

Μαζί του, εννοείται. Τώρα, δεν τον κουβεντιάζει. Απαξιοί.

Η… στενοχώρια του Χουλιαράκη

Εκείνον όμως που πέρασε γενεές δεκατέσσερις, βγάζοντάς τον περίπου… πράκτορα της συντήρησης για να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο βετεράνος Αλέξης, ήταν ο Γιώργος Χουλιαράκης. Ο ευπρεπής Χουλιαράκης, που είχε την ευθύνη της διοργάνωσης του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, συγκέντρωσε σχεδόν όλα τα πυρά του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη, γιατί στο «θολωμένο του μυαλό», ο Χουλιαράκης είναι υπεύθυνος για μια σειρά καταστροφές. Οπως για παράδειγμα, σύμφωνα με τη χθεσινή ανάρτηση του Πολάκη, κάτω από την ανάρτηση του… Τσίπρα, στο Facebook, προφανέστατα για να τη διαβάσει ο βετεράνος και να λάβει το μήνυμα:

«Αν είχες πει από τον Οκτώβρη του 2018 πως το μαξιλάρι είχε φτάσει 30 δισ. για να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ την αχρείαστη μεγέθυνσή του! (…) Αν τα 4 χρόνια 19-23 είχες πει ΜΙΑ αντιπολιτευτική κουβέντα αντί να τρέξεις να γίνεις σύμβουλος του Στουρνάρα… Τότε ίσως να κουβεντιάζαμε ξανά… γιατί ΟΛΑ είναι ΠΡΑΞΕΙΣ!!».

Καταλαβαίνω ότι το μεσημέρι χθες, και πιθανώς και το βράδυ, ο Χουλιαράκης δεν μπόρεσε να γευματίσει ή να δειπνήσει, αφού δεν του μιλάει ο Πολάκης. Εντάξει, θα το ξεπεράσει κάποια στιγμή, έχω να πω, του έχω εμπιστοσύνη.

Με 200 στον τοίχο

Απ’ ό,τι είδα πάντως, χθες δεν διαγνώστηκε και καμία ιδιαίτερη συγκίνηση στον ημερήσιο Τύπο για την επανεμφάνιση του προέδρου Αλέξη, του απόμαχου, του βετεράνου, στο προσκήνιο. Είχε μόνο ένα πρωτοσέλιδο (αυτό της ΚΟΝΤRΑ) και τίποτε άλλο. Μονόστηλες αναφορές, δείγμα ότι το middle age πλέον αγόρι της άλλοτε Αριστεράς αποτελεί ένα τελειωμένο κεφάλαιο για την πολιτική, οτιδήποτε κι αν επιχειρεί για να επανέλθει στο προσκήνιο. Παρότι ο φουκαράς είπε και κάτι έμμεσα για την ενότητα της Κεντροαριστεράς που θα επιβληθεί υποτίθεται από την κοινωνία κι άλλα τέτοια έμμεσα, του στυλ «ρε παιδιά, κοιτάξτε και προς εμένα, εδώ είμαι κι εγώ», όλοι στάθηκαν στη φράση που είπε ότι αν δεν προσέξουμε, μπορεί να ξαναπέσουμε στον τοίχο. Μιλάμε για τη μεγάλη σοφία που είπε ο αρχηγός και ειλικρινά, όσοι τον άκουσαν, και όσοι τον διάβασαν όπως εγώ, μια ανατριχίλα την ένιωσαν – ειδικά ενθυμούμενοι το 2015, που καθοδηγούσε εκείνον τον σόουμαν, τον Γιάνη με ένα νι, Βαρουφάκη στην Ευρώπη, και οδεύαμε με 200 κατευθείαν για τον τοίχο.

Μα τι τα θέλει και τα θυμίζει αυτά, δεν τον καταλαβαίνω, ειλικρινά…

Κυβερνητικό φάουλ

Είναι μερικές φορές, που η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι το πρώτο της μέλημα, με το που θα βρεθεί απέναντι σε ένα πολιτικό ζήτημα, είναι να πετάξει την μπάλα στα… μνήματα (όρος που προέκυψε από την εποχή που γίνονταν ποδοσφαιρικοί αγώνες στο γειτονικό με το Γ’ Νεκροταφείο, γήπεδο της Ριζούπολης. Αν μια ομάδα ήθελε να κάνει καθυστέρηση, πετούσε την μπάλα στο νεκροταφείο, και μέχρι να την επιστρέψει κάποιος, κέρδιζε χρόνο – σήμερα δεν υπάρχουν αυτά). Δείτε στάση με την τροπολογία του ΠΑΣΟΚ για την απαγόρευση της χρηματοδότησης των φασιστοσπαρτιατών του Κασιδιάρη. Είπε στη Βουλή, ο εξαιρετικός Παν. Δουδωνής, ότι παρά την απαγόρευση οι κασιδιάρηδες έλαβαν από το κράτος 1,08 εκατομμύρια ευρώ, και ζήτησε να ψηφιστεί και από την κυβέρνηση η τροπολογία του ΠΑΣΟΚ, όμως η κυβέρνηση το αρνήθηκε. Γιατί το αρνήθηκε; Ιδού τι είπε μεταξύ άλλων ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Θ. Λιβάνιος, και βγάλτε συμπέρασμα: «Εμείς σε τροπολογία που διακρίνουμε θετικά στοιχεία, είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε και κάποια στιγμή, θα συζητηθεί εν καιρώ»!!

Πότε θα είναι αυτό το «εν καιρώ» δεν το είπε ο υπουργός. Κυρίως όμως αρνήθηκε να δεσμευτεί ότι όσο διαρκεί αυτό το «εν καιρώ», οι κασιδιάρηδες δεν θα ξαναπάρουν χρήματα από τον κρατικό κορβανά.

Φάουλ. Σοβαρό. Στα όρια της μεγάλης περιοχής. Λίγο πριν από τη βούλα του πέναλτι.

Τελευταία Νέα