Την ημέρα της γιορτής του, προχθές, πέθανε ένας ακριβός φίλος και σημαντικός δημοσιογράφος και μεταφραστής, ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης. Ηταν ένας δημοσιογράφος της πράξης (στη βάση της σελίδας τον περιγράφω, επειδή είναι από τα πρόσωπα η συνεισφορά των οποίων στη δημοκρατία και στη δημοκρατική μας κουλτούρα αξίζει την αναφορά). Γνώστης όσο κανείς της Ρωσίας, παλιότερα ως η μητρόπολη του κομμουνιστικού μπλοκ και σήμερα ως το κέντρο της ολοκληρωτικής ιδεολογίας μιας δεσποτικής εξουσίας που επενδύει στις ιδέες του ευρασιανισμού, ο Τριανταφυλλίδης δεν ήταν απλώς ο ειδικός στον οποίο όλοι προσφεύγαμε για τις λεπτομέρειες, είτε τα χρόνια που ο Πούτιν ροκάνιζε τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού του είτε κατόπιν, την εποχή εκδήλωσης του νεοεπεκτατισμού της Ρωσίας, που κατέληξε στην εισβολή κατά της Ουκρανίας.

Του Κώστα Σκλαβενίτη

Αλλ’ όπως είπα ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, ανεξάρτητος και αυτόνομος αριστερός, που πέρασε και από τη ΔΗΜΑΡ για να απογοητευτεί γρήγορα, ήταν ένας άνθρωπος της πράξης. Αριστερός, προερχόμενος από το ΚΚΕ, αλλά με σαφείς τις αποστάσεις του και από το κόμμα αυτό και από άλλα κομμουνιστογενή σχήματα, τη δεκαετία της χρεοκοπίας αγωνίστηκε για να μην κυριαρχήσει ο αριστερός λαϊκισμός, βασικός φορέας του οποίου ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κατόπιν, όταν ο λαϊκισμός αυτός, ενισχυμένος από την ακροδεξιά εκδοχή του που υπηρετούσαν οι ΑΝΕΛ, έγινε κυβέρνηση, ο Τριανταφυλλίδης συνέχισε να είναι απέναντι. Λίγους μήνες μετά, όταν παίχτηκε στα ζάρια η τύχη της χώρας, ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης ήταν στη μικρή ομάδα που έφτιαξε το άτυπο κίνημα «Μένουμε Ευρώπη». Ενα αυθόρμητο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, από συνειδητούς ευρωπαϊστές, η πλειονότητα των οποίων αυτοπροσδιορίζονταν ως πρώην ή και ακόμα τότε αριστεροί κάποιοι, ακόμα και σήμερα.

Ηταν το κύμα που αποδόμησε τις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, αφού έκανε ό,τι τότε δεν έκαναν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι: οργάνωσε, χωρίς χρηματοδότες και πόρους, μόνο με τη χρήση των κοινωνικών δικτύων, κυρίως μέσα από το facebook, την πρώτη και ουσιαστικά τη μόνη μαζική διαμαρτυρία κατά των χειρισμών των Βαρουφάκη – Τσίπρα – Καμμένου – Ζωής Κωνσταντοπούλου: τις ειρηνικές και μαζικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα το καλοκαίρι του 2015, με σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη». Οι οποίες λειτούργησαν και ως πρόπλασμα του «Ναι» στο δημοψήφισμα – και της μεγάλης συγκέντρωσης στο Παναθηναϊκό Στάδιο με ομιλητή τον τότε δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη.

Και επειδή ακούω διάφορα, ότι δήθεν οι «Μένουμε Ευρώπη» ήταν ο μακρύς βραχίονας του Μητσοτάκη, απορώ πού ήταν εκείνη την εποχή όσοι λένε τέτοιες ανιστόρητες αυθαιρεσίες. Ηταν η εποχή, υπενθυμίζω, που οι άνθρωποι οι οποίοι αντιτάσσονταν στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συκοφαντούνταν ως γερμανοτσολιάδες και προδότες, τους προπηλάκιζαν στους δρόμους ενώ τον Τύπο που αντιτάχθηκε στις ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μεθοδεύσεις επιδίωξαν να τον κλείσουν. Η εφημερίδα αυτή που διαβάζετε ήταν ο προκεχωρημένος βραχίονας αυτής της ιδεολογικοπολιτικής τάσης. Κι ήταν και τότε, όπως και σήμερα, ανεξάρτητη. Και ελεύθερη.

Μάλιστα, όση ένταση κι αν είχε τότε η πολιτική αντιπαράθεση, όσους χαρακτηρισμούς κι αν εκτοξεύτηκαν από το λεγόμενο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο κατά του τότε πρωθυπουργού, στη βάση τους ήταν πολιτικοί χαρακτηρισμοί – δεν του έλεγαν ούτε ότι γ@#$έται, ούτε ότι είναι αρχηγός κόμματος παιδεραστών, ούτε οτιδήποτε άλλο. Και, εν πάση περιπτώσει, όσο σκληρή αντιπαλότητα κι αν είχε εκείνα τα χρόνια η αντιπαράθεση, ουδέποτε υποκινήθηκε από το δίπολο «ή εμείς ή αυτοί». Επειδή για τους ηγέτες εκείνης της εποχής, η διαφωνία, η αντιπαλότητα είναι κομμάτι της λειτουργίας της δημοκρατίας. Μόνο επί Τσίπρα η διαφωνία έγινε λόγος αγεφύρωτης έχθρας, οιονεί εμφύλιος.

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης

Ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, που πέθανε 65 ετών από καρκίνο, ήταν ένας σπουδαίος δημοσιογράφος, μεταφραστής από τα ρωσικά και ακέραιος πνευματικός άνθρωπος. Σπούδασε στο Κίεβο και στο ΑΠΘ και υπήρξε βαθύς γνώστης της ρωσικής γραμματείας, της ρωσικής ιδεολογίας και της ιστορίας του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον Αθήνα 984 και στο liberal.gr, εξέδιδε τη «Στέπα», τετραμηνιαία επιθεώρηση για τη ρωσική κουλτούρα, ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του «Books’ Journal» και έχει εκδώσει παρεμβατικά βιβλία.

Ηταν σπουδαία πνευματική προσωπικότητα. Κυρίως όμως ήταν ένας μαχητής για τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που πίστευε. Αγωνίστηκε για έναν δικαιότερο κόσμο, που με οδύνη σύντομα διαπίστωσε ότι δεν ήταν στόχος της κομμουνιστικής Αριστεράς, παρά τις διακηρύξεις της. Πάλεψε εναντίον του εθνικισμού και του λαϊκισμού, εναντίον κάθε είδους αυταρχισμού, εναντίον των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης και των ιδεολογικών εκπροσώπων τους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αντιτάχθηκε στον λαϊκισμό της προηγούμενης δεκαετίας και ήταν από τους πρωτεργάτες της κίνησης «Μένουμε Ευρώπη», στις συγκεντρώσεις του Συντάγματος το 2015 μάλιστα είχε την ευθύνη της περιφρούρησής τους. Δεν επιδίωξε να εξαργυρώσει κανέναν από τους αγώνες του, παραμένοντας ανεξάρτητος και πνευματικά ακμαίος μέχρι το τέλος. Γι’ αυτό και αγαπήθηκε πολύ.

Τελευταία Νέα