Τελικά δύσκολη δουλειά να είσαι πρωθυπουργός. Πολύ δύσκολη. Βασικά θα έπρεπε να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά. Εβλεπα, ας πούμε, χθες μια φωτογραφία του με τους ευρωβουλευτές της ΝουΔου, τους οποίους επιδίωξε να συναντήσει προκειμένου να τους ενημερώσει για τις εξελίξεις στην εξωτερική μας πολιτική και δευτερευόντως για το ότι πρέπει να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά στην Ευρωβουλή, μη γίνει καμιά στραβή τώρα που οι σχέσεις του με τον επικεφαλής του Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέρνερ είναι διαταραγμένες. Ποιον είχε δίπλα του, αριστερά; Τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Αγαπιούνται; Οχι. Πρόκειται; Απαπα. έχουν σχέσεις έστω τυπικές; Ούτε. Θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλον; Ουδεπώποτε. Ούτε να τον βλέπει ούτε να τον ακούει. Ο Βαγγέλης, διότι δεν πίεσε ο Κυριάκος να πάρει μια θέση αντιπροέδρου είτε στο Ευρωκοινοβούλιο είτε στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και είναι πλέον απλός ευρωβουλευτής, ο δε Κυριάκος διότι έφτασαν στ’ αφτιά του διάφορα, και το εξωφρενικό πως ο Βαγγέλης έχει συνταχθεί με τις απόψεις Καραμανλή – Σαμαρά περί την πορεία της κυβέρνησης.

Σκέψου, λοιπόν, να έχεις για τον διπλανό σου όλα αυτά μέσα σου και να είσαι υποχρεωμένος να μυρίζεις τα χνώτα του. Υπάρχει χειρότερο; Δεν υπάρχει!

Βαρέα και ανθυγιεινά. Το προείπα…

Κληρώνει για το… Συνέδριο

Χθες κλήρωσε το Λαϊκό Λαχείο – όπως είδα σε μια διαφήμιση του ΟΠΑΠ. Κλήρωσε, κερδίζουν λέει όλοι οι λαχνοί, σε ό,τι και να λήγουν. Μονό ή ζυγό νούμερο. Χθες λοιπόν κλήρωσε το Λαϊκό Λαχείο, σήμερα έχουμε άλλη κλήρωση. Κληρώνει το… Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ και συνακόλουθα η εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Η σεμνή τελετή θα πραγματοποιηθεί στην Κουμουνδούρου κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, η οποία θα κρίνει και τι διάολο συνέδριο θα είναι αυτό για το οποίο μάς έχουν ζαλίσει τον έρωτα, μήνες τώρα. Θα είναι τριήμερο; Θα είναι ίσως διήμερο; ΄Η θα το κάνουν μονοήμερο, για να τελειώνουμε μια και καλή, χωρίς παρατράγουδα και ειδικότερα χωρίς το… παρατράγουδο, όπως αποκαλούν μεταξύ τους τον έκπτωτο πρόεδρο της καρδιάς μας, τον Κασσελάκη;

Αγνωστο επί του παρόντος για το φιλοθέαμον κοινό, που ξεκαρδίζεται εδώ και καιρό με όσα συμβαίνουν στο κόμμα της χαράς. Υποθέτω, προσωπική τώρα υπόθεση αυτή, ότι οι της πλειοψηφίας (κι ΑΥΤΟΣ που την καθοδηγεί – ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος) θα αποφασίσουν τι θα κάνουν μετά την εκλογή συνέδρων του Σαββατοκύριακου. Αν βγαίνουν τα «κουκιά», έχουν το πάνω χέρι δηλαδή, και είναι ξεκάθαρο ότι το ελέγχουν, το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί, δόξει και τιμή. Και ενδέχεται να φωνάξουν και τον πρόεδρο Αλέξη τον απόμαχο, τον βετεράνο, να το τιμήσει με την παρουσία του. Αν δεν βγαίνουν, διαπιστωθεί δηλαδή ότι την πλειοψηφία την έχει ο έκπτωτος πρόεδρος της καρδιάς μας, Κασσελάκης, να ζήσουμε, να είμαστε καλά, να το θυμόμαστε το Συνέδριο…

(Πάντως οι επαΐοντες ισχυρίζονται ότι δεν διαπιστώθηκαν και τίποτε τρελές εγγραφές στο κόμμα, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση πως οι εκκλήσεις του έκπτωτου για μαζικές εγγραφές νέων μελών έπιασαν τόπο.)

Σκηνικό σύγκρουσης στον ΣΥΡΙΖΑ

Σήμερα επίσης, σύμφωνα με όσα μου έλεγε χθες ένα μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, η γραμματεία θα εξετάσει τους φακέλους των υποψηφιοτήτων για το προεδρικό αξίωμα, προκειμένου να παρουσιάσει τις υποψηφιότητες προς έγκριση στο Συνέδριο του επόμενου Σαββατοκύριακου – ήτοι των Φάμελλου, Φαραντούρη, Γκλέτσου και Πολάκη, και επ’ αυτών δεν αναμένονται εκπλήξεις. Αλλωστε, λίγο-πολύ, είναι γνωστά τα «χαρτιά» που κατέθεσαν, και δεν υπάρχουν ενστάσεις, τουλάχιστον δεν είδαμε κάτι που να δημιουργεί την αίσθηση ότι σήμερα η ΠΓ θα αποφασίσει να απαγορεύσει την υποψηφιότητα κάποιου.

Το μέγα θέμα τώρα, και σήμερα, και την επόμενη Κυριακή, είναι τι θα κάνουν με τον Κασσελάκη. Η πλειοψηφία δεν του επιτρέπει να είναι υποψήφιος. Μια Επιτροπή Δεοντολογίας, στην οποία επικεφαλής είναι ο Γιάννης Μπενίσης, της φίλης μου της Ρένας, που κρατάει μια επαμφοτερίζουσα στάση στο όλο θέμα (να τα λέμε κι αυτά…), υποστηρίζει ότι καταστατικά το Συνέδριο θα αποφασίσει για το ποιοι μπορούν να είναι υποψήφιοι για το προεδρικό αξίωμα. Αρα, και ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης μπορεί να είναι υποψήφιος αν το αποφασίσει το Συνέδριο. Οπότε τι έχουμε εδώ; Το στήσιμο ενός σκηνικού σύγκρουσης. Να εμφανιστεί στο Συνέδριο ο Κασσελάκης, να δηλώσει «γεια σας, ήρθα, είμαι κι εγώ εδώ ως υποψήφιος», οι άλλοι να του αρνούνται την υποψηφιότητα και να πέσει το ξύλο της αρκούδας. Φαντάζομαι ότι ο Χρυσοχοΐδης θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα – να έχει ας πούμε «ετοιμοπόλεμες» δυο-τρεις διμοιρίες ΜΑΤ σε κανέναν παράδρομο της Ιεράς Οδού…

Κρίμα είναι πάντως να πλακωθούν στο ξύλο και να δέρνονται μεταξύ τους σύντροφοι και συναγωνιστές…

Πρώτη φορά τόσο «ξεκατίνιασμα»

Εντάξει, δεν μου αρέσει να εμπλέκομαι στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα σε αυτή τη φάση, αλλά υπάρχει μια αδικία που εξελίσσεται αυτές τις ημέρες σε βάρος του συμπατριώτη μου, εκ της ευάνδρου Ηπείρου, Σάκη Οικονόμου, πρώην βουλευτή ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και νυν φανατικού «κασσελίστα», την οποία δεν τη δέχομαι. Διότι εμπεριέχει ιστορικές ανακρίβειες, και επιπλέον είναι ένα «πέσιμο» το οποίο δεν του αξίζει του Οικονόμου. Ιδού τι έχει συμβεί, για να μη μιλάμε με χρησμούς: ο ενθουσιώδης Οικονόμου, συνεντευξιαζόμενος στον ΣΚΑΪ το πρωί της Δευτέρας, είπε μια ατάκα η οποία παρέπεμπε ευθέως σε μια μουσολινική ρήση, περί της πορείας των μελανοχιτώνων του δικτάτορα Μπενίτο προς τη Ρώμη. Γιατί είπε την ατάκα αυτή; Διότι είχε κατενθουσιαστεί με το κύμα συμπαράστασης το οποίο υποτίθεται ότι έχει εκφραστεί ήδη υπέρ του έκπτωτου Κασσελάκη από τον δημοκρατικό λαό. Πήραν όμως οι «απέναντι» την ατάκα και τον έκαναν τον Οικονόμου «τ’ αλατιού» που λένε. Μέχρι και ότι θαυμάζει τον Μουσολίνι τον κατηγόρησαν!!! Βλακείες. Από όποια πλευρά κι αν το δεις. Πριν από τον Μουσολίνι, την ίδια έκφραση, «προς τη Ρώμη», είχε διατυπώσει ο δημοκράτης Γκαριμπάλντι ως επικεφαλής των επαναστατών. Και πριν από αυτον ο Ιούλιος Καίσαρας αφότου διέβη τον Ρουβίκωνα. Και στο μεσοδιάστημα το ίδιο είχε πει και ο Αννίβας.

Και κάπως έτσι, ανιστόρητοι όπως είναι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, «ξεκατινιάζονται» με αμείωτη ένταση…

Δεν τους λυπάμαι, διότι «τέτοιοι είναι», που λέει κι ο Μήτσος ο Κουτσούμπας…

Ο Πολάκης έγινε… αρνάκι

Και μια και είμαι στις καλές μου, να πω και δυο λόγια για τον συχνό πελάτη της στήλης, τον «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη. Φίλος γιατρός που τον είδε από κοντά στην Κομοτηνή, κατά την πρόσφατη περιοδεία του ηγέτη, μου τηλεφώνησε για να μου αναφέρει ότι «βρήκε έναν Πολάκη εντελώς αλλαγμένο»! Τον ρώτησα φυσικά ως προς τι τον βρήκε αλλαγμένο, αφού για τον Πολάκη μιλάμε, και η απάντηση με εξέπληξε: «Μιλούσε σαν κανονικός άνθρωπος, δεν έβγαζε αφρούς όταν μιλούσε για τους αντιπάλους του της Δεξιάς, υπερασπίστηκε το έργο του ΣΥΡΙΖΑ και το δικό του στο υπουργείο Υγείας, και γενικώς εξέπεμπε μια σοβαρή εικόνα»!

Μου ανέφερε επίσης ότι «ακόμη και το σύνθημά του, αυτό το “έντιμη Ελλάδα”, ακουμπάει έναν κόσμο γιατί δείχνει μια σοβαρότητα».

Να το δούμε κι αυτό, να σοβαρεύει ο Πολάκης, να εγκαταλείπει τα νταηλίκια και τους τσαμπουκάδες, επειδή είναι υποψήφιος, και τι στον κόσμο. Αλλά, να μου πεις, εδώ ο άλλος, ο Σαίξπηρ, γνώρισε κάποτε μια «στρίγγλα που έγινε αρνάκι», και έγραψε, σε πράξεις πέντε, ολόκληρο θεατρικό έργο!..