Τετάρτη, λίγο πριν από το μεσημέρι. Καθώς κατηφορίζω την Κανάρη προς Ακαδημίας βλέπω έναν τύπο σε ένα σκούτερ (από αυτά τα τερατώδη, που θυμίζουν πολυθρόνες σε δύο τροχούς) να κινείται αντίθετα προς το ρεύμα κυκλοφορίας. Η αλήθεια είναι ότι ο τύπος ήταν πολύ προσεκτικός, πήγαινε αργά στην άκρη του δρόμου, πότε δεξιά και πότε αριστερά, για να περνούν και τα αυτοκίνητα που κινούνταν κανονικά, μέχρι να φτάσει στη Σόλωνος και να στρίψει. Προφανώς, βαριόταν να κάνει τον γύρο του τετραγώνου. Εννοείται ότι δεν φορούσε κράνος.

Το θέαμα ήταν γελοίο και εξοργιστικό συγχρόνως, οπότε κι εγώ δεν άντεξα. Τον πλησιάζω και του λέω φιλικά: «Ξέρετε ότι είστε στο αντίθετο ρεύμα;». Μου απαντά χαμογελαστός ότι το ξέρει. «Ευτυχώς», του λέω δήθεν ανακουφισμένος, «γιατί υπάρχουν, ξέρετε, πολλοί ηλίθιοι που κάνουν το ίδιο με εσάς χωρίς να το καταλαβαίνουν και βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων». Περίμενα να θυμώσει, γι’ αυτό του την είπα άλλωστε. Εκείνος όμως σκάει ένα αυθόρμητο και εγκάρδιο γέλιο και μου λέει: «Σας ευχαριστώ που με νοιάζεστε και εκτιμώ τα καλά σας λόγια». Ο άνθρωπος αυτός είχε χιούμορ, οπότε αυτομάτως ανέβηκε στην εκτίμησή μου, μολονότι παρέμεινε στην κατηγορία που εγώ ονομάζω «τα δίποδα». Να σημειώσω ότι ήταν καλοντυμένος, φρεσκοξυρισμένος και το σκούτερ ήταν πεντακάθαρο. Για να κοπροσκυλάει στα καφενεία της πλατείας πρωινιάτικα, υπέθεσα ότι θα ήταν ένας από αυτούς τους δύσμοιρους ελεύθερους επαγγελματίες που τη βγάζουν με δέκα χιλιάδες τον χρόνο.

Οτι ο συγκεκριμένος μοτοσικλετιστής ήταν προσεκτικός δεν αλλάζει όμως την ουσία της υπόθεσης. Η προσοχή του ήταν για τον εαυτούλη του· τους άλλους, εκείνους που τους εμπόδιζε κινούμενος στο αντίθετο ρεύμα, τους έγραφε στο γνωστό σημείο για το οποίο κακώς λέγεται ότι δεν πιάνει το μελάνι – σας βεβαιώ ότι πρόκειται περί αστικού μύθου, πιάνει και παραπιάνει. Η νοοτροπία της περιφρόνησης των στοιχειωδών κανόνων οδικής κυκλοφορίας, που δυστυχώς χαρακτηρίζει τους περισσότερους από εμάς. Να διευκρινίσω ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, αν και δεν οδηγώ πια, γιατί όταν ζεις σε ένα περιβάλλον όπου οι περισσότεροι γύρω σου παραβιάζουν τους κανόνες, αναγκαστικά θα κάνεις το ίδιο και εσύ, εκτός αν απολαμβάνεις τον ρόλο του μ@λ@κ@. Και μέχρι τώρα ελάχιστους έχω συναντήσει που να τους αρέσει αυτός ο ρόλος.

Ας μη μας κάνει εντύπωση, λοιπόν, που η χώρα μας είναι 5η μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε θανάτους από τροχαία. Εφόσον δεν υπάρχει αστυνόμευση και τιμωρία στους παραβάτες, ας μην περιμένουμε πρόοδο. Μόνο χειρότερα μπορούν να γίνονται τα πράγματα. Αλλωστε, το πιο ωραίο από το περιστατικό αυτό ήταν ότι συνέβη μπροστά στα μάτια των αστυνομικών της ΔΙΑΣ, που μονίμως σταθμεύουν στη γωνία της Κανάρη με την πλατεία Κολωνακίου. Ομως η δουλειά τους δεν είναι να επεμβαίνουν σε πρόδηλες παραβάσεις του ΚΟΚ που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους – αυτό φοβάμαι ότι ήταν μάλλον ανακριβές, γιατί τα μάτια τους είναι κατά κανόνα στα κινητά τους. Εν πάση περιπτώσει, η δουλειά τους είναι να περιμένουν εκεί μέχρι να τους καλέσει το Κέντρο για να επέμβουν κάπου.

Παρ’ όλα αυτά, η κατάταξη της χώρας μας στην 5η θέση πανευρωπαϊκά στα θανατηφόρα τροχαία είναι άδικη, διότι όσον αφορά την οδική κυκλοφορία η Ελλάδα δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα. Οποιος έχει ταξιδέψει στην Ευρώπη (και σήμερα οι πάντες ταξιδεύουν) το καταλαβαίνει αυτό αμέσως. Μάλλον στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική πρέπει να κατατάσσεται. Υπό το πρίσμα αυτό, επομένως, δεν νομίζω να έχουμε και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Σίγουρα είμαστε σε καλύτερη θέση από το Κάιρο, την Τρίπολη ή το Αμμάν.

ΜΥΣΤΗΡΙΟ

Στα νιάτα μας, όταν ήμασταν ανύπαντροι, όλοι μας (μιλώ για τους φίλους και τις παρέες μου) «επενδύσαμε» στα νυχτερινά μαγαζιά. Ηταν η εποχή, ήταν η ηλικία με τις ανησυχίες της, ειδικά δε στις γιορτές «επενδύαμε» ό,τι είχαμε και δεν είχαμε σε μαγαζιά όπως το Ρομέο ή ένα άλλο σε κάτι χωράφια στην Εκάλη, νομίζω το λέγαν Ελιζέ. Αλλωστε, τα σκυλάδικα είχαν προβιβαστεί από τη δεκαετία του 1980 σε «πολιτιστικά κέντρα» χάρη στον Ευάγγελο Γιαννόπουλο. Ομως τρία εκατομμύρια ευρώ πώς γίνεται να τα «επενδύσεις» σε νυχτερινά κέντρα, όπως έκαναν οι καθολικοί παπάδες που τους τσάκωσε η Αρχή για την Καταπολέμηση Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες; Αυτό κι αν είναι εκκλησιαστικό μυστήριο!..