Εχρισαν αρχηγό τον «13-0»
Από αυτή την ωραία ιστορία, που εξελίσσεται τις τελευταίες ώρες ανάμεσα στον πρόεδρο Κυριάκο και τον πρόεδρο Αντώνη, επιθυμώ να ασχοληθώ λιγάκι, με μια αναφορά των συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, η οποία με ξένισε σε βαθμό… κακουργήματος. Είδα να διαφεύγει την προσοχή των συναδέλφων μου, και δεν μπορεί να το αφήσω έτσι, στην τύχη του. Διότι εξ αυτής της αναφοράς συνάγεται ότι ο πρόεδρος Αντώνης έχρισε τον Νικόλα τον «13-0 από τα αποδυτήρια» Παππά… αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης! Κάτι που ούτε ο ίδιος ο Παππάς δεν έχει τολμήσει να ισχυριστεί έως τώρα. Τονίζω το «έως τώρα», διότι μετά την συγκεκριμένη υπογράμμιση του προέδρου Αντώνη (Σαμαρά), ενδέχεται να του περάσουν από το μυαλό τίποτε τρελές ιδέες, και να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα μάτσο κόμποι, κι άντε μετά να βρεθεί κάποιος να τους λύσει.
Ιδού τι είπε ο πρόεδρος Αντώνης, διά στόματος «συνεργατών» του, δηλαδή του Νίκου Τσιούτσια, του φίλου μου: «Είναι προφανές ότι ο Κ. Μητσοτάκης επιτίθεται στον κ. Σαμαρά όχι επειδή χαιρέτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έτυχε να καθίσει δίπλα του σε δημόσια εκδήλωση…»!
Είναι lapsus του Νίκου, που δεν το φαντάζομαι; Θέλησε να παρέμβει δι’ αυτού του τρόπου στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος Αντώνης; Ηθελε τόσο πολύ να την πει στον Μητσοτάκη που απαξίωσε τον Παππά, χρίζοντάς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αγνωστο. Εξού και πάσα εξήγηση δεκτή. Διότι ώρες είναι τώρα, να βγει ας πούμε ο Πολάκης και να καταγγείλει τον πρόεδρο Αντώνη για ανοίκειες παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλου κόμματος…
Ο νόμος που έμεινε στο συρτάρι
Την Τετάρτη που στη Βουλή συνέβαιναν αυτά τα υπέροχα με τον Κυριάκο να λέει στον Παππά «εσένα δεν σου μιλάω, εγώ θα μιλάω μόνο με τον Νίκο (Ανδρουλάκη)», το κέντρο της Αθήνας είχε παραλύσει εντελώς. Επί ένα τρίωρο, αναστέναξαν πεζοί, οδηγοί, καταστηματάρχες, ξένοι επισκέπτες της πόλης. Κι ο λόγος δεν είναι άλλος από την απεργιακή κινητοποίηση των δασκάλων, οι οποίοι έπειτα από μια συγκέντρωση στα κλασικά Προπύλαια, αποφάσισαν να κάνουν την καθιερωμένη βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, ευελπιστώντας να συγκινήσουν ευρύτερα τους πολίτες περί των αιτημάτων του. Τα κατάφεραν; Δεν είμαι ιδιαίτερα βέβαιος. Δεν τους κατηγορώ φυσικά – «έτσι κάνουν όλοι» – γιατί οι απεργούντες δάσκαλοι, να κάνουν κάτι διαφορετικό;
Αλλά όπως όλοι όσοι κυκλοφορούσαν στο κέντρο είδαν, κι εγώ ήμουν ένας εξ αυτών, η πορεία ήταν μερικές εκατοντάδες απεργοί. Το ερώτημα που τους γεννήθηκε (και σ’ εμένα) ήταν, γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος Χρυσοχοΐδη, που αφορά τις συγκεντρώσεις και τις πορείες; Υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα, που επιτρέπουν και στους απεργούς να πραγματοποιήσουν τις πορείες τους, εφόσον αυτός κρίνουν ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για την προώθηση των αιτημάτων τους, αλλά και το κέντρο της πόλης να λειτουργήσει, με τη μικρότερη δυνατή όχληση. Γιατί λοιπόν δεν εφαρμόζονται αυτά τα πρωτόκολλα; Γιατί αυτή η ασυδοσία;
Μπαρτσελόνα – Κασσελάκης 1-0
Τη συνέντευξη του έκπτωτου προέδρου στον Γιώργο Κουβαρά στην ΕΡΤ δεν την παρακολούθησα – να με συγχωρεί ο «πρόεδρος», αλλά προτίμησα στο Mega το ματς (ματσάρα για τους επαΐοντες) μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Μπάγερν Μονάχου. Συγγνώμη κιόλας, αλλά δεν θα άφηνα τον γάμο για να πάω για πουρνάρια, που λέει ο λόγος. Εξ όσων όμως διάβασα χθες, δεν είπε και τίποτε σπουδαίο. Μόνο κάτι ακαταλαβίστικα του στυλ ότι το Συνέδριο μπορεί να ακυρώσει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής και αφού την ακυρώσει, έχει πρόεδρο ο ΣΥΡΙΖΑ, τον ίδιο! Δεν ξέρω πραγματικά ποιος του τα λέει αυτά του παλικαριού, και ποιος τον έχει παραμυθιάσει κατ’ αυτόν τον ελεεινό τρόπο (δεν ντρέπονται λιγάκι, μερικοί μερικοί;), αλλά εξ όσων γνωρίζω από τα διαλαμβανόμενα περί της υποθέσεώς του στον ΣΥΡΙΖΑ, αν κοιμάται με αυτό το πλευρό, καλόν είναι να αλλάξει στάση, γιατί θα ξυπνήσει άσχημα.
Επίσης, δεν αντελήφθην το πραγματικό νόημα της επιθέσεως που εξαπέλυσε κατά της πλειοψηφίας της Κεντρικής Επιτροπής, με το σαθρό σκεπτικό ότι για να τους καλούν στα κανάλια, προφανώς έχουν σχέσεις με τα μεγάλα συμφέροντα. Διότι όταν είσαι αυτός που είσαι, ο Κασσελάκης δηλαδή, να την πέφτεις στους άλλους για «συμφέροντα» και τέτοια, είναι ισχυρισμός που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τα… τσιμέντα. Κινδυνεύουν να ξηλωθούν από τα γέλια!..
Εγκαίνια με απουσίες
Ούτε και τα εγκαίνια των καινούργιων γραφείων στον Ταύρο, απ’ ό,τι με ενημέρωσαν, πήγαν καλά. Ο κόσμος δεν ήταν πολύς, κι αν δεν έρχονταν και τα πούλμαν με τις θείες και τους θείους από τη Δυτική Αθήνα και τα Μεσόγεια νομίζω ότι θα ήταν αυτό που περιγράφει η φράση «εγκαίνια σε στενό κύκλο». Και παρότι την εικόνα την έδωσαν κατά παλικαράκια που είχαν επιφορτιστεί με το άναμμα χουλιγκανικών καπνογόνων, όπως συμβαίνει μετά την επίτευξη ενός γκολ στις εξέδρες, ούτε την εικόνα θα είχε κερδίσει. Οσο για τους βουλευτές, ελάχιστοι – κι είναι ένα ερώτημα κι αυτό. Η απαραίτητη (θεά) Θεοδώρα Τζάκρη, η Νίνα Κασιμάτη, αναπληρώτρια πασιονάρια του κασσελακισμού (αν θεωρήσουμε ότι ο τίτλος εκπροσωπείται από τη Θεοδώρα) και ο καπτάν Βαγγέλης Αποστολάκης. Ουδείς άλλος.
«Δεν προσκλήθηκαν βουλευτές», ενημέρωσε αργότερα τους δημοσιογράφους το… μπαμποεπικοινωνιακό επιτελείο. Πιθανόν. Αλλά άμα ο άλλος δεν προσέρχεται στα εγκαίνια του μαγαζιού παρότι γνωρίζει ότι θα πραγματοποιηθούν και θα έχουν πανηγυρικό χαρακτήρα, αυτό κάτι σημαίνει, νομίζω. Τέλος πάντων, το ίδιας ποιότητας επικοινωνιακό επιτελείο του έκπτωτου προέδρου ενημέρωσε τους συναδέλφους μου ότι η πραγματική δύναμη του αρχηγού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος θα φανεί την προσεχή Τρίτη, όταν ο έκπτωτος, θα παρουσιάσει λέει το πρόγραμμά του. Ποιο πρόγραμμα; Για ποιο πράγμα; Μη μου ζητάτε λεπτομέρειες, ο άνθρωπος πιστεύει ακόμη ότι θα είναι υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα ΣΥΡΙΖΑ. Εισηγούμαι να μην τον ενοχλήσουμε…
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η δημοκρατία
Ευκαιρίας δοθείσης, συνταξιούχος φαρμακοποιός αναγνώστης μου, ο κ. Γ. Β., μου ζητεί επιμόνως να τοποθετηθώ επί του θέματος της αποπομπής ως και του αποκλεισμού του έκπτωτου προέδρου, διότι όπως μου αναφέρει, κατά τις γνωματεύσεις έγκυρων νομικών, αυτός είναι «αντικαταστατικός, ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ!». Και με ψέγει, διότι ακόμη δεν έχω λάβει μέρος στον αγώνα του έκπτωτου προς υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών. Διερωτάται δε αν «έχουν ατονήσει τα δημοκρατικά μου αντανακλαστικά». Επιθυμώ να τον διαβεβαιώσω πως όχι. Αντιθέτως είναι αυτά τα αντανακλαστικά που με ώθησαν από την πρώτη στιγμή που ενεφανίσθη το «φαινόμενο Κασσελάκης» στη δημόσια σφαίρα, να τοποθετηθώ ακριβώς απέναντι, επισημαίνοντας τους σοβαρούς κινδύνους που ενέχει για τη λειτουργία του πολιτεύματος η εισβολή και η κατάληψη του θώκου ενός θεσμικού παράγοντα όπως είναι αυτός του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από κάποιον του οποίου η παρουσία καλύπτεται από ένα πλήθος θολών στοιχείων. Η συνέχεια, θεωρώ ότι με δικαίωσε.
Και προφανώς δεν με αφορά το πώς οι σύντροφοί του, που κάποτε παραληρούσαν για το «κελεπούρι» που τους έτυχε, επιλέγουν να απαλλαγούν από αυτό. Πρόβλημά τους είναι, ας το λύσουν όπως εκείνοι πιστεύουν καλύτερα. Δεν είναι ούτε δικό μας, ούτε δικό μου προσωπικά. Και κάτι ακόμη: πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν κομμουνιστικές καταβολές, για τις οποίες υπερηφανεύονται, δε. Απ’ όσο θυμάμαι, ποτέ δεν ετέθη θέμα δημοκρατικών διαδικασιών, πολλώ δε μάλλον, θέμα τήρησης του ισχύοντος Συντάγματος, σε ένα κομμουνιστικό κόμμα. Δεν είδα έως τώρα να έχουν διάθεση να το αλλάξουν στον ΣΥΡΙΖΑ…
