Αναζήτηση
Επίθεση σε βάρος της Μαρίας Καρυστιανού εξαπέλυσε η Ελίζα Βόζεμπεργκ μια εβδομάδα πριν την ακρόαση του Απόστολου Τζιτζικώστα για την θέση του Επιτρόπου Μεταφορών στην Κομισιόν.
Η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, ενώ το κύμα συμπαράστασης και απαίτησης για απονομή δικαιοσύνης φουντώνει, δεν κατάφερε να κρύψει την ενόχληση που υπάρχει στο κυβερνών κόμμα για τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων και την απήχηση που έχει εντός και εκτός συνόρων.
Η κυρία Βόζεμπεργκ σχολιάζοντας δήλωση της κυρίας Καρυστιανού πως «δεν αναμένει απόδοση δικαιοσύνης αν δεν δικαστεί ο Κώστας Καραμανλής» αφού αποκάλυψε ότι η μητέρα της Μάρθης, της 20χρονης φοιτήτριας που έχασε τη ζωή της στο μοιραίο τρένο, ζήτησε να την δει σε κάποια από τις επισκέψεις της στις Βρυξέλλες, άφησε άθλια υπονοούμενα πως είναι «καθοδηγούμενη» πολιτικά.
«Καθοδηγούμενη» η Μαρία Καρυστιανού
«Έρχεται στις Βρυξέλλες και προβαίνει σε καταγγελίες, καθοδηγούμενη από τον Κώστα Αρβανίτη, από τον συνάδελφό μου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτή την τακτική και πολιτική ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με συγκεκριμένα πρόσωπα, όχι όλα, και αντιπολιτευτικά έχει εξαγάγει την αντιπολίτευση με αφορμή το κράτος δικαίου», είπε (ρ/σ ΣΚΑΪ) η «γαλάζια» ευρωβουλευτής και πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η ευρωβουλευτής μάλιστα έδειξε την άγνοιά της για την ημερομηνία του τραγικού συμβάντος ή έκανε λάθος, συμπληρώνοντας: «Όταν συνέβη η τραγωδία των Τεμπών, που είναι τον Απρίλιο του 2023 (σ.σ. έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 2023), αυτό εργαλειοποιήθηκε άμεσα, χρησιμοποιώντας τον πόνο της κυρίας Καρυστιανού».
Η Ελίζα Βόζεμπεργκ, αναφερόμενη στον διάλογο που είχε με την Μαρία Καρυστιανού, συνέχισε λέγοντας:
«Δεν θα την κρίνω, της μίλησα με πολλή σεβασμό, ήταν ευπρεπέστατη. Της είπα ότι η προσπάθεια που κάνει το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να συκοφαντείται και να δυσφημίζεται η χώρα. Μου είπε ότι δεν εμπιστεύεται την ελληνική δικαιοσύνη διότι δεν είναι κατηγορούμενος ο Κώστας Καραμανλής. Της είπα ότι «δεν είναι δική σας αρμοδιότητα, ούτε δικαίωμά σας να το λέτε» διότι κανείς δεν έφερε τον Κώστα Καραμανλή ως κατηγορούμενο για αξιόποινες πράξεις. Ούτε μπορεί μία πολιτική προσωπικότητα που έχει αναλάβει αμέσως από την πρώτη στιγμή την πολιτική ευθύνη να ελέγχεται από έναν ιδιώτη».
Όταν ρωτήθηκε για το γεγονός πως μία εβδομάδα πριν την τραγωδία ο κ. Καραμανλής εγγυήθηκε την ασφάλεια των τρένων, η κυρία Βόζεμπεργκ απάντησε με κυνικό τρόπο ότι «αυτό πίστευε», ενώ για την καθυστέρηση της σύμβασης 717, είπε ότι αυτή ήταν αβελτηρία του κράτους επί χρόνια.
Καταλογίζει στους συγγενείς των θυμάτων ευθύνη για την καθυστέρηση της δίκης
Η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δεν άφησε εκτός κάδρου όλους τους συγγενείς των θυμάτων κατηγορώντας του εμμέσως ότι ευθύνονται για την καθυστέρηση της δίκης. «Υποτίθεται ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχασαν τα παιδιά τους και όλοι πονάμε γι’ αυτό, έπρεπε να σπεύδουν και να επιθυμούν την απόδοση ευθυνών γρήγορα. Η ΝΔ έφερε τροπολογία ώστε να ξεκινήσει ένα χρόνο μετά την τραγωδία. Αυτό δεν συμβαίνει διότι οι συγγενείς θέλουν να ανευρίσκουν άλλες αιτίες, λένε ότι τα ευρήματα δεν είναι επαρκή και καθυστερούν με δική τους ευθύνη. Δεν θέλουν να κλείσει ο φάκελος. Αλλά το ποιος θα είναι κατηγορούμενος δεν θα το αποφασίσουν οι ιδιώτες, αλλά οι αρχές».
Και συνέχισε σε απόλυτη ταύτιση με την κυβέρνηση, λέγοντας: «Η δικαιοσύνη είναι έτοιμη να δικάσει, δεν καθυστερεί. Με πρόνοια της κυβέρνησης προχωρούν γρήγορα – επιταχύνθηκε η διαδικασία. Η Πολιτεία θέλει να προχωρήσει η δίκη. Αυτό το εμποδίζουν οι συγγενείς των θυμάτων, που ασκούν το δικαίωμά τους στο ακέραιο και δικαιούνται στο δημόσιο διάλογο να εκφράζουν τις απόψεις τους».
Κατέφυγε και σε μαθήματα αντιπολίτευσης: «Εκθέτουν την Ελλάδα στο εξωτερικό όσοι επικαλούνται έλλειψη εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη και η Δικαιοσύνη είναι πυλώνας τη Δημοκρατίας στα δημοκρατικά κράτη, εκεί συκοφαντεί την χώρα και την εκθέτει. Όσοι εξάγουν αντιπολίτευση συστηματικά, σκόπιμα και συστηματικά.
Δεν τον κάνει καμία άλλη χώρα, κανείς δεν εξάγει την αντιπολίτευση, παρότι έχουν πρόβλημα. Μιλούν για διάφορα αλλά δεν εκθέτουν τη χώρα. Ο ρόλος των ευρωβουλευτών δεν είναι να αναδεικνύουν τα κακώς κείμενα των χωρών τους».
