Απολύτως απαραίτητος είναι για τη γάτα ο βασικός εμβολιασμός, καθώς την προστατεύει από ασθένειες μέχρι και τον θάνατο.
«Θα μπορούσαμε να πούμε πως στις γάτες, επειδή οι περισσότερες ζουν απομονωμένες μέσα στο σπίτι και δεν έρχονται σε επαφή συνήθως με άλλα ζώα, ο εμβολιασμός τους είναι κάπως… παραμελημένος. Παρ’ όλα αυτά ο εμβολιασμός, όπως ακριβώς και με τα σκυλιά, έχει τεράστια σημασία για την υγεία τους. Αλλά και για να προφυλάξουμε και τη δική μας», επισημαίνει ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος.
Από τι προστατεύουν τη γάτα τα εμβόλια
Σύμφωνα με τον κ. Γινάργυρο, τα εμβόλια των γατιών χωρίζονται στα βασικά και στα προαιρετικά, ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους.
Στα βασικά εμβόλια περιλαμβάνεται ένα τριπλό εμβόλιο συνήθως για την πανλευκοπενία, τον ερπητοιό της γάτας (ιογενής ρινοτραχειίτιδα) και τον καλικοιό. Καθώς και το εμβόλιο της λύσσας.
i. Ιός της πανλευκοπενίας: Ο ιός αυτός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός και μπορεί να προκαλέσει πυρετό, εμετό, διάρροια, απώλεια όρεξης ακόμα και ξαφνικούς θανάτους. Τα νεαρά ανεμβολίαστα γατάκια φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευπαθή.
Ο ιός της λύσσας μπορεί να προσβάλλει και τον άνθρωπο
Ακόμα και εάν η γάτα δεν βγαίνει από το σπίτι, αυτό δεν σημαίνει ότι ο οργανισμός της είναι «θωρακισμένος» απέναντι στις ασθένειες
ii. Ερπητοιός (ιογενής ρινοτραχειίτιδα), καλικοιός: Ο ιοί αυτοί «χτυπούν» το ανώτερο αναπνευστικό και προκαλούν συμπτώματα, όπως πυρετό, φτάρνισμα, ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα κ.α.
iii. Λύσσα: Είναι ζωοανθρωπονόσος και συνήθως θανατηφόρα αν αναπτυχθούν τα συμπτώματα. Παρόλο που η λύσσα, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, έχει ελεγχθεί στην Ελλάδα, είναι το μόνο εμβόλιο που είναι απαραίτητο από τον νόμο. Ακριβώς επειδή ο ιός μπορεί να προσβάλλει και τον άνθρωπο.
Στα προαιρετικά συγκαταλέγονται εμβόλια για την ιογενή λευχαιμία της γάτας, αλλά και για τους μύκητες.
Επικοινωνήστε με τον κτηνίατρο σας, προκειμένου να διαμορφώσει το κατάλληλο εμβολιακό πρόγραμμα για τη γάτα σας, ανάλογα με τις συνθήκες ζωής της.
Κάθε πότε πρέπει να εμβολιάζεται η γάτα
«Αρχίζουμε συνήθως με μια δόση του τριπλού εμβολίου στις έξι με οκτώ εβδομάδες ζωής του ζώου, την οποία και επαναλαμβάνουμε μετά από έναν μήνα. Τον εμβολισμό τον ολοκληρώνουμε μετά από δύο μήνες κάνοντας και το εμβόλιο της λύσσας.
Συνήθως, επαναλαμβάνουμε αυτά τα εμβόλια μια φορά τον χρόνο. Αυτό ισχύει για τις γάτες που ζουν εντός σπιτιού. Για τις γάτες που ζουν έξω, ή μπαινοβγαίνουν στο σπίτι, μπορεί να χρειαστούν και επιπλέον εμβόλια. Δηλαδή, αυτά που προαναφέρθηκαν και έχουν τεράστια σημασία στην «θωράκιση» της υγείας τους.
Ο εμβολιασμός της γάτας είναι αναγκαίος ακόμα και όταν δεν βγαίνει από το σπίτι
Ακόμα και εάν ένα κατοικίδιο δεν βγαίνει από το σπίτι, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι «θωρακισμένο» απέναντι στις ασθένειες, επισημαίνει ο κ. Γινάργυρος.
Δυστυχώς, πολλά στελέχη των ασθενειών, για τα οποία εμβολιάζουμε τη γάτα μας, φαίνεται να είναι εξαιρετικά ανθεκτικά στο περιβάλλον.
Μπορεί, λοιπόν, η γάτα μας να μην βγαίνει από το σπίτι, αλλά εμείς, όπως και οι επισκέπτες θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε παθητικά αυτά τα στελέχη.
«Εννοείται ότι είναι μεγάλο ρίσκο, ακόμα και εάν βάζουμε τη γάτα μας μέσα σε κλουβάκι, να κυκλοφορούμε σε μέρη που μπορεί να υπάρχουν και άλλα ζώα. Για παράδειγμα, μέσα μαζικής μεταφοράς, ή κομμωτήρια», τονίζει ο κ. Γινάργυρος.
Ο εμβολιασμός στην ηλικιωμένη γάτα
Τέλος ο κ. Γινάργυρος επισημαίνει: «Όσον αφορά τα ηλικιωμένα ζώα, για τους ίδιους λόγους, ο εμβολιασμός είναι σημαντικός. Αλλά και επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι τόσο δυνατό όσο κατά τη νεαρή και ενήλικη ηλικία τους».
Ο κτηνίατρος, Ελευθέριος Γινάργυρος
● Ο κύριος Ελευθέριος Γινάργυρος είναι πτυχιούχος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έχει κάνει πρακτική άσκηση σε κλινικές μικρών ζώων στην Αμερική και μετεκπαίδευση στην Ακτινολογία, ενώ έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην παθολογία των μικρών ζώων, αλλά και στη χειρουργική.
Έχει συμμετάσχει σε πρακτικά σεμινάρια πάνω στην τραυματολογία, την ορθοπαιδική, αλλά και τη χειρουργική μαλακών μορίων.
Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (Π.Κ.Σ.) και της Ελληνικής Εταιρίας Κτηνιατρικής Ζώων Συντροφιάς (ΕΛ.Ε.Κ.Ζ.Σ.). Όπως και της Εθελοντικής Δράσης Κτηνιάτρων Ελλάδας (Ε.Δ.Κ.Ε.), η οποία προσφέρει βοήθεια σε ζώα που βρίσκονται σε περιοχές όπου δεν υπάρχει κτηνιατρική φροντίδα.
