Πώς θα σου φαινόταν να ζούσες σε ένα χωριό που η θερμοκρασία είχε πέσει στους -67 βαθμούς Κελσίου;
Το Οϊμιάκον στη Ρωσία θεωρείται το πιο παγωμένο χωριό του πλανήτη, ενώ ονομάζεται και «Πόλος του κρύου» εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών.
Θεωρείται το πιο παγωμένο κατοικήσιμο μέρος της Γης.
Η φωτορεπόρτερ Natalya Saprunova πέρασε σχεδόν δύο μήνες καταγράφοντας την καθημερινή ζωή των ανθρώπων στο χωριό Οϊμιάκον.
Οι φωτογραφίες της, που δημοσιεύει ο Guardian είναι εκπληκτικές…
Γιατί το χωριό αυτό θεωρείται ρυθμιστής του κλίματος στην Ευρώπη
Το οροπέδιο βρίσκεται μέσα σε μια μεγάλη κοιλάδα σε σχήμα μπολ που ονομάζεται κοιλάδα Οϊμιάκον, η οποία έχει ξηρό, μερικώς συννεφιασμένο και παγωμένο κλίμα.
Η ονομασία του προέρχεται από τον ποταμό Οϊμιάκον, του οποίου το όνομα ερμηνεύεται ως «παγωμένο μπάλωμα νερού».
Τον Φεβρουάριο του 1933, ένας μετεωρολογικός σταθμός στο Τόμτορ κατέγραψε θερμοκρασία αέρα κοντά στην επιφάνεια του εδάφους -67,7C, λιγότερο από δύο βαθμούς θερμότερη από το χαμηλό ρεκόρ των -69,6C που σημειώθηκε το 1991 στη Γροιλανδία.
Ο Chyskhaan, ή Άρχοντας του Ψυχρού, ένας χαρακτήρας από τη λαϊκή παράδοση, παρακολουθεί τον ποταμό Indigirka στο Oymyakon
Στις αρχές Οκτωβρίου, εδώ, όπως και σε ολόκληρη την περιοχή, γνωστή και ως Yakutia, αρχίζει να σχηματίζεται ένας αντικυκλώνας με αυξημένη ατμοσφαιρική πίεση.
Αρχίζει η πολική νύχτα, κατά τη διάρκεια της οποίας παρατηρείται απότομη ψύξη της γήινης επιφάνειας, κάτω από την οποία υπάρχει μόνιμος παγετός.
Ένας άνδρας περπατάει στον αυτοκινητόδρομο της Κολίμα, που φέρει το παρατσούκλι «ο δρόμος των οστών».
Το Οϊμιάκον θεωρείται ρυθμιστής του κλίματος στην Ευρώπη και παρακολουθείται επίσης στενά από μετεωρολογικούς σταθμούς.
Στο δρόμο προς το Οϊμιάκον, τα φορτηγά που μεταφέρουν άνθρακα σταματούν περίπου 60 μίλια μακριά, αφού ένα από αυτά χάλασε. Έξω, τα οχήματα δεν σβήνουν ποτέ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλιώς θα πάγωναν. Ακόμα και αν οι μηχανές μείνουν σε λειτουργία για αρκετές ώρες, οι τροχοί στερεοποιούνται και τα φορτηγά δεν θα μπορέσουν να ξεκινήσουν ξανά μέχρι το καλοκαίρι.
Εξαιρετικά σκληρές οι συνθήκες διαβίωσης
Ζώντας σε παγωμένη γη, οι κάτοικοι στο χωριό ασχολούνται κυρίως με την εκτροφή αγελάδων, αλόγων και ταράνδων, το κυνήγι, την αλιεία, τη συλλογή και την υλοτομία.
Για να προστατευτούν οι κάτοικοι φοράνε μπότες από καμούσι, το δέρμα από το κάτω μέρος των ποδιών του ταράνδου.
Από τα 305 νοικοκυριά στο Οϊμιάκον, περισσότερα από 120 θερμαίνονται με καυσόξυλα, καθένα από τα οποία καίει περισσότερα από 100 κυβικά μέτρα Πεύκης.
Οι κάτοικοι της περιοχής λένε ότι η αποψίλωση των δασών έχει κάνει το κλίμα πιο ανεμοδαρμένο και θερμότερο.
Η 75χρονη Γκαλία είναι ενθουσιώδης αθλήτρια και συμμετέχει κάθε χρόνο στον αγώνα δρόμου 35 χιλιομέτρων μεταξύ του Οϊμιάκον. και του Tomtor. Καίει ξύλα για να θερμάνει το σπίτι της, καθώς δεν είναι συνδεδεμένο με το δίκτυο θέρμανσης που παράγει ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα στο Οϊμιάκον..
Επιπλέον, οι κάτοικοι στο Οϊμιάκον τρώνε κατά βάση κρέας ταράνδου ή αλόγου, μιας και δεν φυτρώνει τίποτα εκεί.
Ο Valery Vinokurov, 65 ετών, έχει περάσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρώντας τις θερμοκρασίες στο Οϊμιάκον, καταγράφοντας την αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος. Το καλοκαίρι, έχει καταγράψει μέγιστες θερμοκρασίες 35C αντί για τις εποχικές νόρμες μεταξύ 20C και 25C, ενώ το χειμώνα η ελάχιστη θερμοκρασία έχει αυξηθεί από -63,5C σε -54C.
Λόγω του ψύχους, τα αεροπλάνα δεν προσγειώνονται στο Οϊμιάκον για αρκετούς μήνες του έτους.
Το δημοτικό σχολείο στο Οϊμιάκον ιδρύθηκε το 1931. Το 1951 έγινε το πρώτο σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην περιοχή.
Οι τάξεις του σχολείου είναι πολύ μικρές, καθώς υπάρχουν συνολικά μόνο 107 μαθητές. Συνολικά οι κάτοικοι του χωριού ανέρχονται στους 500
Η κοινότητα του Οϊμιάκον ελπίζει ότι η κυβέρνηση της Sakha θα τους αποδώσει ένα ειδικό γεωκλιματικό καθεστώς, προκειμένου να λάβουν οικονομική βοήθεια για την κατασκευή των υποδομών που είναι απαραίτητες για την καθημερινή ζωή και την κτηνοτροφία.
Παρά τη μερική κεντρική θέρμανση στην πλειονότητα των σπιτιών, δεν υπάρχει εσωτερική υγιεινή.
Οι κάτοικοι της περιοχής Οϊμιάκον. δεν τουαλέτες μέσα στα σπίτια τους. Οι τουαλέτες βρίσκονται έξω σε ξύλινες καλύβες.
Το χωριό και η ιστορία του
Παλαιότερα, οι ιθαγενείς Εβένκ ζούσαν εδώ μια νομαδική ζωή ως κτηνοτρόφοι ταράνδων, αλλά οι σοβιετικές αρχές τους αντιμετώπιζαν εξαιρετικά αρνητικά επειδή θεωρούνταν δύσκολο να τους ελέγξουν.
Για το λόγο αυτό, οι Εβένκ αναγκάστηκαν να μετατρέψουν την περιοχή σε μόνιμο οικισμό και να κατασκευάσουν κτηνοτροφικές μονάδες τη δεκαετία του 1930.
Μέσα σε έναν αχυρώνα, η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ -10C και -15C το χειμώνα, επειδή οι τοίχοι δεν έχουν αρκετή μόνωση
Αργότερα, δημιουργήθηκαν δεκάδες στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στις εκβολές του ποταμού Indigirka και πιο μέσα στην περιοχή. Ένας από τους σκοπούς ήταν να κατασκευαστεί ο αυτοκινητόδρομος της Κολίμα.
Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1930 από πολιτικούς κρατούμενους που κρατούνταν στα γκουλάγκ και συνδέει την πόλη-λιμάνι του Μαγκαντάν με την πόλη Νίζνι Μπεστιαχ.
Η κατασκευή, η οποία διήρκεσε μέχρι το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν το 1953, στοίχισε τη ζωή σε 250.000 έως 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Είναι θαμμένοι δίπλα ή ακριβώς κάτω από τον δρόμο μήκους 1.219 μιλίων (1.961 χλμ.), μέρος του οποίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, καθώς θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο έργο παρά τον σύγχρονο εξοπλισμό.
Πολλοί κρατούμενοι και εξόριστοι, μετά την απελευθέρωσή τους, δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και παρέμειναν στις περιοχές.
Το Μουσείο Λογοτεχνίας και Τοπικών Μελετών. Η σοβιετική εποχή ήταν μια σκοτεινή περίοδος στην ιστορία του Οϊμιάκον.
Το χωριό Οϊμιάκον, στο γυμνάσιο, υπάρχει ένα μουσείο τοπικής ιστορίας αφιερωμένο σε συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες, πολιτιστικές προσωπικότητες και επιστήμονες που εξέτισαν ποινές φυλάκισης σε αυτές τις περιοχές ή στάλθηκαν στην εξορία.
Υπάρχει επίσης ένα μνημείο για τα θύματα των σταλινικών καταπιέσεων που ονομάζεται Καμπάνα της Μνήμης.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο Οϊμιάκον κατασκευάστηκε αεροδρόμιο για την εναέρια διαδρομή Αλάσκας – Σιβηρίας, προκειμένου να μεταφερθούν Αμερικανικές προμήθειες στο Ανατολικό μέτωπο.
Οι θερμοκρασίες
Την ημέρα η θερμοκρασία τον χειμώνα κινείται από -40 °C έως -50 °C, ενώ μια λιγότερο ψυχρή ημέρα μπορεί να πλησιάσει κοντά στους -35 °C, και τις ψυχρότερες νύχτες έχει κατά καιρούς πλησιάσει ή ακόμα και φτάσει τους -60 °C.
Μάλιστα τα χιόνια μπορεί να φτάσουν τα 2 μέτρα ύψος.
Το καλοκαίρι η θερμοκρασία ανεβαίνει και μπορεί να φτάσει τους 20 με 25 °C, ενώ το βράδυ μπορεί να πέσει στους 9 με 10 °C.
Το καλοκαίρι επίσης παρατηρούνται οι περισσότερες καταιγίδες.
Τελικά… δεν έχει κρύο στην Ελλάδα!
